Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Η τουρκική βαρβαρότητα όταν δεν εκφράζεται επί του πεδίου, εκφράζεται δια του σουλτάνου και των συν αυτώ. Ο … υποψήφιος για το νόμπελ ειρήνης Ταγίπ Ερντογάν κατά τον τουρκικό Τύπο εκφράζει την … ειρηνική του προσέγγιση των διαφορών του με τους γείτονες με δηλώσεις όπως “οι τρελοί οι Τούρκοι θα κάνουν γιουρούσι” ή “θα έρθουμε μια νύχτα ξαφνικά”.
Αυτές οι άκρως φιλειρηνικές δηλώσεις του ισλαμο εθνικιστή είναι προφανώς η προίκα του, προκειμένου οι σοφοί της Στοκχόλμης να τον ξεχωρίσουν ανάμεσα στους υποψηφίους, μια να καταθέσει την προσφορά του στην ειρήνη στην Συρία, Ιράκ, Λιβύη και Αρμενία που είναι εξόχως σημαντική.
Για να μην βάλουμε στη ζυγαριά και το γεγονός, ότι γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, καθώς και όσα η Ε.Ε. υιοθετεί, σε ότι αφορά το κυπριακό και την επίλυσή του μέσω συνομιλιών, προκρίνοντας μονομερώς την προώθηση αναγνώρισης δύο κρατών.
Το τουρκικό παραλήρημα δεν έχει τέλος. Την σκυτάλη πήρε τώρα ο ΥΠΕΣ Σ. Σοϊλού, που κατηγόρησε ευθέως τις ΗΠΑ, με αφορμή την αναφορά του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ότι το τουρκικό αίτημα για τα αεροσκάφη F-16 περνάει μέσα από το Κογκρέσο, λέγοντας ότι Αλ Κάιντα και ISIS δημιουργήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Ερντογάν έχει αναγάγει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας σε κυρίαρχο προεκλογικό θέμα, με προφανή σκοπό να αφιονίσει του κοινό τους εναντίον των ΗΠΑ και της Δύσης, προκειμένου να του αποσπάσει την προσοχή από τα καυτά θέματα της καθημερινότητας, με κυρίαρχο αυτό του πληθωρισμού, που ξεπερνάει το 100% και της ακρίβειας που συνεπάγεται, που δεν μπορούν να καλύψουν οι πενιχρές αυξήσεις μισθών και συντάξεων.
Την ίδια ώρα κατηγορεί τους αντιπάλους του από τη μια την συμμαχία των “6” με αφορμή τις πολιτικές θέσεις που εξέδωσαν ενόψει εκλογών, ότι λοξοκοιτάζουν προς την Αθήνα όταν μιλούν για διαπραγματεύσεις με τις γειτονικές χώρες προς επίλυση των διαφορών, και βάζει τον φιλικό του Τύπο να επιτίθεται στον Εκρέμ Ιμάμογλου, αποκαλώντας τον “φιλέλληνα” με σκοπό να τους παρουσιάσει συλλήβδην ως μειωμένου εθνικού φρονήματος.
Βεβαίως το παραλήρημα Ερντογάν έχει βασικό άξονα την προεκλογική περίοδο, μια και έχει ήδη ανακοινωθεί ο Α’ γύρος για τις 14 Μαΐου. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι αν κερδίσει τις εκλογές, την επομένη το θηρίο θα ηρεμήσει και θα μεταβληθεί σε άκακο αρνάκι, μια και τα νεο-Οθωμανικά του όνειρα θα εξακολουθήσουν να κυριεύουν τις σκέψεις του στην προσπάθειά του να ξεπεράσει τον ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας Κεμάλ Ατατούρκ, πριν 100 χρόνια.
Την ίδια περίοδο εξελίσσεται και η προεκλογική περίοδος στην Ελλάδα με πρωταγωνιστές τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλέξη Τσίπρα. Η επιχείρηση αποδόμησης της κυβέρνησης από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρίσκεται σε εξέλιξη, με συνθηματολογία του τύπου είναι η χειρότερη κυβέρνηση από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ η Αυγή, βγήκε με τίτλο τη φράση του Α. Τσίπρα, που παίζει με τον όγκο των συγκεντρώσεων, σε μια προσπάθεια να απαντήσει στις δυσμενείς σφυγμομετρήσεις, “Δημοκρατία ή Μητσοτάκης”. Αυτή την βαριά κουβέντα, την ίδια ημέρα, ήρθε να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων, δημοσίευμα του Economist, που παρουσιάζει ετήσια μελέτη για την ποιότητα της Δημοκρατίας 167 χωρών με την Ελλάδα να φιγουράρει από την 34η θέση στην 25η, πάνω από τις ΗΠΑ και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Η άσφαιρη συνθηματολογία μπορεί κάποιους φανατικούς να συσπειρώνει, όμως δεν φέρνει νέους ψηφοφόρους, ή τουλάχιστον του κεντρώους που διεκδικούν οι μεν και οι δε. Άλλο δανεικό από τον Α. Παπανδρέου σύνθημα είναι αυτό περί εφιάλτη, που σε παραλλαγή το παρουσιάζει ο Α. Τσίπρας λέγοντας συχνά “να φύγει ο εφιάλτης”.
