Στραβάραν αγιάτρευτη, γιε μου…

ΑΞΙΟ βαθύτερης μελέτης, ως δείγμα υποτροπιάζουσας κατάντιας, το γεγονός που αποτυπώθηκε σε μερίδα του Τύπου κατά την τελευταία διέλευση από την Λευκωσία τής προσωπικής απεσταλμένης του Γ.Γρ. του ΟΗΕ, Κολομβιανής Μαρίας Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, και τις χωριστές συναντήσεις που είχε με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Χριστοδουλίδη και τον επικεφαλής του ψευδοκράτους των Τούρκων κατακτητών, Ερσίν Τατάρ:

– Έλληνες Κύπριοι επίδοξοι διαμορφωτές της Κοινής Γνώμης, σε δημοσιεύματα και σε αρθρογραφία τους, αποτυπώνουν εμμονικά εκτραχυνόμενη την τάση επίρριψης ευθυνών ΕΞΙΣΟΥ στον θύτη και στο θύμα. Για το παρατεινόμενο αδιέξοδο στο Κυπριακό και τη διαιωνιζόμενη τουρκική άρνηση επανέναρξης των «διακοινοτικών» συνομιλιών. Μοιάζει σαν να εκτελούν – ίσως και χωρίς καν να το συνειδητοποιήσουν – αποστολή μεθοδευμένη από τις παραδοσιακές δολιότητες του βρετανικού Φόρεϊν Όφεως, η οποία ανατέθηκε από την ενταύθα αγγλική Υπάτη Αρμοστεία σε επιλεγμένους πρόθυμους ιθαγενείς “opinion leaders”:

– Γράφουν, πληκτρολογούν, εκφωνούν και αποφαίνονται ότι φταίει μεν ο Ερσίν Τατάρ «που επιμένει στην κυριαρχική ισότητα», φταίει όμως και ο Χριστοδουλίδης, «που ενώ δηλώνει έτοιμος για συνομιλίες, δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για να σπάσει το αδιέξοδο». Κρατήστε αυτό το «πρωτοβουλίες». Ποιες ακριβώς εννοούν, θα καταδειχθεί στη συνέχεια ως παλαιότερη «παρακαταθήκη» που άφησαν σε ιθαγενείς, δημοσίως μάλιστα, οι πρέσβεις των Αγγλο-Αμερικάνων ιμπεριαλιστών και τις ακολουθούν ευπειθέστερα μέχρι και οι ντόπιοι καυχόμενοι ως… αντι-ιμπεριαλιστές.

ΑΦΙΧΘΗ λοιπόν στην Κύπρο η πρώην Υπουργός Εξωτερικών της Κολομβίας, ως προσωπική απεσταλμένη του Πορτογάλου Γ.Γρ. του ΟΗΕ, Αντόνιο Μανουέλ ντε Ολιβέιρα Γκουτέρες. Για να διερευνήσει εάν μετά τις συνομιλίες, τις οποίες ναυάγησε η Τουρκία το 2017 στο Κραν Μοντανά, υπάρχει πιθανότητα επανέναρξης των λεγόμενων διακοινοτικών συνομιλιών για «λύση» του Κυπριακού.

– Προηγήθηκε η καθ’ ύλην ενημέρωσή της επί του Κυπριακού και από τους κατέχοντες την πρωτοκαθεδρία της «γνώσης» και «γνωμάτευσης» και των μεθοδεύσεων “know how” για το Κυπριακό, επισήμως αναγνωριζομένους στον ΟΗΕ ως “pen holders” για το Κυπριακό, Βρετανούς (holders και στρατιωτικών εν Κύπρω Βάσεων) ιθύνοντες του Φόρεϊν Όφεως. Η Ολγκίν συνομίλησε στο Προεδρικό Μέγαρο με τον Χριστοδουλίδη, συνομίλησε στα σκλαβωμένα από τον Αττίλα εδάφη της Κύπρου με τον Τατάρ, άκουσε και αριθμό πολιτών, ταξίδεψε για να ακούσει αρμοδίους στην Άγκυρα, στην Αθήνα και αλλού και διαπίστωσε αυτοπροσώπως και κατ’ επανάληψιν το πασίγνωστο:

