Του Κώστα Μαυρίδη
Εν μέσω πρωτόγνωρων απειλών και ενεργειών κατά της Ελλάδας και Κύπρου, που συνιστούν ακήρυχτο πόλεμο από μια Τουρκία σε εθνικιστικό παροξυσμό, είχαμε τις προάλλες την Σύνοδο Κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με συμμετοχή των επικεφαλής των Κυβερνήσεων και των κορυφαίων οργάνων της ΕΕ. Για εβδομάδες, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας έδωσε πολιτικές μάχες καθιστώντας την προάσπιση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο αδιαπραγμάτευτη. Ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, ενώπιον Βουλής και Γερουσίας, αποκάλυψε τον τουρκικό επεκτατισμό με δεξιοτεχνία και χωρίς να τον κατονομάζει, προκαλώντας την οργίλη αντίδραση του Ερντογάν. Παρομοίως κινήθηκε και εντός ΕΕ. Φυσικά, δεν υπάρχει ομιλία που υποκαθιστά την αμυντική ισχύ, αλλά κάθε ομιλία σε τέτοιο επίπεδο ενδυναμώνει την αποτρεπτική ισχύ στον ακήρυχτο πόλεμο που έχει ήδη ξεκινήσει η Τουρκία με υβριδικές επιθέσεις και ακόμη πιο «προχωρημένες» παραβιάσεις.
Σε αυτό τον ακήρυχτο πόλεμο διαφόρων μορφών, η αυτοπροστασία μας είναι το πρώτιστα αναγκαίο. Σε πολιτικό επίπεδο ο Πρόεδρος της Κύπρου είχε το προνόμιο να μιλήσει στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπου θα μπορούσε να εξηγήσει ότι η Κύπρος συναίνεσε σε τόσες κυρώσεις κατά της ρωσικής εισβολής, επειδή προασπιζόμαστε το Διεθνές Δίκαιο, ενώ κυρώσεις στην Τουρκία ως παραβάτη του Διεθνούς Δικαίου δεν επιβλήθηκαν. Θα μπορούσε να ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προσφύγει εναντίον της Τουρκίας (όπως έκανε πρόσφατα για τη Λιθουανία) για παραβίαση της νομικά δεσμευτικής συμφωνίας Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας εις βάρος της Κύπρου. Θα μπορούσε να ρωτήσει τον Πρόεδρο της Ισπανίας εάν η συμπαραγωγή υψηλής τεχνολογίας στρατιωτικών εξοπλισμών με την Τουρκία συνάδει με τον «Ευρωπαϊκό πατριωτισμό» που διατυμπανίζει, αντί να το θέτω μόνος ως Κύπριος Ευρωβουλευτής. Ως Πρόεδρος κράτους της ΕΕ με έδαφος υπό τουρκική κατοχή, θα μπορούσε να θέσει πολλά για την Τουρκία,που και σήμερα εκβιάζει με ακρωτηριασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και έχει προαναγγείλει νέα εισβολή στην Κυπριακή ΑΟΖ, περιφρονώντας ΕΕ, ΗΠΑ, ΟΗΕ… Ως Πρόεδρος όλης της Κύπρου, θα μπορούσε επίσης να στηρίξει τις αντικατοχικές φωνές στα κατεχόμενα, εξηγώντας ότι το πρόσφατο λεγόμενο «πρωτόκολλο» οικονομικής συνεργασίας Τουρκίας και κατεχομένων αποτελεί προέκταση του εγκλήματος του εποικισμού από την κατοχική δύναμη. Αντί των πιο πάνω, επικεντρώθηκε στην ανάγκη στα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης με τον εγκάθετο της Τουρκίας στα κατεχόμενα! Ένας Πρόεδρος που είχε την ευκαιρία να κερδίσει μια πολιτική μάχη λόγω του προνομίου συμμετοχής του στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ηττήθηκε μόνος του…
Η πολιτική του κατευνασμού έχει χρεοκοπήσει τόσο ηθικά ως ντροπιαστική στάση όσο και στρατηγικά εκ του αποτελέσματος. Θα έρθει η ώρα που «οι κατευναστές» θα ντρέπονται για την στάση τους, το ζητούμενο όμως είναι να σωθεί η Κύπρος. Για να υπάρχει προοπτική, πρέπει να επικεντρωθούμε άμεσα στην ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ μας, αξιοποιώντας στο έπακρο κάθε δυνατότητα και πολιτική μάχη στο ευρωπαϊκό πλαίσιο και εκτός.
Κώστας Μαυρίδης- Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) – Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για τη Μεσόγειο
