της Δρ.Άννας Κωνσταντινίδου*
Θα περίμενα κάποια δημοσιογραφικά έντυπα, στα οποία αρθρογραφούν απόστρατοι αξιωματικοί να έχουν γνώση τι σημαίνει στρατιωτική διπλωματία… Όμως, ως φαίνεται, μάλλον ζητούν τη γνώμη των συγκεκριμένων αξιωματικών μόνο για συγκεκριμένα, γεωπολιτικής φύσης ζητήματα…
Από εκεί και ύστερα, εδώ και λίγα 24ωρα γίνεται ιδιαίτερος λόγος για τον τρόπο που τοποθετήθηκε ο Αρχηγός των ΕΔ της χώρας μας όσον αφορά του πυραύλους patriots που διαθέσαμε για κάποιο χρονικό διάστημα στα πλαίσια της στρατηγικής μας σχέσης (κι όχι απλά διπλωματικής) στη Σαουδική Αραβία και την παράταση από μέρους μας της παροχής του συγκεκριμένου εξοπλισμού για ένα επιπλέον χρόνο στο συγκεκριμένο Κράτος…
Η επίμαχη δήλωση του Αρχηγού είναι αυτή που υπάρχει στο τέλος του κειμένου…
Πάντως, εκτός από τους απόστρατους αξιωματικούς που αρθρογραφούν στα συγκεκριμένα έντυπα και θα μπορούσαν να διαφωτίσουν τι σημαίνει στρατιωτική διπλωματία, θα μπορούσαν προτού οι δημοσιογράφοι αυτοί “ρίξουν το ανάθεμα” στον Αρχηγό, να ρωτήσουν και κάποιο νομικό, με τον οποίο συνεργάζονται στην αρθρογραφία, και κυρίως νομικό που έχει γνώση στη συνομολόγηση διακρατικών και διεθνών συμβάσεων, κάτω από ποιο πρίσμα συνάπτονται οι συγκεκριμένες συμφωνίες… Όπως, μπορείτε να ακούσετε στο απόσπασμα των δηλώσεων του Στρατηγού Φλώρου, το οποίο και παρέθεσα, δεν είπε τίποτα άλλο από το νομικά αυτονόητο που υφίσταται σε άρθρα τέτοιων συμφωνιών (και μάλιστα όχι στα ψιλά γράμματα), ότι εάν το κράτος – πάροχος χρειαστεί το εξοπλιστικό σύστημα που διαθέτει, το κράτος- παραλήπτης υποχρεώνεται να το επιστρέψει και μάλιστα, δημιουργώντας “γέφυρες επιστροφής”, ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε- ακόμη και- προβοκάτσια …
Και άλλωστε, όταν λαμβάνεται απόφαση μίας τέτοιας ενέργειας, είναι αστείο να πιστεύεται, ότι οι αποφάσεις είναι του “ποδαριού”… Το ίδιο το Επιτελείο που θα διαθέσει εξοπλισμό του αποφασίζει τις δυνατότητες που έχει για να πράξει κάτι τέτοιο, οριοθετώντας ακόμα και το χρονικό διάστημα μίας τέτοιας παροχής, καθώς δεν είναι μόνο το γεγονός ότι παρέχει ένα αμυντικό σύστημα, αλλά μαζί με το αμυντικό σύστημα στέλνει ολόκληρη στρατιωτική αποστολή από πολύ εξειδικευμένα άτομα… Για να πράξει κάτι τέτοιο μία χώρα, ένας Στρατός, υφίσταται σχεδιασμός, αλλά και επίσης ανάλογη παρακολούθηση των σταδίων επίτευξης μίας τέτοιας ενέργειας…
Από εκεί και πέρα, δεν υφίσταται μόνο το νομικό σκέλος μίας τέτοιας συμφωνίας που διασφαλίζει και τον πάροχο και τον παραλήπτη, αλλά οφείλουμε να δούμε ως Κράτος πώς θέλουμε να μας αντιλαμβάνονται “εχθροί” και “φίλοι”… Δυστυχώς, με τις προηγούμενες αστοχίες μας σε στρατιωτικό και διπλωματικό επίπεδο χάσαμε την ευκαιρία να είμαστε διαμορφωτές και όχι ουραγοί των εξελίξεων στη Λιβύη…
Συγχρόνως, οφείλουμε να αντιληφθούμε αυτό, εάν θέλουμε να μας σέβονται, εάν θέλουμε να θεωρούμαστε σοβαρό κράτος, οφείλουμε να επιδεικνύουμε όχι μόνο τις δυνατότητες που έχουμε να διασφαλίσουμε την εθνική κυριαρχία μας, αλλά να συμβάλλουμε και στη διασφάλιση της κυριαρχίας των χωρών που ζητούν την αρωγή μας…
Και πρέπει να πούμε και κάτι άλλο… Για να συνάψεις μία συμμαχία ως Κράτος, θα πρέπει η χώρα που συνομολογεί οποιαδήποτε είδους στρατηγικής (και όχι εμπορικής) συμφωνία μαζί σου να σε θεωρεί αφενός κράτος ισάξιο με την ίδια (βλ. Γαλλία και ΗΠΑ) αφετέρου κράτος που μπορεί να στηριχθεί σε εσένα (λχ. Αραβικός Κόσμος)… Οι Σαουδάραβες, ένα Κράτος που μπορεί να έχει δυνατότητα εξοπλισμού χάρη στην οικονομική υπέροχη του ακόμα και από κράτη εύρωστα της Δύσης, θεωρούν ότι το επιχειρησιακό κομμάτι των στρατιωτικών πραγμάτων μπορεί να τους το διασφαλίσει μόνο η Ελλάδα… Ούτε η Τουρκία, ούτε κάποιο άλλο κράτος της περιοχής τους… Γιατί, η επιλογή συνεργασίας ανάμεσα σε δύο χώρες, κάτω από αυτό το πλαίσιο, πρωταρχικά βασίζεται σε αμοιβαία εμπιστοσύνη και σεβασμό… Καθώς άλλο θεσμικό ρόλο έχει μία εμπορική και οικονομική συμφωνία και τελείως διαφορετικά αποτελέσματα δημιουργεί μία στρατηγική συμφωνία… Στον καιρό της πληροφορίας, το διαδίκτυο είναι γεμάτο από επιστημονικά εγχειρίδια, ώστε ο οποιοσδήποτε που ενδιαφέρεται, να ανατρέξει και να δει πώς συνομολογούνται οι διάφορες συμφωνίες και τι αποτελέσματα μπορούν να δημιουργήσουν….
