Γράφει ο Δημοσθένης Γεωργακόπουλος*
Λίγες μέρες πριν την έναρξη του Παγκόσμιου Κυπέλλου ποδοσφαίρου στο Κατάρ, ο δημοσιογράφος και παρουσιαστής Δημοσθένης Γεωργακόπουλος που θα μεταδίδει τους αγώνες και θα παρουσιάζει την εκπομπή για το Mundial από τον ANT1 Plus, μοιράζεται τις αναμνήσεις του από παλιότερες διοργανώσεις και εξηγεί γιατί η φετινή διοργάνωση θα είναι διαφορετική από τις άλλες.
Παγκόσμιο Κύπελλο. Δύο λέξεις, τόσα συναισθήματα. Τι είναι, λοιπόν, το Παγκόσμιο Κύπελλο; Το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη (για εμάς τους ποδοσφαιρόφιλους είναι πάνω και από τους Ολυμπιακούς Αγώνες), με τη συμμετοχή των κορυφαίων ποδοσφαιριστών; Κι όμως, δεν είναι μόνο αυτό. Παγκόσμιο Κύπελλο είναι οι αναμνήσεις μας. Ξεκινήσαμε να το βλέπουμε ως παιδιά, αργότερα ως έφηβοι, μετέπειτα ως ενήλικες και πλέον ως άντρες. Σε αυτό το πέρασμα των χρόνων, κάποιοι έκαναν οι ίδιοι παιδιά, τα οποία είναι πολύ πιθανό να ξεκινήσουν την ίδια ποδοσφαιρική διαδρομή αναμνήσεων που προσφέρει μόνο ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.
Ποιος είναι αυτός που δε θυμάται που ήταν και τι έκανε την πρώτη φορά που είδε έναν αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου; Οι πολύ παλιοί ενδεχομένως να θυμούνται το γκολ-φάντασμα της Αγγλίας στον τελικό του 1966, η επόμενη γενιά θα θυμάται το «χέρι του Θεού» και το γκολ του αιώνα από τον Ντιέγκο Μαραντόνα το 1986. Εγώ, ως γεννημένος στα μέσα της δεκαετίας του ‘80, έχω τις πρώτες μου αναμνήσεις από ένα «σημαδιακό» Μουντιάλ για τη χώρα μας. Αυτό του 1994. Πρώτη συμμετοχή της Ελλάδας σε τελική φάση, πρώτες αναμνήσεις και για μένα. Μπαλκόνι, τηλεόραση και… τέσσερα γκολ από την Αργεντινή. Ακολούθησαν άλλα τέσσερα από τη Βουλγαρία, όμως το «μικρόβιο» είχε ήδη μπει μέσα μου. Δε γινόταν να χάσω, έστω κι αν το ματς διεξαγόταν ξημερώματα, το παιχνίδι με τη Νιγηρία. Πάλι ήττα. Χαλάλι το ξενύχτι όμως. Βλέπετε, ήταν καλοκαίρι και την επόμενη μέρα δεν είχα σχολείο.
Αυτό ήταν. Κάθε τέσσερα χρόνια περίμενα καρτερικά αυτό το μεγάλο ραντεβού. Τι θυμάμαι; Στιγμές. Το 1998 σε ένα μεγάλο τραπέζι να βλέπω τον τελικό του Ζιντάν, το 2002 – μέσα στο μεσημέρι – να βλέπω τον Ρονάλντο να παίρνει την εκδίκησή του. Το 2006 ήμουν ήδη φοιτητής, οπότε το πρόγραμμα ξεκινούσε από νωρίς και τελείωνε αργά το βράδυ. Άλλωστε, ο ελεύθερος χρόνος ήταν άπλετος τότε. Όπως και οι μπύρες, φυσικά. Το 2010 δούλευα ήδη ως αθλητικός συντάκτης και άρχισα να βλέπω τα Μουντιάλ με μία διαφορετική ματιά. Όχι μόνο του φιλάθλου, αλλά και του επαγγελματία. Ποιος ξέρει, όλα τα προηγούμενα Παγκόσμια Κύπελλα μπορεί να αποτέλεσαν και το βασικό λόγο που ακολούθησα τη συγκεκριμένη επαγγελματική διαδρομή, αφού από μικρός είχα «μπει» στην όλη διαδικασία. Ήξερα ομάδες, παίκτες, αργότερα μάθαινα και τα συστήματα των προπονητών. Τώρα πλέον, επιβάλλεται να τα ξέρω όλα αυτά. Γιατί ποδοσφαιριστής μπορεί να μην έγινα, όμως έκανα το παιδικό μου όνειρο πραγματικότητα. Θα περιγράψω αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Το Μουντιάλ του Κατάρ δεν είναι απλά το πρώτο που θα γίνει σε χώρα της Μέσης Ανατολής, ούτε το πρώτο που θα διεξαχθεί στις αρχές του χειμώνα. Είναι και το πρώτο που θα μεταδοθεί στην Ελλάδα από ιδιωτικό κανάλι. Και ως μέλος του ΑΝΤ1 από το 2008, θα είμαι παρών, περιγράφοντας αγώνες στο ΑΝΤ1 Plus. Η χαρά και η προσμονή είναι τεράστια. Όσες και οι αναμνήσεις, που θα έχω όταν ολοκληρωθεί αυτή η τεράστια γιορτή. Όπως όλοι μας. Για μένα οι περισσότερες θα είναι με μια κάσκα στο κεφάλι και χαρτιά μπροστά μου. Για τους υπόλοιπους… τζάκι. Ναι, αυτή τη φορά το μενού δεν έχει παραλία και μπαλκόνι. Φέτος, το Μουντιάλ θα είναι στον υπολογιστή όσο δουλεύετε, στο κινητό όσο θα περιμένετε το παιδί σας από το φροντιστήριο και το βράδυ στην τηλεόραση μπροστά στο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Διαφορετικό, αλλά εξίσου ωραίο. Ετοιμαστείτε για τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική γιορτή αναμνήσεων. Καλή σας και καλή μας απόλαυση. Και αν στο τέλος το σηκώσει και ο Μέσι, ακόμα καλύτερα!
*Παρουσιαστής – Δημοσιογράφος
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
