ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται, ξανά: Σήμερα υπό μορφή νέας τραγωδίας. Προδιαγραφόμενα θύματα: Πρώτη η αιμάσσουσα Ουκρανία. Ακολουθεί η κατερειπωμένη Γάζα, ενδεχομένως και η κατακτημένη Κύπρος. Ο νέος σερίφης στην Ουάσιγκτον, Τραμπ και η ρωσική αρκούδα, Πούτιν, ετοιμάζουν ένα νέο, εφιαλτικό Μόναχο. Τη φορά αυτή δεν πρόκειται για κατευνασμό κάποιου άλλου… Χίτλερ, αλλά για τον γεωπολιτικό διαμοιρασμό του κόσμου, έλεγχο της Ευρασίας και επιβολή μιας νέας τάξης στο άναρχο διεθνές σύστημα.
Η Μόσχα το ξεκαθάρισε ωμά, διά του αντιπροέδρου του πανίσχυρου ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, Μεντβέντεφ: «Δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει μια κυρίαρχη χώρα και ένας ανώτερος ηγέτης του πλανήτη. Αυτό το μάθημα πρέπει να το πάρουν οι αλαζονικές αμερικανικές ελίτ. Είναι αδύνατο να μας γονατίσουν». Το μήνυμα ελήφθη στην Ουάσιγκτον;
Ο Πρόεδρος Πούτιν σημείωσε την πρώτη νίκη του. Ο Τραμπ τού τηλεφώνησε και συμφώνησαν να συναντηθούν για να τερματίσουν «αυτόν τον γελοίο πόλεμο» στην Ουκρανία. Σε πλήρη άγνοια και εξευτελιστικό παραμερισμό της έκπληκτης και «γεροντοκόρης» Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επικοινωνία Τραμπ-Πούτιν έγινε μετά την πρόσφατη Διάσκεψη στο Μόναχο για την Ασφάλεια. Ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος, Τζέι ντι Βανς, επιτέθηκε στην Ευρώπη:
«Η απειλή για την οποία ανησυχώ περισσότερο απέναντι στην Ευρώπη δεν είναι η Ρωσία, δεν είναι η Κίνα, αυτό για το οποίο ανησυχώ είναι η απειλή εκ των έσω, η υποχώρηση της Ευρώπης από ορισμένες από τις πιο θεμελιώδεις αξίες της, που μοιράζεται με τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Ο Βανς έκανε λόγο για «παγιωμένα συμφέροντα», που κρύβονται πίσω από άσχημες λέξεις της σοβιετικής εποχής, και πρόσθεσε: «Δεν πρέπει απλώς να μιλάμε για τις δημοκρατικές αξίες, πρέπει να τις ζούμε». Παράλληλα, επέκρινε την Ευρώπη για περιορισμό της ελευθερίας του λόγου.
Οι επικρίσεις του Αμερικανού Αντιπροέδρου εκλήφθηκαν ως «κλοτσιά στα οπίσθια» μιας Ευρώπης που, έστω και τώρα, καλείται ν’ αποφασίσει αν, κατά τον Πούτιν, «θα κουνάει τρυφερά την ουρά της στο νέο αφεντικό» των ΗΠΑ, ή θα αντιληφθεί ότι είναι η πιο μαύρη ώρα της, εδώ και δεκαετίες, όσον αφορά την ασφάλειά της.
Πολλοί μίλησαν για «προδοσία» και «ξεπούλημα» της Ουκρανίας και για ένα «νέο Μόναχο». Ας ανοίξουμε τις Δέλτους της Ιστορίας. Τι τραγική ειρωνεία… Στις 29/9/1938, στο Μόναχο υπογράφτηκε η γνωστή Συμφωνία για να αποτραπεί πολεμική σύγκρουση μεταξύ Γερμανίας και Τσεχοσλοβακίας.
Ας προσεχθούν τα εξής στοιχεία, που παραπέμπουν οδυνηρά στις σημερινές εξελίξεις. Στη Συνδιάσκεψη του Μονάχου παρέστησαν οι Πρωθυπουργοί της Βρετανίας και της Γαλλίας, Τσάμπερλεν και Νταλαντιέ, και οι ηγέτες της Γερμανίας και Ιταλίας, Χίτλερ και Μουσολίνι, με τους Υπουργούς Εξωτερικών. Αποκλείστηκε η Τσεχοσλοβακία.
Ο Τραμπ και ο Πούτιν συμφώνησαν να τερματίσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία, ερήμην και στην απουσία της Ουκρανίας και της Ευρώπης. Ο Χίτλερ, στηριζόμενος στον υπερεξοπλισμό της Γερμανίας, εκδήλωσε απροκάλυπτα κατακτητικές βλέψεις κατά της Αυστρίας και της Τσεχοσλοβακίας (Σουδητία), επειδή, έλεγε, νοιαζόταν για 10 εκ. Γερμανών που διαβιούσαν σε αυτές τις χώρες.
Τι δήλωσε ο Αμερικανός Πρόεδρος Τραμπ, που προκάλεσε παγκόσμια κατακραυγή και οργή; Ότι απαιτεί να κατακτήσει τη Γροιλανδία, να αρπάξει τον Καναδά, τη Διώρυγα του Παναμά και ν’ αξιοποιήσει τη Γάζα επειδή είναι ένα πολύ «ωραίο οικόπεδο».
