Γράφει ο Κυριάκος Κενεβέζος*
Η συμπλήρωση 50 ετών από τη τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου θα έπρεπε να είναι και να αποτελεί βασικό πρόσταγμα και σημείο αναφοράς για όλο το πολιτικό, και όχι μόνο, σύστημα της χώρας και λυπάμαι να παρατηρήσω ότι ελάχιστα, για να μη πω σχεδόν καθόλου δεν προβλήθηκε ούτε στο πλαίσιο του δημοσίου διαλόγου για τις ευρωεκλογές αλλά ούτε και αποτελεί μέρος της ατζέντας της πολιτικής ηγεσίας.
Δεν ανέμενα ότι θα ήταν το Κυπριακό η κορωνίδα της δημόσιας συζήτησης όμως ομολογώ ότι αγγίζει τα όρια της έντονης απογοήτευσης το ότι είναι ωσάν και δεν υπάρχει ως θέμα και ωσάν να μην έχουν συμπληρωθεί 50 χρόνια κατοχής και συνεπειών αυτής
Δεν υιοθέτησα και δεν υιοθετώ τις θεωρίες για χαμένες ευκαιρίες αφού στη δική μου αντίληψη δεν υπήρξε μέχρι σήμερα οποιαδήποτε πρόταση το περιεχόμενο της οποίας να περιείχε τα συστατικά της λειτουργικότητας, βιωσιμότητας και ασφαλώς του δικαίου.
Παράλληλα δεν υιοθετώ τη θεωρία του φόβου του χρόνου και εννοώ τη θέση ότι επειδή ο χρόνος δημιουργεί τετελεσμένα και αλλοιώνει τα δεδομένα, θα πρέπει να προχωρήσουμε σε πρόσθετες αβαρίες και υποχωρήσεις για να καταλήξουμε σε συμφωνία. Αυτό είναι ότι πιο αφελές και καταστροφικό.
Αν εμείς με την υπογραφή μας νομιμοποιήσουμε τετελεσμένα, θα πρέπει οι προτείνοντες αυτή τη θεωρία να ξέρουν ότι όταν η συμφωνία δεν λειτουργήσει τότε η Κύπρος και ο Κυπριακός Ελληνισμός θα έχουν για πάντα καταδικάσει το μέλλον τους. Κατάρρευση τυχόν συμφωνίας δεν θα επαναφέρει την προτέρα κατάσταση και αυτό να το κατανοήσουν όσοι με αφέλεια και λεγόμενη καλή πρόθεση κάνουν τέτοιες εισηγήσεις.
Το Κυπριακό αποτελεί την εθνική μας εκκρεμότητα και οφείλει η ελλαδική πολιτική ηγεσία να το αντιληφθεί αυτό και να το εντάξει στα ζητήματα αιχμής. Έχει ευθύνη η ηγεσία να δώσει στο λαό τη γραμμή ευθύνης και καθήκοντος έναντι του κυπριακού ελληνισμού αλλά και του έθνους.
Όσοι δεν κατανοούν ότι η Κύπρος και ο Κυπριακός ελληνισμός αποτελούν την ακίδα στο δόρυ του βέλους του ελληνισμού κακώς ασχολούνται και θέλουν να υπηρετούν κομμάτι του έθνους.
Όσοι δεν κατανοούν ότι κακή λύση ή άσχημη εξέλιξη στη Κύπρο με διαμόρφωση συνθηκών αστάθειας και ανασφάλειας θα θέσει σε κίνδυνο τον απανταχού Ελληνισμό πάλι δεν έχουν επαφή ή σχέση με τις εθνικές μας αναφορές και υποχρεώσεις.
Βασικό στοιχείο και συστατικό πρέπει να είναι ο κοινός στρατηγικός σχεδιασμός και ο ξεκάθαρος λόγος ώστε να κατανοήσουν οι τρίτοι ότι δεν είμαστε έτοιμοι ούτε διαθέσιμοι να θέσουμε εν αμφιβόλω την ύπαρξη και επιβίωση μας απλά για να είμαστε αρεστοί και ευχάριστοι.
Ίσως είναι η ώρα με τρόπο διακριτό και σαφή να δούμε ξανά τα δεδομένα και συνυπολογίζοντας όλες τις γεωπολιτικές συνθήκες και ανατροπές να εξετάσουμε τη δυνατότητα χάραξης μιας ουσιαστικής και όχι ad hog στρατηγικής.
Σε κάθε πάντως περίπτωση είναι ουσιαστικό να μιλάμε στη μητρόπολη του ελληνισμού για τη Κύπρο μας. Όσοι δε θεωρούν τη Κύπρο βαρίδι, θα τους πω με ιδιαίτερη έμφαση ότι βαρίδι δεν είναι η Κύπρος μας αλλά αυτοί οι ίδιοι για τον Ελληνισμό.
*τ. Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας & π. Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.