– Την άρνηση των Τούρκων, διά στόματος Τατάρ, για οποιεσδήποτε συνομιλίες και διαπραγματεύσεις προτού ικανοποιηθεί η ανυποχώρητη τουρκική απαίτηση για διεθνή αναγνώριση – νομιμοποίηση του ψευδοκράτους του Αττίλα, με «κυριαρxική ισότητα και ισότιμο διεθνές καθεστώς», αρχής γενομένης με τα κωδικοποιηθέντα στις ημέτερες εφημερίδες ως τα «Τρία Άλφα» των Τούρκων: (1) Απευθείας πτήσεις, (2) Απευθείας εμπόριο, (3) Απευθείας διεθνείς σχέσεις τού άχρι τούδε παράνομου κατοχικού καθεστώτος της υποτελούς στην Άγκυρα διοίκησης στα σκλαβωμένα από τον Αττίλα ‘74 εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ούτε καν κοινή «τριμερή» συνάντηση του ιδίου με την Ολγκίν και τον Χριστοδουλίδη δέχθηκε ο Τατάρ.

ΕΝΑΝΤΙ αυτής της κραυγαλέα βοώσας πραγματικότητας όμως των τουρκικών τελεσιγραφικών όρων Τατάρ, κάποιοι «μανικωμένοι opinion leaders» μερίδας ημεδαπών ΜΜΕ, αρπάχτηκαν από ένα απόσπασμα συνέντευξης της Ολγκίν Κουεγιάρ, για να ξεσπαθώσουν εναντίον του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ως εξίσου… υπαίτιου. Είχε ρίξει η απεσταλμένη του Γ.Γρ. και την αποπνέουσα δυσοσμίες «βρετανιών»: «Σε ό,τι αφορά τα κίνητρα, για να χτιστεί εμπιστοσύνη στις διαπραγματεύσεις, η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη έχει μία πολύ καθαρή εικόνα και ξέρει τι θα μπορούσε να ξεκλειδώσει την διαδικασία». Άρα… φταίει και ο Χριστοδουλίδης που παίζει «παιχνίδια αλληλοεπίρριψης ευθυνών, ενώ παγιώνεται η διχοτόμηση», καθώς έγραφαν τινές εκ των «μανικωμένων» προχθές και στους πρωτοσέλιδους τίτλους τους!

Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ αυτή οφείλεται προφανώς και αποτελεί, φυσιολογικά, γνήσιο τέκνο της εξ υπαρχής λανθασμένης πολιτικής, την οποία σύρθηκε ν’ ακολουθήσει μετά τον όλεθρο του 1974 καθημαγμένος, ηττημένος και εγκαταλελειμμένος ο κυπριακός Ελληνισμός.

– Η πολιτική μετατροπής του Κυπριακού σε «διακοινοτικό» πρόβλημα. Και ο εγκλωβισμός του σε διαδικασίες αποσιώπησης της διαπραχθείσας και ατιμώρητα συνεχιζόμενης τουρκικής εισβολής, κατοχής κι εθνοκάθαρσης.

– Η πολιτική που εξέθρεψε σωρεία πολύχρονων κι αθεράπευτων ψευδαισθήσεων ότι θα ηδύνατο, δήθεν, μέσω των «διακοινοτικών» συνομιλιών, να εξευρεθεί «αμοιβαίως αποδεκτή» με την Τουρκία «συμβιβαστική λύση».