Τέλος πρέπει να πούμε κι αυτό, αναλογιζόμενοι τον τότε σάλο που είχε δημιουργηθεί από τα ίδια έντυπα που σήμερα μέμφονται τον Αρχηγό των ΕΔ για τις δηλώσεις του σχετικά με τους patriots, όταν υπογράψαμε την Ελληνογαλλική Αμυντική Συμφωνία, όπου μέσα σε αυτήν υφίσταται το άρθρο για προσφορά βοήθειας σε αποστολές των δύο στρατών, εκτός συνόρων…
Η χώρα μας είναι ένα Κράτος, που ακόμα και στον καιρό της οικονομικής κρίσης, δεν έχασε τη θέση της στους αναπτυγμένους… Είμαστε κράτος – μέλος των περισσότερων διεθνών οργανισμών και ενώσεων … Ως εκ τούτου, εάν θέλουμε να μας λαμβάνουν υπόψη οι σύμμαχοι και εταίροι, οφείλουμε να είμαστε όχι μόνο συνεπείς στις υποχρεώσεις μας έναντι των Θεσμών, αλλά να επιδεικνύουμε την τόλμη και κυρίως την αποφασιστικότητα για την ανάληψη πρωτοβουλιών ως κυρίαρχο κράτος, ως μία χώρα που τιμά τις συνεργασίες της και κυρίως δεν θέλει να είναι ουραγός των εξελίξεων … Οφείλαμε να είμαστε εκεί, σε όλες τις αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, να στείλουμε πλοία στην επιχείρηση IRINI και στην επιχείρηση UNIFIL, δυνάμεις στην KFOR και στο Battlegroup στην Βουλγαρία, προσωπικό στο Μάλι και στην Μοζαμβίκη κοκ.
Πώς εμείς επιδιώκουμε την ενίσχυση σε ώρα εθνικής κρίσης από τους συμμάχους και εταίρους μας, εάν εμείς είμαστε ριψάσπιδες;;;… Εάν εμείς δεν είμαστε εκεί για αυτούς και για οποιοδήποτε κράτος ζητά την αρωγή μας;;;;… Εκτός εάν κάποιοι εγχώριοι μάς θέλουν Κράτος επί πληρωμή….
Αυτήν την στιγμή, χάρη στην πολιτική και στρατιωτική διπλωματία μας καταφέραμε να είμαστε μια χώρα που ο Αραβικός Κόσμος το εμπιστεύεται… Και εστιάζοντας στην στρατιωτική διπλωματία, καθώς το παρόν άρθρο γράφεται με αφορμή την στοχοποίηση των λεγομένων του Αρχηγού σχετικά με την παραμονή των patriots στη Σαουδική Αραβία και τον τρόπο επιστροφής τους στην περίπτωση εθνικής ανάγκης, οφείλουμε να καταθέσουμε αυτό : Ειδικά, αυτά τα τρία χρόνια που ο Στρατηγός Φλώρος είναι στο τιμόνι των εθνικών ΕΔ έχει καταφέρει, τα κράτη της περιοχής μας, ακόμα και οι εχθροί μας, να μας σέβονται απόλυτα… Και κυρίως έχει αναβαθμίσει σε στρατιωτικό επίπεδο όλες τις συνεργασίες μας με τον αραβικό Κόσμο (τον πλέον δύσκολο Κόσμο για τη Δύση), πετυχαίνοντας αυτήν την αναβάθμιση με την έγκριση της Κυβέρνησης και τις θεσμικές και εμπεριστατωμένες αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ.
*Η Δρ Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός – Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα ΑΠΘ (Νομικής Σχολής και Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ), Εξωτερική Συνεργάτιδα της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και της Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.