της Άννας Κωνσταντινίδου
Welcome Turkey…to ReArmy Europe…Και δεν είναι διόλου αστείο αυτό που γράφω, και ειδικά για ένα τόσο σοβαρό θέμα που επηρεάζει άμεσα τα ζωτικής σημασίας εθνικά συμφέροντά μας. Καλώς ή κακώς, κάθε άλλο παρά για τους Έλληνες (Ελλάδας και Κύπρου) ο Τραμπ είναι το φόβητρο. Αντίθετα, η ταφόπλακα για τα εθνικής διάστασης συμφέροντά μας είναι ο τρόπος που οι Ευρωπαίοι εταίροι αντιλαμβάνονται τις σχέσεις μεταξύ των κρατών στο ενωσιακό περιβάλλον. Χθες, έγραψα ένα άρθρο, το οποίο παραθέτω https://speaknews.gr/2025/03/12/oi-kiniseis-tramp-stin-anatoliki-perifereia-einai-o-tramp-rosofilos/ για το πώς θεωρώ ότι θα κινηθεί ο πλανητάρχης στη ανατολική περιφέρεια και η ανάλυση έγινε χρησιμοποιώντας το “εργαλείο” του Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου.
Ωστόσο, το ζήτημα είναι, ότι η τεράστιας αξίας και σημασίας για την εθνική και ενωσιακή ασφάλεια εξαγγελία της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ανοίγει την Ευρωπαϊκή Ένωση στην Τουρκία. Χθες, το απόγευμα άκουσα πολύ προσεκτικά τη δημοσιογραφική κάλυψη του θέματος από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ, συγχρόνως με την προβολή των δηλώσεων του Τούρκου προέδρου. Και να πούμε κάτι πάρα πολύ γνωστό που υφίσταται ήδη από το 1963, όταν το τουρκικό Κράτος έγινε μέσω της Συμφωνίας της Άγκυρας διασυνδεδεμένο μέλος της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας: ότι το μόνο που θέλει η Τουρκία από όλη αυτήν την κατάσταση είναι τα χρήματα των Ευρωπαίων και κάθε άλλο παρά επιζητεί και αποζητάει την προσχώρηση σε απόλυτο επίπεδο και βαθμό στην ενωσιακή οικογένεια. Για τον λόγο αυτό, η Τουρκία αρνείται να συμβαδίσει με το θεσμικό πλαίσιο που προϋποθέτει το “ευρωπαϊκό κεκτημένο”.
Δυστυχώς, εδώ και πολλά χρόνια η Ελλάδα άφησε την Άμυνά της στο περιθώριο. Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, όποτε χρειαστεί, το μόνο βέβαιο είναι ότι θα πράξουν το καθήκον τους, ωστόσο η έννοια της άμυνας δεν απηχεί και δεν είναι συναρτώμενη αποκλειστικά και μόνο με το πώς θα κινηθούν τα στελέχη. Άμυνα είναι ένα σύμπλεγμα παραγόντων και κυρίως είναι οι εξοπλισμοί, αλλά στο ίδιο επίπεδο είναι η ανάπτυξη των εγχώριων εξοπλισμών. Όταν από το 2011, το Ελληνικό Κράτος έχει έναν νόμο “περί Μη εξοπλισμών” ουσιαστικά, περιθωριοποιώντας εκτός των άλλων και βγάζοντας -στην πραγματικότητα- την εθνική παραγωγική διαδικασία από τη διεθνή αγορά, τότε αποδεικνύεται ότι “την Άμυνά σου δεν την έχεις ψηλά”. Από το 2011, έχουν περάσει 4 κόμματα επικεφαλής της Κυβέρνησης του Ελληνικού Κράτους και ακόμα το κομμάτι των εξοπλισμών κινείται σε πλαίσια τόσο απο-επένδυσης όσο και αγοράς με διαδικασίες του κατ’ επειγόντως. Αλλά το πιο σοβαρό εξ όλων, οι εγχώριες αμυντικές βιομηχανίες (… και κυρίως μιλάμε για τις ιδιωτικές, γιατί οι δημόσιες μάς έχουν στην πραγματικότητα χαιρετίσει προ πολλού) μόνες τους τρέχουν τα πράγματα, χωρίς σχεδόν βοήθεια από την Ελληνική Πολιτεία, στο βαθμό που άλλα κράτη διασφαλίζουν την εγχώρια αμυντική βιομηχανία τους στο διεθνές προσκήνιο. Γιατί, ως γνωστόν , διασφάλιση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας δεν είναι οι φωτογραφίες των πολιτικών προϊσταμένων των ΕΔ στις διεθνείς εκθέσεις αμυντικού υλικού, εκτός των άλλων.
Αλλά είπαμε άλλωστε, εμάς ως Κράτος μάς ενδιαφέρει οι πολιτικοί μας να μην φτάσουν στο επίπεδο να λογοδοτήσουν στην Δικαιοσύνη … και όλα τα υπόλοιπα είτε είναι ψιλά γράμματα είτε θα βρεθούν -ως δια μαγείας – εν καιρώ.
