Συμπληρώνονται φέτος 50 πέτρινα χρόνια από τότε που το προδοτικό και επαίσχυντο πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών και των εδώ εκπροσώπων της επέφερε την κατοχή και τη σκλαβιά της μισής σχεδόν Πατρίδας μας.
Μισός αιώνας σκλαβιάς , ταπείνωσης, εξευτελισμού, αβεβαιότητας, απόγνωσης και αγωνίας για το μέλλον του Ελληνισμού στην Κύπρο, χωρίς ακόμα να μπορούμε να προβλέψουμε ποιο θα είναι το αύριο τόσο για μας όσο και για τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Για πενήντα συναπτά έτη – από τις 15/8/1974 που ως έφεδρος Υπολοχαγός διατάχθηκα από τον Διοικητή του 201 Τ. Π. να μαζέψω τους στρατιώτες μου και να εγκαταλείψουμε την γενέτειρα μου Αμμόχωστο – παρακολουθώ με απόγνωση και καταγράφω με απελπισία τις εξελίξεις και τις προεκτάσεις που σημειώνονται στη διαχείριση του εθνικού μας προβλήματος αλλά και τις χρόνιες αδυναμίες μας να σταθούμε όρθιοι, ενωμένοι, νουνεχείς και με την απαιτούμενη σοβαρότητα απέναντι στις εκάστοτε προκλήσεις.
Στο επίπεδο των ηγεσιών μας έχουμε αποτύχει παταγωδώς να οικοδομήσουμε μια τακτική πρόβλεψης των εξελίξεων και χάραξης μιας σωστής και μακροχρόνιας στρατηγικής για την εξουδετέρωση των τουρκικών στόχων που σχεδιάστηκαν και εφαρμόζονται μεθοδικά από το 1956 ( σχέδιο Νιχάτ Ερίμ για ανακατάληψη της Κύπρου από την τουρκία ) και αποβλέπουν είτε στο στρατηγικό έλεγχο της Κύπρου με την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας είτε – ακόμη – και στην κατάληψη ολόκληρης της Νήσου.
Οι κατά καιρούς πολιτικές μας ηγεσίες αναλώνονταν στην επιφανειακή διαχείριση της εξουσίας τους και στην επιδερμική αντιμετώπιση των εκάστοτε εξελίξεων στο Κυπριακό με αποτέλεσμα τα σημερινά τραγικά αδιέξοδα που μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον όλεθρο και την καταστροφή.
Η διαφθορά, η διαπλοκή, η ημετεροκρατία , η αναξιοκρατία, το ρουσφέτι και η καταπάτηση των θεσμών και των αξιών ήσαν τα μόνιμα χαρακτηριστικά της διαχείρισης της δημόσιας ζωής του τόπου μας .
Μισός αιώνας από την εισβολή και την ημικατοχή :
Εκλιπαρούμε κυριολεκτικά τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, την Ευρωπαϊκή Ένωση και όλη τη διεθνή κοινότητα να μας βοηθήσουν για να εφαρμόσουμε μια λύση που όλοι χαρακτηρίζουν ως «οδυνηρή υποχώρηση». Και από την οδυνηρή υποχώρηση της Δ.Δ.Ο. μέχρι σήμερα προσθέσαμε άλλες οδυνηρές – και καταστροφικές – υποχωρήσεις μέσα από τους αλλεπάλληλους κύκλους συνομιλιών, μέσα από τις ονομαζόμενες «συμφωνίες υψηλού επιπέδου» όπου κυριολεκτικά δώσαμε «γην και ύδωρ».
Μισός αιώνας εισβολής και ημικατοχής :
Από κυρίαρχο κράτος υπό ημικατοχήν καταλήξαμε σε ισότιμη κοινότητα με την μειονότητα των τ/κ συμπατριωτών μας και μαζί με δεκάδες χιλιάδες εποίκους που κατάκλυσαν το κατεχόμενο τμήμα της Πατρίδας μας.
Μισός αιώνας εισβολής και ημικατοχής :
Από πρόεδροι ενός κράτους αναγνωρισμένου από τον ΟΗΕ και πλήρους μέλους της Ε.Ε., ικετεύουμε να συνομιλήσουμε με τον εκπρόσωπο του προϊόντος της κατοχής που μας εξευτελίζει από πρωίας μέχρι νυκτός σε όλα τα διεθνή φόρα.
