Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Η χώρα δεν έχει αντιπολίτευση. Μιλάμε για ένα σκορποχώρι κομμάτων, που βαράνε τουφεκιές στον αέρα, στο γάμο του καραγκιόζη. Άλλοι κτυπούν από δεξιά και άλλοι από αριστερά.
Όμως είναι άσφαιρα τα πυρά τους και κανέναν δεν αγγίζουν. Η κυβέρνηση έχει στρογγυλοκαθίσει στον θώκο της κι επειδή κανείς δεν την αγγίζει, σφυρίζει κλέφτικα σε όποιον επισημαίνει κάτι σωστό και με τους μηχανισμούς που διαθέτει στα ΜΜΕ, τους βγάζει … τρελούς.
Μπορεί από τους μικρούς οι δύο μεσαίοι να κουνάνε την ουρά τους, όμως δεν τους δίνει σημασία ο Κ. Μητσοτάκης, μιας και βλέπει ότι στις δημοσκοπήσεις απέχουν παρασάγγας από τη ΝΔ. Κι από εκεί και πέρα γι αυτόν πέρα βρέχει.
Ας είναι καλά ο Economist που είδε Τέμπη, πλημμυρισμένη Θεσσαλία και υποκλοπές, αλλά τα προσπέρασε και χρίζοντας την Ελλάδα χώρα της χρονιάς.
Όλα είναι επικοινωνία. Για παράδειγμα η περιβόητη ανάπλαση της Αθήνας, που συγκεντρώνει το 50% του πληθυσμού της χώρας, έγινε εν μια νυκτί ανάπλαση γενικώς και αορίστως. Η Βασιλίσσης Όλγας μας είπαν ξαφνικά, ότι κρύβει σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα.
Αν κάποιος ρεπόρτερ, από αυτούς που πηγαίνουν στα γενέθλια του σκύλου του Κασσελάκη έκανε μια βόλτα στην Β. Όλγας, θα διαπίστωνε ιδίοις όμμασιν, ότι δεν υπάρχουν αρχαιολογικές ανασκαφές και ο δρόμος σκάφτηκε για να στρωθεί και πάλι με κάποιο υλικό προσιτό για πεζούς και ποδήλατα.
Παράλληλα ανακατασκευάζεται το ένα πεζοδρόμιο με ακριβότερα υλικά αντικαθιστώντας ένα παλιό, που ήταν μια χαρά. Σε δουλειά να βρισκόμαστε που λένε. Κάτι ανάλογο έκαναν στην αρχή της Πανεπιστημίου. Την γέμισαν με πανάκριβους φοίνικες τοποθετημένους σε τεράστιες τσιμεντένιες γλάστρες και στη συνέχεια τους πέταξαν στα αζήτητα.
Θα μπορούσαν προσωρινά να βάλουν πέντε θαμνοειδή, μέχρι να αποφασίσουν, που θα κατευθύνουν τον μεγάλο περίπατο, που αποδείχθηκε μεγάλο φιάσκο. Θα πει κανείς είναι αμαρτήματα του υπό αποχώρηση Δημάρχου και σ αυτό δεν εμπλέκεται η κυβέρνηση.
Εμπλέκεται και παρα-εμπλέκεται όταν θέλει. Αν δεν έγιναν τα έργα της Πανεπιστημίου στο πλαίσιο της ανάπλασης της Αθήνας, τότε κακώς τα έκανε ο Δήμος, μιας και οι μεγάλοι δρόμοι όπως και η Β. Σοφίας είναι αρμοδιότητας της Περιφέρειας.
Τέλος πάντων. Το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση παίζει χωρίς αντίπαλο με τα ΜΜΕ να χορεύουν στους ρυθμούς της και τα μικρά και μεσαία κόμματα, να έχουν τον δικό τους χαβά.
Η φόρμουλα της ένταξης παραρτημάτων μεγάλων πανεπιστημιακών μονάδων του εξωτερικού στα εγχώρια ΑΕΙ, υπό αυστηρές προϋποθέσεις, ή η αυτοτελής παρουσία τους, είναι μια κίνηση σοβαρή, που εκτός από την παρουσία πολύ γνωστών ιδρυμάτων, βάζει και ένα φρένο στα κάθε λογής κολλέγια, που πουλούσαν δήθεν από το διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας, τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Όπως και στο παρελθόν έχουμε αναφέρει, με αφορμή τις αντιδράσεις για τα μη κρατικά και μη κερδοσκοπικά ΑΕΙ, οι αντιδράσεις των λεγόμενων προοδευτικών δείχνουν να είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Δεν μπορεί να λένε από την μια, ότι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών έχει καθιερωθεί στις ευρωπαϊκές χώρες και εξ αυτού να ζητούν να ισχύσει και στην Ελλάδα, και από την άλλη να αρνούνται την ίδρυση ξένων πανεπιστημίων με το αιτιολογικό, την Ελληνική ιδιαιτερότητα.
Προφάσεις εν αμαρτίαις. Μπορεί η εκκλησία να μην πρέπει να παρεμβαίνει στο νομοθετικό έργο μιας κυβέρνησης. Όμως η ορθόδοξη εκκλησία, ιστορικά έχει παίξει καθοριστικό ρόλο για της επιβίωση του Έθνους στην διάρκεια της τουρκοκρατίας. Κι αυτό δεν αφορά τον ανώτερο κλήρο, αλλά κυρίως τον παπά του χωριού.
Υπάρχει λοιπόν μια ιδιαιτερότητα στο θέμα αυτό που αναφέρεται και στο Σύνταγμά μας. Το άρθρο 3 μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Επικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού».
Όλα αυτά και εν όψει των εορτών των Χριστουγέννων, χρειάζεται να προβληματίσουν κάθε σκεπτόμενο πολίτη, μια και αν δεν υπάρχει φόβος, η κάθε εξουσία γίνεται ανεξέλεγκτη.
Στις Βρυξέλλες κλωθογύριζαν τρία χρόνια μια κοινή για όλους συμφωνία για το μεταναστευτικό. Όταν είδαν την ακροδεξιά να τους παίρνει φαλάγγι και ενόψει ευρωεκλογών, τα βρήκαν λίγο πριν πάνε οι ελίτ της Κομισιόν και Ευρωβουλής στις διακοπές τους και έφτιαξαν έναν κοινό παρονομαστή δράσης για του «27» της Ε.Ε.
Σε μια Ευρώπη που μεσουρανούν οι μετριότητες στην πολιτική σκηνή, είναι καιρός οι πολίτες, αντί η απογοήτευση να τους οδηγεί σε περιθωριακές επιλογές, να αναζητήσουν στους κομματικούς μηχανισμούς με παρελθόν παρόν και μέλλον, τους άξιους για να πάρουν τα ηνία στα χέρια τους.
Γιατί η Δημοκρατία είναι υπόθεση των πολιτών και όχι των ανθρώπων, που στις μέρες μας ασκούν την εξουσία…
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
