Γράφει η Σοφία Γερμανού
Τι είναι ένας σεισμός, μέσα σε έναν βαρύ χειμώνα, μέσα σε μία ενεργειακή κρίση, μέσα σε έναν πόλεμο; Είναι η πραγματικότητα που ζούμε! Σαν ρώσικη κούκλα, μια κρίση κρύβει μία άλλη μικρότερη, και αυτή με τη σειρά της μία άλλη μικρότερη.
Προσπαθώντας να συνέλθουμε από μία παγκόσμια κρίση υγείας, ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα πόλεμο ο οποίος δεν λέει να τελειώσει. Και αυτός ο πόλεμος προκάλεσε μία παγκόσμια ενεργειακή κρίση, και ένα ράλι ακρίβειας. Και διανύοντας τον χειμώνα υπό αυτές τις συνθήκες, ξυπνάμε ένα πρωί και ακούμε για σεισμό 7,8 ρίχτερ στην Τουρκία και τη Συρία! Σεισμό που είχε διάρκεια περισσότερο από ένα λεπτό της ώρας! Με σχεδόν 40.000 νεκρούς (μέχρι στιγμής). Με ανυπολόγιστες μακροχρόνιες συνέπειες για την περιοχή και την χώρα που συνέβη.
Θα ρωτήσει κάποιος, “σε εμάς συνέβη; Εμείς είμαστε οι θεατές”. Κι όμως, μία συμφορά με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, δεν είναι συμφορά ενός μόνο λαού, είναι συμφορά για την ανθρωπότητα.
Οι εικόνες από την Τουρκία παγώνουν το αίμα. Την ίδια ώρα όμως, γεννούν και την ελπίδα, κάθε φορά που ένα εγκλωβισμένος ανασύρεται ζωνταντός από τα συντρίμια. Και είναι αυτές τις στιγμές, που οι λαοί ξεχνούν αυτά που τους χωρίζουν, και αντιλαμβάνονται την -αναγκαστικά- κοινή τους μοίρα. Ήταν ένας σεισμός, που έγινε ουσιαστικά δίπλα μας, στην Κύπρο έγινε απόλυτα αισθητός, θα μπορούσε να είχε συμβεί σε εμάς. Και αμέσως το σενάριο άλλαξε. Εκεί που πριν λίγες μέρες είχαμε ψυχροπολεμικό κλίμα και ανταλλαγές απειλών, τώρα έχουμε τον Δένδια με τον Τσαβούσογλου αγκαλιασμένους. Εκεί που τα εξώφυλλα των τουρκικών εφημερίδων αναπαρήγαγαν το “θα έρθουμε νύχτα” του Ερντογάν, τώρα έχουν στο πρωτοσέλιδο “Ευχαριστώ φίλε”. Και στην Ελλάδα η συζήτηση μετατέθηκε -έστω και για λίγο- από το “ποια μαχητικά αεροσκάφη θα αγοράσουμε για την άμυνά μας”, στο “τι είδους βοήθεια μπορούμε να στείλουμε στην Τουρκία”. Στη δε Τουρκία, τα προκλητικά πολιτικά στόματα σίγησαν. Η κοινή γνώμη αναζητά να επιρρίψει ευθύνες για την τραγωδία.
Ας μην γελιόμαστε όμως. Μπορεί το αναπάντεχο του σεισμού να ανέτρεψε προσωρινά το σκηνικό που είχε στηθεί ανάμεσα στις δύο χώρες, όμως οι διαφορές παραμένουν εκεί, και η πολιτική ελίτ της Τουρκίας μόλις βρει βηματισμό, θα επιστρέψει στις γνωστές της διεκδικήσεις. Εκτός αν προκύψουν και σε αυτό το επίπεδο αλλαγές. Οι εκλογές στη γείτονα πλησιάζουν, και κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει ακόμη, αν και πόσο θα επηρεάσει το αποτέλεσμα, η γενικευμένη δυσαρέσκεια για τους κυβερνητικούς χειρισμούς γύρω από αυτή την κρίση.
Εκλογές πλησιάζουν και στην Ελλάδα. Μπορει η ημερομηνία να μην έχει ακόμη ανακοινωθεί, αλλά σίγουρα και αυτό δεν αργεί. Το κλίμα πάντως είναι ξεκάθαρα προεκλογικό. Οι πρόσφατες συνεδριάσεις στην βουλή εξαντλήθηκαν -στην καλύτερη των περιπτώσεων- στις εντυπώσεις, ή στις χειρότερες στιγμές παρεκτράπηκαν σε λεκτικές ανταλλαγές που δεν τιμούν κανένα, ούτε τους παρόντες στα έδρανα, ούτε αυτούς που τους ψήφισαν. Η κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία να ανακοινώνει αυξήσεις, οικονομικές βοήθειες και επιδοτήσεις. Η αντιπολίτευση από τη μεριά της επενδύει στον καταγγελτικό λόγο. Στα δε ΜΜΕ και στα social media, αυτά που λέγονται και γράφονται από υπεύθυνους και ανεύθυνους, προκαλούν τουλάχιστον τη δυσφορία. Οι ερχόμενοι μήνες θα κυλήσουν υπό τη σκιά της παροχολογίας, της σκανδαλολογίας, και των καταγγελιών εκατέρωθεν. Πεδία διεκδικήσεων και συγκρούσεων ανοίγουν παντού. Ήδη διάφοροι επαγγελματικοί κλάδοι άρχισαν να κατεβαίνουν στους δρόμους, με μεγαλύτερη συχνότητα από ότι είχαμε συνηθίσει την τετραετία που πέρασε. Την αρχή έκαναν οι καλλιτέχνες για την υποβάθμιση των πτυχίων τους, ακολούθησαν οι εκπαιδευτικοί για το θέμα της αξιολόγησης, και έπονται σίγουρα και άλλοι.
Ας ελπίσουμε -αν και δεν είμαστε αισιόδοξοι- ότι θα κρατηθεί ένα στοιχειώδες επίπεδο, και δεν θα κυλιστούμε όλοι μαζί, πολιτικοί, ΜΜΕ, ψηφοφόροι, στη λάσπη. Εξάλλου μην ξεχνάμε πως όλες οι προβλέψεις μιλάνε για παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, αφού δεν αναμένεται να προκύψει αυτοδυναμία από την πρώτη αναμέτρηση, και θα χρειαστεί πιθανότατα και δεύτερη εκλογική διαδικασία. Ας προσπαθήσουμε όλοι, με πρώτες τις πολιτικές αρχές του τόπου, να παραμείνουμε νηφάλιοι, και να μην παρασυρθούμε σε μία αδιέξοδη και διχαστική σύγκρουση, που δεν θα ωφελήσει κανένα. Ας ελπίσουμε να έχουμε διδαχτεί κάτι από την τοξικότητα της προηγούμενης δεκαετίας και τα δεινά που αυτή έφερε.
Εξάλλου τα πρόσφατα γεγονότα κατέστησαν σαφές, ότι η ζωή έχει τρόπους να αντρέψει σε μία νύχτα τα πάντα, και πανίσχυροι επιθετικοί ηγεμόνες να ξυπνήσουν μία μέρα παραζαλισμένοι απότομα, αντιλαμβανόμενοι ότι πρωταγωνιστούν όχι στον θρίαμβο που ονειρεύονταν, αλλά σε μία τραγωδία.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