Άλλαξαν οι καιροί, αλλ’ οι αρπακτικοί στόχοι ισχυρών παρέμειναν αναλλοίωτοι. Ο Χίτλερ, με εμπρηστικούς λόγους απαιτούσε την προσάρτηση της Σουδητίας, ενώ εισέβαλε και κατέκτησε αμαχητί την Αυστρία. Πού στηριζόταν, τότε, η Τσεχοσλοβακία; Στους Γάλλους και στους Σοβιετικούς, αλλά στο τέλος η Γαλλία και η Βρετανία υποσχέθηκαν να την βοηθήσουν αν υποστεί επίθεση.
Ποιοι υποστηρίζουν τους Ουκρανούς; Οι ευρωπαϊκές χώρες και ειδικά τα κράτη-μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ. Τώρα, με τον προωθούμενο τερματισμό του πολέμου, μερίδα Ευρωπαίων θέλουν συνέχιση του πολέμου κατά της Ρωσίας, άλλοι αρνούνται να στείλουν ειρηνευτικά στρατεύματα και άλλοι ζητούν ειρήνη. Πλήρης διάσπαση.
Τότε, η Αγγλία και η Γαλλία, που δεν ήταν προετοιμασμένες για πόλεμο κατά της πάνοπλης Γερμανίας, επιδόθηκαν στην ολέθρια «πολιτική του κατευνασμού». Όταν ο Τσάμπερλεν επέστρεψε στο Λονδίνο, ανέμιζε τη συμφωνία του Μονάχου στα πλήθη ως τρόπαιο νίκης και ειρήνης. Τελικά, δεν πέτυχαν την ειρήνη και τον πόλεμο δεν τον απέφυγαν.
Τι αποφάσισαν σήμερα οι Αμερικανοί, με την αδίστακτη επίνευση των Ρώσων; Η Ουκρανία να ξεχάσει την Κριμαία, που η Ρωσία κατέλαβε αμαχητί το 2014. Όσα ουκρανικά εδάφη κατέλαβαν οι Ρώσοι δεν θα τα επιστρέψουν. Αυτό και αν είναι αισχρή και ατιμώρητη επιβράβευση του Ρώσου εισβολέα, που στέλνει ξεκάθαρα μηνύματα αρπαγής προς άλλους κατακτητές.
Με απλά λόγια, στην Ουκρανία εμφανώς θα επιβληθεί μια άδικη «ειρήνη» από τους νέους «σερίφηδες» του διεθνούς συστήματος. Ο Γάλλος Πρόεδρος, Μακρόν, και ο Γερμανός Καγκελάριος, Σολτς, επιμένουν σε μια «δίκαιη συμφωνία» και σε μια «δίκαιη ειρήνη». Τι σημαίνουν αυτοί οι όροι αφού το Διεθνές Δίκαιο, η νομιμότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και των πολιτών της θυσιάζονται στις άτιμες συναλλαγές ΗΠΑ-Ρωσίας;
Γιατί ο Τραμπ θέλει να τερματίσει τον πόλεμο; Όχι επειδή σκοτώνεται κόσμος, αλλά για τις πολύτιμες σπάνιες γαίες της χώρας, χρήσιμες στην αμερικανική τεχνολογία. Όσα θα επισυμβούν στην Ουκρανία, ανοίγουν έναν εφιαλτικό ασκό του Αιόλου για την κατεστραμμένη Γάζα. Ο Τραμπ την θεωρεί ως ακόμα ένα οικόπεδο στην κτηματομεσιτική διπλωματία του.
Θέλει να την αναπτύξει, αφού τα 2,5 εκ. κατοίκων της εξαναγκαστούν να εγκατασταθούν σε γειτονικές χώρες. Ο Νετανιάχου, που εγκολπώνεται την ιδέα του Μεγάλου Ισραήλ, συναινεί με ενθουσιασμό στην εθνοκάθαρση, ώστε να απαλλαγεί, νομίζει, από το παλαιστινιακό άγος.
Αλλ’ είναι και ο Ερντογάν, που προκαλεί στο Αιγαίο, στην Αν. Μεσόγειο και κατέχει τη μισή Κύπρο, παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο. Ο Τραμπ τον επαινεί ως καλό του φίλο. Αν οι Ρώσοι κρατήσουν όσα εδάφη κατέκτησαν στην Ουκρανία, γιατί Νετανιάχου και Ερντογάν να μην επικαλεστούν τη νέα διπλωματία των Τραμπ – Πούτιν και να κατέχουν όσα εδάφη άρπαξαν;
Το μήνυμα που διαχέεται από τη διαφαινόμενη θυσία και το ξεπούλημα της Ουκρανίας είναι ωμό, κυνικό, εφιαλτικό και για την Κύπρο: Στον αγύριστο το Διεθνές Δίκαιο, η νομιμότητα, η εδαφική ακεραιότητα, η κυριαρχία, η ανεξαρτησία και η ελευθερία κρατών και λαών. Το μόνο «δίκαιο» είναι η ισχύς και τα συμφέροντα.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