Και πραγματικά, η τεράστια ειρωνεία ξέρετε ποια είναι; Ότι το ReArmy Europe είναι ουσιαστικά η επιμονή και παρότρυνση του Έλληνα πρωθυπουργού για μεγαλύτερη ασφάλεια στην ΕΕ. Ωστόσο, ο Έλληνας πρωθυπουργός όφειλε να έχει γνώση με ποιους εταίρους είχε να κάνει, όπως επίσης και τα νομικά κενά που υφίστανται στο ενωσιακό περιβάλλον που εκ των πραγμάτων θα έβαζαν από την “πίσω πόρτα” μέσω κοινοπρακτικων σχημάτων την Τουρκία στην αμυντική αγορά της ΕΕ. Προσωπικά, μέχρι τώρα δεν με θορύβησε το γεγονός ότι η Τουρκία πουλούσε drones και αμυντικό εξοπλισμό στη Σιέρα Λεόνε, το Τζιμπουτί κτλ κτλ κτλ. Θα με άγχωνε εάν πουλούσε στην ευρωπαϊκή αγορά. Και ναι, τώρα μέσω του ReArmy Europe θα το πράξει.Γιατί, δεν υφίστανται οι νομικές δικλείδες, δηλαδή ο ίδιος ο ενωσιακός θεσμός να αποφασίζει για τη συμμετοχή των τρίτων κρατών σε μία τέτοια περίπτωση.
Και εύλογα θα ρωτήσει κάποιος, ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην προγενέστερη κατάσταση και την τωρινή, έτσι όπως σχηματοποιείται με τις εξαγγελίες της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής; Πολύ απλά η διαφορά έγκειται στο ό,τι η ιδιωτική πρωτοβουλία, δηλαδή η απόφαση μιας ευρωπαϊκής οπλικής εταιρείας να επενδύσει σε και με οποιοδήποτε κοινοπρακτικό σχήμα θα απορροφά χρηματοδότηση όχι μόνο από το εθνικό Κράτος, αλλά από τον Ενωσιακό Θεσμό. Άντε πες τώρα στη Leonardo, ότι επειδή η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν πρόβλημα με την Τουρκία, η συγκεκριμένη εταιρεία ούτε θα μπει στη διαδικασία να συνάψει συμφωνία συνεργασίας με το τουρκικό Κράτος ούτε για ένα κοινό project με το τουρκικό Κράτος δεν θα ζητήσει κονδύλια από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας, αλλά μόνο από τον ιταλικό εθνικό κορβανά… Φυσικά, είναι αστείο …
Δηλαδή, εν ολίγοις, εμείς ως Έλληνες σε Ελλάδα και Κύπρο θα πληρώνουμε την …. αναβάθμιση της εθνικής οικονομίας της Τουρκίας.
Ενώ εάν υφίσταντο μηχανισμοί ως δικλείδες ασφαλείας για το ενωσιακό οικοδόμημα και ως εκ τούτου για την προστασία των Κρατών -μελών, απλά τη δεδομένη χρονική στιγμή με την εξαγγελία αυτή, η Ελλάδα θα έπρεπε να κάνει πάρτυ.
Και ως αποδεικνύεται , οι εταίροι μας αναθεωρητική δύναμη βλέπουν μόνο τη Ρωσία και όχι την Τουρκία που εκτός των άλλων κατέχει παράνομα το μισό έδαφος ευρωπαϊκής χώρας.
…Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, ούτε τα “οικοσυστήματα” ούτε τα “οικοδιαστήματα” μάς σώζουν. Αυτά όλα είναι, να ‘χαμε να λέγαμε, να ‘χαμε να πούμε ότι πλατσουρίζουμε ως Ελλάδα στα αμυντικά πράγματα .Γιατί μέχρι όλα αυτά να εφαρμοστούν στην πράξη και με τον χρονικό ορίζοντα που τίθενται, ειδικά σε ένα θαλάσσιο κράτος, όπως είμαστε εμείς, οι απέναντι θα διαμορφώσουν αμυντικές προϋποθέσεις ανάλογες με αυτές του Ισραήλ, γιατί πολύ απλά θα έχουν πλήρη πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αμυντική τεχνολογία, αγορά κτλ κτλ.
ΥΓ…. Εύχομαι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το Υπουργείο Εξωτερικών να δράσουν άμεσα όσον αφορά τα κενά που υφίστανται στο ενωσιακό περιβάλλον , ώστε η Ελλάδα και η Κύπρος να μην καταστούν χρηματοδότριες της οικονομίας και της αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας
*Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα του πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Θεσμοθετημένο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας), διδάσκουσα στην Ανώτερη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ), Συνεργάτιδα του Canadian Hellenic Congress
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
