ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ*
Η Αννίτα Δημητρίου, στην ηλικία των 38 χρονών, είναι πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού, Πρόεδρος της Βουλής και Προεδρεύουσα της Δημοκρατίας, απουσιάζοντος του Πρόεδρου. Είναι χαροποιό στοιχείο ότι μια νέα πολιτικός ηγείται κρίσιμων Θεσμών του κράτους. Όμως, το βάρος των πολλαπλών ευθυνών της είναι τεράστιο.
Αυτές απαιτούν σύνεση, βαθιά γνώση, προσγειωμένη σοβαρότητα, κυρίως υψηλό πολιτικό κριτήριο, ιδιαίτερα όσον αφορά το Κυπριακό. Ακόμα δεν πρόλαβε να διορθώσει το χάος στο κόμμα της και εξήγγειλε πρωτοβουλία ενημέρωσης των πολιτών, για τα… οφέλη που θα προκύψουν από λύση διζωνικής ομοσπονδίας.
Μετά από συνάντησή της με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (31/3/2023) είπε: «Είναι αναγκαίο να μιλήσουμε, επιτέλους, με ειλικρίνεια στους πολίτες, καθιστώντας τους κοινωνούς στις επιδιώξεις μας σε σχέση με τη βάση λύσης του Κυπριακού». Να εννοήσουμε ότι ο τέως και ο πρώην Πρόεδροι του ΔΗΣΥ ήταν ανειλικρινείς στην υπεράσπιση της διζωνικής;
Η Αννίτα Δημητρίου μίλησε για «πολιτική συνεννόηση με ε/κ και τ/κ κόμματα και άλλους φορείς, καθώς επίσης και με ευρωπαϊκά και διεθνή φόρουμ, που συμμερίζονται το όραμα για επανένωση της Κύπρου στο πλαίσιο της ΔΔΟ». Ποιον κοροϊδεύει; Δεν διερωτήθηκε ποτέ γιατί τα ε/κ και τ/κ κόμματα, που για δεκαετίες συναντώνται στο Λήδρα Πάλας, δεν έχουν συμφωνήσει σε τίποτε; Και το Κυπριακόείναι θέμα «συνεννόησης» κομμάτων και φορέων ή διεθνές πρόβλημα τουρκικής εισβολής και κατοχής, εθνοκάθαρσης, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και εποικισμού;
Μετά από συνάντησή της με τον Ειδικό Αντιπρόσωπο του ΓΓ του ΟΗΕ, Κόλιν Στιούαρτ (4/4/2023), η Αννίτα Δημητρίου δήλωσε ότι είχαν μια εκτενή συζήτηση για το Κυπριακό, «πού βρισκόμαστε, πώς προχωράμε. Ζητούμενο να επανεκκινήσουν οι διαπραγματεύσεις στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου. Εδώ έγκειται η δική μας ευθύνη και ο δικός μας ρόλος ως πολιτικά κόμματα πώς ακριβώς βοηθούμε αυτόν τον στόχο». Ποιος είναι αυτός ο «στόχος»;
«Να καταστήσουμε την κοινωνία των πολιτών συμμέτοχη όσον αφορά το συμφωνημένο πλαίσιο λύσης που είναι η ΔΔΟ, τις προοπτικές της λύσης, τα οφέλη που θα προκύψουν, ώστε η κοινωνία να είναι ενήμερη». Γιατί έχουμε την οδυνηρή εντύπωση ότι μιλούν ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ, ο Βρετανός Αρμοστής και η ομοχειρία των Αναν-ιστών, δι’ αντιπροσώπου;
Η Αννίτα Δημητρίου σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και έκανε μάστερ στις Διεθνείς Σχέσεις. Διδάχτηκε τι είναι κράτος. Έμαθε τις θεωρίες των Διεθνών Σχέσεων. Ποια είναι τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Τι είναι το Διεθνές Δίκαιο. Ποιες είναι οι τέσσερεις βασικές ελευθερίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μέλος. Τι είναι η Χάρτα του ΟΗΕ.
Διδάχτηκε τη σημασία της αμάχητης αρχής, «ένας άνθρωπος, μία ψήφος» και ότι «η πλειοψηφία κυβερνά και η μειοψηφία προστατεύεται και ελέγχει». Θα έχει κατανοήσει ότι ένα σοβαρό κράτος έχει ως πρώτιστο καθήκον την ασφάλειά του και των πολιτών, όχι τον αφοπλισμό του όπως υποστηρίζει το κόμμα της.
