Του Ανδρέα Γερμανού
Άκου Γιαννάκη…
Σκέφτομαι ότι είναι αδύνατον να σε λένε Γιαννάκη και να εκπροσωπείς επάξια ως Υπουργός Εξωτερικών, την ημικατεχόμενή σου Πατρίδα.
Σκέφτομαι ότι είναι αδύνατον Γιαννάκη, την ώρα που υποτίθεται ότι εκπροσωπείς τα εθνικά συμφέροντα αυτού του μαρτυρικού τόπου στα Διεθνή fora, να βγαίνεις και να μιλάς για αδύναμους κρίκους…
Σκέφτομαι και διερωτώμαι, πως είναι δυνατόν να πιστεύεις Γιαννάκη ότι με αυτό τον κυνικό τρόπο υπηρετείς την πατρίδα, τον λαό και τον τόπο σου… Να πιστεύεις ότι συμβάλλεις, σε τόσο δύσκολους και χαλεπούς καιρούς και για την Κύπρο και για την Ελλάδα, στην σφυρηλάτηση της ενότητας και την αφύπνιση του Εθνικού φρονήματος του λαού μας…
Σκέφτομαι και διερωτώμαι σε ποιον Θεό πιστεύεις σήμερα; Διερωτώμαι, αν μπορείς να μας πεις ποιοι και πότε κατάντησαν την Κύπρο αδύναμο κρίκο;;
Δυστυχώς Γιαννάκη, γι’ αυτό το κατάντημα στο οποίο υποστηρίζεις ότι βρίσκεται σήμερα η Κύπρος φταίτε όλοι εσείς, που εδώ και 48 χρόνια, βαφτίζοντας τους εαυτούς σας ως σωτήρες του τόπου, διεκδικήσατε την εξουσία, πήρατε θέσεις και αξιώματα, κάνατε την πολιτική και το Κυπριακό επάγγελμα, με μόνους στόχους την εξουσία και τον προσωπικό πλουτισμό και για το μόνο που ανησυχείτε είναι οι θέσεις, οι καρέκλες και το μέλλον των διαδόχων σας. Αντί να υπηρετήσετε τον λαό και την πατρίδα, το μόνο που κάνετε είναι να εισπράττετε τους παχυλούς μισθούς, να απολαμβάνετε τα ταξίδια και ό,τι άλλο προσφέρει η θεσμική σας ιδιότητα.
Και στο τέλος να βγαίνετε, να κουνάτε το δάκτυλο στον κόσμο, να επισείετε και να καλλιεργείτε στο λαό τον φόβο και την ηττοπάθεια…
Μα είναι δυνατόν αγαπητέ Γιαννάκη, αγαπητέ Ιωάννη Κασουλίδη να εκστομίζονται αυτές οι εκφράσεις από τον Υπουργό Εξωτερικών και να αισθάνεσαι ότι προσφέρεις μέγιστες πατριωτικές υπηρεσίες στον τόπο μας; Είναι ποτέ δυνατόν κ. Υπουργέ;
Αλήθεια Γιαννάκη, θυμάσαι τις ομιλίες σου στις διάφορες ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΕΣ, που επισκεπτόσουν ως Γιαννάκης και όχι ως Ιωάννης, και όχι ως Υπουργός, τί έλεγες σε εκείνους τους φοιτητές;
Δεν θυμάμαι να σε άκουσα ποτέ να τους μιλάς για αδύναμους κρίκους και πράσινα άλογα…
Που είναι εκείνος ο Γιαννάκης; Που είναι όλοι εκείνοι οι δυναμικοί ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ να βγουν σήμερα και να απαντήσουν στον Γιαννάκη, ή στον Ιωάννη ή τον έντιμο Υπουργό Εξωτερικών;
Που είστε φίλοι αγαπητοί…;
Βολευτήκατε κι εσείς παιδιά. Έτσι είναι η ζωή!! Θέσεις θεσούλες εδώ κι εκεί… Χάσατε το σφρίγος και τον παλμό της νιότης. Κάνατε οικογένειες, περιουσίες, στομάχια, φαλάκρες, εξοχικά…
Φυσιολογική εξέλιξη θα μου πείτε…
Έτσι δεν είναι Γιαννάκη;
Η εξουσία είναι αφροδισιακό. Η εξουσία και το χρήμα φθείρουν και διαφθείρουν.
Σκέφτομαι και λυπάμαι για όλους τους φίλους που χάσαμε άδικα…
Ευτυχώς όμως που απομείναμε ακόμη αρκετοί ρομαντικοί, έτοιμοι να πετάμε και πέτρες, αν χρειαστεί, για να Απελευθερώσουμε τον τόπο μας, κόντρα σε όλες τις σειρήνες που δυστυχώς εκθρέψαμε με την μακροχρόνια ανοχή και σιωπή μας!
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
