του Περικλή Στέλλα
Στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας αποδείχθηκε περίτρανα ότι δεν υπάρχει κράτος, δεν έχει μείνει τίποτε όρθιο, ενώ όλοι μας την ίδια στιγμή βολευόμαστε με αυτή την γελοιότητα, την αθλιότητα την οποία αποθεώνουμε και την απολαμβάνουμε. Έχει χαθεί κάθε έννοια νομιμότητας, λογικής, σκέψης και λειτουργίας ενός συστήματος που βρωμάει από όπου κι αν το πιάσεις. Είναι ξεκάθαρο πια. Αυτό το κράτος θέλουμε, αυτούς τους πολιτικούς θέλουμε, αυτούς τους δημοσιογράφους θέλουμε, αυτό το καφριλίκι και την αλητεία αποθεώνουμε και αποδεχόμαστε. Επιγραμματικά και χωρίς μαλλιά στη γλώσσα:
Στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας, παρά τις ανακοινώσεις και τις συστάσεις δεν έτγινε κανένας απολύτως έλεγχος κατά την είσοδο των οπαδών των δύο ομάδων Παναθηναϊκού και ΠΑΟΚ. Και αυτό διότι στην διάρκεια του αγώνα οι οπαδοί των δύο ομάδων άναψαν δεκάδες πυρσούς.
Ο θάνατος ξεγέλασε τον τελικό παρά τρίχα. Σήμερα θα θρηνούσαμε ακόμη ένα νεκρό. Η πέτρα έφυγε ξυστά από τον Πέρεθ και βρήκε τον Αιτόρ στο χέρι. Αν τον έβρισκε στο πρόσωπο, η έβρισκε τον Πέρεθ στο κεφάλι σήμερα θα ήταν νεκροί. Αλλά, προσέξτε:
Ο ΠΑΟΚ δεν καταδίκασε καν το γεγονός. Λες και δεν έγινε τίποτα.
Ο Παναθηναικός ούτε καν το ανέφερε
Ο υπουργός πρέπει να ήταν εκδρομή. Ούτε καν μία δήλωση
Η αστυνομία που μας διαβεβαίωνε για λειτουργία του συστήματος τηλεοπτικής παρακολούθησης, δεν έψαξε, δεν έκανε απολύτως τίποτα για να βρει τον δράστη και φυσικά κανένα σύστημα τηλεοπτικής παρακολούθησης δεν λειτούργησε. Εάν είχε λειτουργήσει ο δράστης θα είχε εντοπιστεί και θα είχε συλληφθεί σε λίγα λεπτά.
Οι ίδιοι οι συνοπαδοί του δράστη δεν έκαναν απολύτως τίποτα.
Τα μέλη της διοίκησης της διοργανώτριας ΕΠΟ ήταν μέσα στη καλή χαρά. Ο Δημητρίου απένειμε το κύπελο εν ευθυμία και φυσικά τα μετάλλια, ο Αντωνίου έκανε δημόσιες σχέσεις περιχαρής με χειραψίες και εναγκαλισμούς.
Ο Μαρινάκης και ο Μελισσανίδης κάνουν αλητείες όταν πλησιάζουν στα αποδυτήρια των διαιτητών, αλλά όταν κάνει το ίδιο ο παράγοντας του ΠΑΟΚ παρουσιάζεται ως επίθεση σε βάρος του από τις δυνάμεις των ΜΑΤ.
Ο ΠΑΟΚ θεωρεί ότι ένα ανύπαρκτο πέναλτι έκρινε τον τελικό και του στέρησε το κύπελλο, αλλά δεν μπαίνει στο κόπο, ούτε μία ανακοίνωση να βγάλει.
Ο Παναθηναϊκός είναι κυπελλούχος, γιορτάζει, κάνει τον γύρο του θριάμβου αλλά κανένας δεν νοιάζεται ότι η πέτρα από θαύμα δεν άφησε νεκρό ποδοσφαιριστή του. Πήραμε το κύπελλο, σου λέει, δεν πάνε να γαμ… όλοι.
Ο Ρασβάν Λουτσέσκου κάνει δηλώσεις δίνοντας συγχαρητήρια στον Παναθηναϊκό και στην επόμενη πρόταση λέει ότι ο διαιτητής του έκλεψε το κύπελο. Και φυσικά για τα επεισόδια και την πέτρα δεν λέει τίποτα. Ο τελικός μάλλον έγινε σε γήπεδο του Παραδείσου.
Ο Ιβαν Γιοβάνοβιτς πανηγυρίζει ,κάνει δηλώσεις δεν λέει λέξη για την προκλητική συμπεριφορά του ποδοσφαιριστή του Αιτόρ που έτρεξε να πανηγυρίσει μπροστά στους οπαδούς του ΠΑΟΚ και φυσικά ούτε κουβέντα για τους πυρσούς και την πέτρα.
Τα μέσα ενημέρωσης ζουν και δείχνουν στο κόσμο όλο τους το μεγαλείο. Τα μέσα που πρόσκεινται στον Παναθηναϊκό κάνουν λόγο για την επιστροφή των Greens μετά από οκτώ χρόνια στους τίτλους, τα μέσα που πρόσκεινται στον ΠΑΟΚ κάνουν λόγο για κλοπή και εποχές Λίτσα και τα μέσα που πρόσκεινται στον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ κάνουν λόγο για ζούγκλα και τελικό της ντροπής. Για ποια δημοσιογραφία μιλάμε ρε φίλε; Για ποια;
“Δημοσιογράφοι’’ στα αποδυτήρια ζητούν και πιάνουν στα χέρια τους το κύπελλο βγάζοντας σέλφι και ανεβάζοντας τις στα social media με αιχμές για….σεξουαλική επίθεση στον ΠΑΟΚ, “Δημοσιογράφοι” στα αποδυτήρια βρίζοντας τα θεία και τον διαιτητή Λαόθ για το πέναλτι που στέρησε από τον ΠΑΟΚ το κύπελο. Η οπαδική δημοσιογραφία στο αποκορύφωμα της.
Τέσσερις μήνες μετά την δολοφονία του Άλκη Καμπανού δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Στην ζωή κύριοι, πρέπει να εξετάζεις το λάθος. Ποιος εξετάζει και τι όμως;
…Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκιπα, της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα..