Με τόσες στοχευμένες παροχές της κυβέρνησης, που καλύπτουν όλο το φάσμα των αδύναμων και των ευάλωτων γενικότερα ομάδων πληθυσμού, από τις αυξήσεις, την επιδότηση των στεγαστικών και την στέγη για νέους, δεν αφήνουν περιθώρια στην αξιωματική αντιπολίτευση, να τάξη αυτή την φορά λαγούς με πετραχήλια, όπως έκανε το 2014, με αποτέλεσμα, στριμωγμένος ο Α. Τσίπρας, να παίζει μπάλα με τις υποκλοπές, που στη λίστα των προτεραιοτήτων των πολιτών, βρίσκονται στην 9η θέση με ασήμαντο ποσοστό ενδιαφέροντος, από την πλευρά της κοινής γνώμης.
Στον τρίτο παίκτη αυτής της εκλογικής αναμέτρησης προσδοκά ο Α. Τσίπρας, και στην προσπάθεια του να αποτρέψει μια πιθανή συνεργασία με τη Ν.Δ., μιλάει για εκβιαζόμενο Ανδρουλάκη, βάζοντας στο κάδρο την παρακολούθησή του πέρσι από το Predator και εν συνεχεία από την ΕΥΠ.
Από την πλευρά της πολύφερνης νύφης, του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ακούσαμε από τον Μ. Καρχιμάκη να λέει, ότι θα αξιοποιήσουν από τις πρώτες εκλογές την τρίτη εντολή και με πρωθυπουργό τον συν πλην 10% Νίκο Ανδρουλάκη θα εφαρμόσουν το πρόγραμμα του κόμματός τους. Δηλ. θα επιβάλει στο 30% συν, να παραδοθεί άνευ όρων στον τρίτο κόμμα με το 10% πάνω-κάτω. Τι άλλο θα ακούσουμε.
Καλό θα ήταν τα κόμματα που διεκδικούν μια θέση στο πάνθεον της εξουσίας, είτε την κερδίσουν αυτόνομα είτε μέσω κάποιας ή κάποιων συνεργασιών, να μας που το όραμά τους. Όχι διαγκωνιζόμενοι στην ακατάσχετη παροχολογία. Στο θέμα αυτό η κυβέρνηση, απ ότι μας λέει, εξάντλησε τα όρια της.
Πολύ απλά τι θα κάνουν στον πρωτογενή τομέα. Πως θα αξιοποιηθεί κάθε σπιθαμή γης, για την παραγωγή αγροτικών προϊόντων, πως θα αναπτυχθεί ετι περαιτέρω η κτηνοτροφία.
Τι θα κάνουν στην παιδεία. Πως θα αναδιατάξουν τις σπουδές με σκοπό να οδηγούνται οι νέοι στα επαγγέλματα υψηλής ζήτησης. Αντί να λένε ότι θα ξηλώσουν τους νόμους των προηγούμενων καλό και χρήσιμο είναι να τους βελτιώσουν και να αναβαθμίσουν τις σπουδές. Είναι ντροπή για τη χώρα και για το διδασκαλικό και καθηγητικό κατεστημένο, να υπάρχουν στις μέρες μας φροντιστήρια δημοτικού!!!
Τα ΕΠΑΛ δεν μπορούν να είναι πάρκινγκ των κακών μαθητών. Χρειάζεται τα παιδιά αυτά να αποκτήσουν κίνητρα, που θα τους οδηγήσουν σε κάποιο επάγγελμα τεχνίτη. Ποια άραγε προγράμματα θα παρουσιάσουν για όλα αυτά;
Στην Υγεία τι προτείνουν; Ποια ρεαλιστικά προγράμματα έχουν να καταθέσουν;
Από συνθήματα έχουμε χορτάσει. Αυτά απευθύνονται στους οπαδούς και όχι στους φιλάθλους. Κι επειδή η χώρα μας δεν έχει ως προεκλογικό υλικό αγαπησιάρικα τραγούδια, όπως έχει επιστρατεύσει ο Ερντογάν, καλό και χρήσιμο είναι, αντί να σκιαμαχούν με συνθήματα οι αρχηγοί, να μιλήσουν επί του πρακτέου που λέει κι ο λαός, μια και αυτό είναι το κρίσιμο και το επίδικο…