Μισός αιώνας ημικατοχής :
Και χιλιάδες συμπατριώτες μας, συμφιλιωμένοι με τα κατοχικά δεδομένα, διασχίζουν τη γραμμή που χωρίζει την ελευθερία από τη σκλαβιά, την αξιοπρέπεια από την ταπείνωση, την ηθική από το ξεπεσμό. Δίνουν την ταυτότητα ή το διαβατήριό τους στα όργανα του κατοχικούκαθεστώτος, βάζουν φτηνή βενζίνη στα αυτοκίνητά τους, απολαμβάνουν με λαιμαργία το φαγητό που τους προσφέρουν στα κλεμμένα εστιατόριά μας, ψωνίζουν τις μάρκες – μαϊμού, επισκέπτονται οδοντιάτρους γιατί είναι πιο φτηνές οι υπηρεσίες τους, κολυμπούν αμέριμνοι στις σκλαβωμένες θάλασσές μας και διανυκτερεύουν στα λεηλατημένα ξενοδοχεία μας. Μετά από όλα αυτά, υποκλίνονται ξανά στα όργανα του κατακτητή τους και επανέρχονται στις ελεύθερες περιοχές για τον ύπνο του δικαίου.
Μισός αιώνας ημικατοχής :
Αφήσαμε στις ορέξεις των κατοχικών στρατευμάτων τη νεκρή ζώνη, ανεχθήκαμε τα τετελεσμένα στη γραμμή αντιπαράταξης (Στροβίλια, Άγιος Δομέτιος, Πύλα, Δένια, Δερύνεια κτλ ) και αφήσαμε στο έλεος της τουρκικής δολιότητας τη Βασιλεύουσα Αμμόχωστο που οι κατακτητές μας μετέτρεψαν σε τουριστική ατραξιόν.
(Δεν γνωρίζω επί του παρόντος εάν ο επανεκλεγείς Δήμαρχος Αμμοχώστου κ. Σίμος Ιωάννου θα προσκαλέσει και φέτος τον τ/κ «Δήμαρχο» της κατεχόμενης πόλης μας στην αντικατοχική εκδήλωση των Αμμοχωστιανών στις 3 Αυγούστου 2024 όπως έπραξε και πέρυσι στην ίδια εκδήλωση!)
Μισός αιώνας ημικατοχής :
Και οι πολιτικοί μας ηγέτες περί άλλων τυρβάζουν. Ο καθένας από το κομματικό του μετερίζι, προσπαθεί να συμμαζέψει τους οπαδούς του και να αναπληρώσει τις κομματικές του απώλειες
Ανεξάρτητα αν οι ενέργειες, οι πράξεις, οι διακηρύξεις και τα συνθήματά του πλήττουν την εθνική μας υπόθεση και δίνουν επιχειρήματα, εφόδια και άλλοθι στον κατακτητή μας.
Μισός αιώνας ημικατοχής :
Και προσπαθούμε να μαζέψουμε τα συντρίμμια από τις διαδοχικές και συνεχείς υποχωρήσεις μας που μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού.
Και υπάρχουν ακόμα φωνές – πολιτικών και πολιτών – που διαλαλούν με ανατριχιαστικό αντίλαλο: «Δώστε τα όλα να τελειώνουμε! Την κυριαρχική ισότητα, την αναγνώριση του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου, τη φιλελευθεροποίηση του εμπορίου των κατεχομένων με την Κυπριακή Δημοκρατία και το εξωτερικό, το μονομερές άνοιγμα του οδοφράγματος της Μιάς Μηλιάς όπως αξιώνει ο κατοχικός ηγέτης κτλ κτλ….. »
Και αναρωτιέται κανείς: «Αλήθεια τί έμεινε πίσω και δεν το δώσαμε ακόμα;»
Μισός αιώνας ημικατοχής :
Ένας λαός απελπισμένος από τις αλλεπάλληλες ταπεινώσεις του, απογοητευμένος από την έλλειψη προοπτικής, απονευρωμένος μέσα από τη σύγχυση, την αλλοτρίωση και την παραίτηση.
Ένας λαός: «Του πικρού καιρού και της απελπισίας» όπως λέει και το τραγούδι.
Μισός αιώνας ημικατοχής :
Με την κατοχή να φωλιάζει στις ψυχές, το πνεύμα και τις συνειδήσεις μας!
Ανδρέας Μορφίτης
Αντιπρόεδρος Κεντρικού Συμβουλίου του Κυπριακού Κέντρου Μελετών –ΚΥ.ΚΕ.Μ.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.