– Μισού ήδη αιώνα διαρκείς ψευδαισθήσεις, συνομήλικου αδιεξόδου και τσιμεντωμένης Διχοτόμησης, στη διάρκεια του οποίου οι Τούρκοι κατακτητές αποταμίευσαν φέτα-φέτα στο θησαυροφυλάκιο του «Κεκτημένου των συνομιλιών» σωρεία ελληνικών υποχωρήσεων, ικανών με μιαν αναζητούμενη τελική υπογραφή να νομιμοποιήσουν την Διχοτόμηση, να νομιμοποιήσουν το κατοχικό ψευδοκράτος και να… μετεξελίξουν ολόκληρη την Κύπρο σε τουρκικό προτεκτοράτο.

ΑΠΟΛΑΚΤΙΣΕ αυτοπροσώπως και ιδιοχείρως – έκαστος πολίτης αυτοκράτωρ της ψήφου του – η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού κυπριακού λαού, πριν από 20 χρόνια σε Δημοψήφισμα, το έως τότε «Κεκτημένο» προϊόν των συνομιλιών. Πλην, όμως, η ίδια δεν κατόρθωσε να αναδείξει και ηγέτες πρόθυμους, άξιους και ικανούς για ν’ αλλάξουν ρότα ώστε επιτέλους να μη βολοδέρνει πια στα ίδια βράχια. Γι’ αυτό και η νυν πολιτική ηγεσία ως σύνολο, κομματικά αναγιωμένη και «μπετόν-αρμέ» ενηλικιωθείσα περίκλειστη νεανικώς γερασμένη στα Ηττημένα Μυαλά των κομματικών προπατόρων της, δεν έδωσε δείγματα ότι με δικά της φτερά μπορεί να ξεφύγει από τα διαιωνιζόμενα αδιέξοδα για να τολμήσει μιαν άλλη – εκείνην που θα έπρεπε από την επαύριον του ολέθριου χουντικού πραξικοπήματος και της εισβολής του Αττίλα να υιοθετούσαμε – πολιτική των ελληνικών «Τρία Άλφα», Αντίσταση, Αποτροπή, Ανατροπή της τουρκικής στρατηγικής για την Απελευθέρωση των σκλαβωμένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας.

ΙΔΟΥ ΤΩΡΑ και το… αποτέλεσμα. Ο κατηγορούμενος ως «εξίσου φταίχτης» με τον Τατάρ, Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, επικρίνεται γιατί «δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για να σπάσει το αδιέξοδο». Και ποιες είναι οι εν λόγω «πρωτοβουλίες»; Εκείνο που επινόησαν παλαιότερα οι πρέσβεις ΗΠΑ και Βρετανών για να καθοδηγήσουν ακόμη και τους εμφανιζόμενους εν Κύπρω ως «αντι-ιμπεριαλιστές»: Να εμπιστευθούν την… Τουρκία και να της προσφέρουν «λουκούμι στο στόμα» τα υποθαλάσσια ενεργειακά κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ. Οι τοιαύτοι «αντι-ιμπεριαλιστές» είχαν αποστείλει στο παρελθόν και ηγέτες τους στην Κωνσταντινούπολη και στην Άγκυρα για κατ’ ιδίαν συνομιλίες με τον τότε Υπ.Εξ. της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου και τον τότε Πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου. Τ’ άκουσαν με τα δικά τους αφτιά. Αδιευκρίνιστο αν τα εννόησαν ή αν αντιλήφθηκαν επαρκώς τις μεθοδεύσεις της τουρκικής στρατηγικής. Επιμένουν ωστόσο μέχρι και σήμερα με τον ίδιο κολλημένο παλιό δίσκο του γραμμοφώνου στις ίδιες «πρωτοβουλίες» σαν να ’ναι κάποιο μαγικό ματζούνι ή, ίσως, «απορία ψάλτου βηξ». Οι παλιές γιαγιάδες στις αυλάδες των Χωραϊτών, το φώναζαν απερίφραστα «στραβάραν αγιάτρευτη, γιε μου»…

*Δημοσιογράφος

Πηγή: ΣΗΜΕΡΙΝΗ-SigmaLive 19.05.2024