Υποθέτουμε ότι η Αννίτα Δημητρίου μελέτησε βαθιά και εκτεταμένα την τουρκική πολιτική στο Κυπριακό από τη δεκαετία του ’30 μέχρι σήμερα, ειδικά τις εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ και τον Νταβούτογλου. Ερωτάται: Πώς η τουρκοδιζωνική τερατουργία ταυτίζεται με τα πιο πάνω και πολλά άλλα που ισχύουν σε κάθε δημοκρατικό κράτος; Αρχίζοντας την πρωτοβουλία της δεν νομίζει ότι οφείλει να εξηγήσει τι είναι η διζωνική και ποιο είναι το περιεχόμενό της;
Ρωτάμε επειδή ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Ν. Παπαδόπουλος, με τον οποίο συμφώνησε να προωθήσει την πρωτοβουλία της, υποστηρίζει διζωνική «με το σωστό περιεχόμενο». Άρα, η διζωνική που ευαγγελίζεται έχει «λάθος περιεχόμενο»; Ποια είναι η λειτουργική, βιώσιμη, δημοκρατική, δικαιϊκή υπόστασή της;
Η πρόεδρος του ΔΗΣΥ δεν μπορεί να αγνοεί ότι στο προοίμιο του σχεδίου Ανάν αναφερόταν πως, αν η μία εκ των δύο πλευρών το απορρίψει στο δημοψήφισμα του 2004, αυτό είναι άκυρο. Με απλά λόγια: Το βροντερό ΟΧΙ του κυπριακού Ελληνισμού ΑΚΥΡΩΣΕ τη διζωνική και όλες τις ολέθριες παραχωρήσεις που ηγέτες της ελληνικής πλευράς έκαναν στους Τούρκους. Και ιδού το οξύμωρο και γελοιώδες:
Ο μεν Πρόεδρος της Δημοκρατίας εμμένει σε επιστροφή εκεί που μείναμε στο Crans Montana, το 2017, η δε Τουρκία, ακυρώνοντας τη δική της διαχρονική θέση και αξίωση για διζωνική, απαιτεί λύση δύο κρατών και κυριαρχική ισότητα. Και η Αννίτα Δημητρίου; Δεν κατάλαβε ότι η διζωνική θα διαλύσει την διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία, που η Τουρκία από το 1963 θεωρεί ως «εκλιπούσα» και δεν αναγνωρίζει;
Θα ανέμενε κανείς από μία πολιτική επιστήμονα, που ηγείται ενός «εθνικόφρονος κόμματος», ότι θα αναλάβει πρωτοβουλία με μόνο δύο στόχους. Πρώτον, να διασωθεί η Κυπριακή Δημοκρατία από τον εφιάλτη της τουρκοποίησης-ισλαμοποίησης, στον οποίο οδηγείται με καλπασμούς διά της διζωνικής τερατογένεσης. Δεύτερον, να προετοιμάσει τους πολίτες για αγώνα απελευθέρωσης διά της ενίσχυσης των διπλωματικών, οικονομικών, στρατιωτικών, πολιτικών, εθνικών συντελεστών ισχύος της Κύπρου.
Επειδή φαίνεται πως έχει αβαθή γνώση περί διζωνικής και φλυαρεί με επικοινωνιακές «πρωτοβουλίες», παραθέτουμε το πικρό συμπέρασμα του Ν. Αναστασιάδη, σε συνομιλία που είχε με τον Κώστα Ν. Χατζηκωστή («7 προεδρικά πορτραίτα. Τι συζήτησα με τους 7 Προέδρους της Κύπρου», εκδόσεις Γερμανός, Θεσ/νίκη, 2023):
«Οι Τούρκοι δεν θα υποχωρήσουν. Θέλουν κι άλλα. Τα βιώματα που απέκτησα τα τελευταία εφτά χρόνια συνομιλιών επισήμως και ανεπισήμως, παρασκηνιακά και δημοσίως, μου υπαγορεύουν ότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία τελείωσε. Είναι ανέφικτη. Εγώ δεν πρόκειται να υπογράψω λύση, που θα διαλύει την Κυπριακή Πολιτεία. Δεν πρόκειται να υπογράψω λύση, που δεν θα λειτουργήσει».
Και ο μ. Νεοκλής Σαρρής, άριστος γνώστης της τουρκικής πολιτικής, που γνώριζε για τους Τούρκους απείρως περισσότερα από την Αννίτα Δημητρίου, είπε για τη διζωνική:
«Η επιχειρούμενη λύση είναι χειρότερη της διχοτόμησης, γιατί ο μοιραίος εκτουρκισμός θα συμβεί επί ολόκληρης της Μεγαλονήσου. Η ΔΔΟ μάλλον δεν αποτελεί επανένωση της Κύπρου αυτής καθαυτής, αλλά θα σημάνει την οιονεί Ένωση ολοκλήρου της Κύπρου με την Τουρκία, τη μετατροπή της Κύπρου σε ένα οικτρό προτεκτοράτο της Τουρκίας!
»Θα πρέπει να τονιστεί, όσο πιο εμφαντικά μπορεί, ότι η ΔΔΟ θα είναι η οριστική ταφόπλακα όχι μόνο της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά της Κύπρου και ιδιαίτερα του πολιτισμού και των ανθρώπων της. Ουδαμού στον κόσμο μια μειονότητα 18% του πληθυσμού έχει γίνει κάτοχος του 50% της κρατικής εξουσίας με όλες τις συνέπειες (εκ περιτροπής προεδρία κ.ά.). Διότι, εκτός άλλων, στηρίζεται στη ρατσιστική αρχή της φυλετικής και εθνικής διάκρισης».
*Πρώην Αρχισυντάκτης-Διευθυντής, Αρθρογράφος-αναλυτής στην κυπριακή εφημερίδα ” Η Σημερινή”. ΜΑ στις Διεθνείς Σχέσεις και Ευρωπαϊκές Σπουδές του Πανεπιστημίου Λευκωσίας- Πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Δημοσιογραφίας της Lille – Universite Catholique de Lille – France
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
