της Άννας Κωνσταντινίδου*
Με την παρακάτω εικόνα, με μία τουρκική σημαία φλεγόμενη, ο ΥπΕξ του Ισραήλ, Israel Katz ανέβασε ένα κείμενο στο Χ εναντίον του Ερντογάν στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει: “…ο Ερντογάν καταστρέφει ένα τουρκικό κράτος με επιστημονικές, πολιτιστικές, τεχνολογικές και οικονομικές δυνατότητες και εξαλείφει την κληρονομιά του Ατατούρκ, ο οποίος έχτισε μία προοδευτική και ευημερούσα Τουρκία. Ας ελπίσουμε σε ημέρες που όλα θα πάνε καλά”. Στην τελευταία πρόταση του σχολίου ο ΥπΕξ του Ισραήλ “καρφιτσωσε” το όνομα του δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρεμ Ιμάμογλου, ως το πρόσωπο αυτό που όταν και εφόσον αναλάβει, θα φέρει σύμφωνα με τον κ. Katz, καλύτερες ημέρες προφανώς ανάμεσα σε Ισραήλ και Τουρκία…
Φυσικά, μετά από λίγη ώρα ήρθε απάντηση από τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης προς τον κ. Katz, που ως φαίνεται, διόλου δεν κολακεύτηκε από την εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Ισραηλινός υπουργός ως το πρόσωπο αυτό που θα αναδιαμορφώσει την Τουρκία. Γράφει λοιπόν ο Εκρεμ Ιμάμογλου στο Χ του: “Επιστρέφω τη δήλωσή σας, η οποία προσβάλλει τη σημαία της Δημοκρατίας της Τουρκίας και τον Πρόεδρο. Δεν χρειάζεται να λάβουμε μαθήματα δημοκρατίας και δικαίου από τους υπεύθυνους για τα δεινά και τους θανάτους αμέτρητων αθώων, συμπεριλαμβανομένων παιδιών. Ναι, ένα πιο λαμπρό μέλλον είναι πράγματι δυνατό – όταν η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη”.
Κι αν κάποιοι θεωρήσουν, ότι η απάντηση αυτή του δημάρχου Κωνσταντινούπολης είναι στα πλαίσια, ειδικά για το πρόσωπο του Ερντογάν, της ρήσης “ο φόβος φυλάει τα έρμα” (λόγω και της προηγούμενης δικαστικής διαμάχης τους), πολύ απλά αυταπατώνται.
Πάμε ωστόσο πρώτα στα καθ’ ημάς στη βάση της δήλωσης του Ισραηλινού ΥπΕξ, τη δεύτερη με ίδιο περιεχόμενο, μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, αναφερόμενος σχεδόν εκστασιασμένος στην “κληρονομιά του Ατατούρκ”. Που οφείλουμε να πούμε κάτι καθώς σε όσους έχουν την γνώση των Επιστημών των Διεθνών Σχέσεων και του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου αυτή η δήλωση χτυπά όχι μόνο άσχημα, αλλά αντίθετα πέρα από το γεγονός ότι όλοι έχουν γνώση της ρήσης του Πάλμερστον “τα έθνη δεν έχουν φίλους παρά μόνο σταθερά συμφέροντα”, εντούτοις αποδεικνύεται ότι το Ισραήλ κάθε άλλο παρά δείχνει ένα κράτος που σε ανάλογη περίπτωση με το ίδιο εάν είχε βρεθεί η χώρα μας, θα είχε σταθεί στην Ελλάδα. Γιατί τα λόγια αυτά, δεν γράφτηκαν και μάλιστα δημόσια από έναν οποιονδήποτε Ισραηλινό κυβερνητικό αξιωματούχο, αλλά από το πρόσωπο αυτό που μαζί με την πολιτική και την πολιτειακή ηγεσία του Κράτους Ισραήλ είναι αυτά που διαμορφώνουν την εξωτερική πολιτική της χώρας. Είναι η βιτρίνα της χώρας του Ισραήλ.
Η Κυβέρνηση της Ελλάδας, η οποία είναι αυτή που έχει την πολιτική εξουσία της χώρας, από τις 7 Οκτωβρίου που το ισραηλινό Κράτος χτυπήθηκε από την τρομοκρατία, ακολούθησε τον πλέον επιβεβλημένο δρόμο που είναι το Δίκαιο. Η χώρα μας με σοβαρότητα στέκεται στο Ισραήλ, ως πραγματική σύμμαχος.
Ο Ισραηλινός ΥπΕξ, ως ο επικεφαλής της Διπλωματίας του Κράτους του, πέρα από την ιδιότητα του πολιτικού, οφείλει να γνωρίζει την ιστορία των λαών, τουλάχιστον αυτών με τους οποίους γειτνιάζει ή βρίσκεται στον ίδιο γεωγραφικό χώρο η χώρα του. Ο “Ατατούρκ” για την Ελλάδα, την Αρμενία, τους Ασσύριους και γενικά τους χριστιανικούς πληθυσμούς του μικρασιατικού εδάφους και της Προποντίδας δεν ήταν παρά ένας σφαγέας και για το οθωμανικό Κράτος, δηλαδή το ίδιο το Κράτος του, ένας τρομοκράτης, παρόμοιας διάστασης με τους τρομοκράτες της Χαμάς, που το 2008 με πραξικοπηματικό τρόπο πήραν την εξουσία από την Παλαιστινιακή Αρχή. Η Παλαιστινιακή Αρχή, μία θεσμική οντότητα (που ανεξάρτητα εάν συμφωνούμε ή διαφωνούμε για τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της) δεν παύει να είναι ενα θεσμοποιημενο όργανο διοίκησης, αναγνωρισμένο από τα Ηνωμένα Έθνη ως παρατηρητής.
Για άλλη μία φορά, ο ΥπΕξ του Ισραήλ μέσα σε λίγες μόνο ημέρες και πάλι μέσω σχολίου του στο Χ χτυπά την Ελλάδα, χτυπά τον Ελληνισμό, έναν Ελληνισμό, ειδικά αυτόν που κατάγεται από τις συγκεκριμένες περιοχές που ο Μουσταφά Κεμάλ έκανε τα πάντα για να τον εξοντώσει, έναν Ελληνισμό που αφήνει στην άκρη το ιστορικό παρελθόν του, τα ιστορικά κρίματα με τους εβραϊκούς πληθυσμούς στα πατρογονικά του εδάφη, της Μικράς Ασίας και του Πόντου και βλέπει το σήμερα και βλέπει το Δίκαιο του Ισραήλ, που τη δεδομένη στιγμή αγωνίζεται εναντίον της τρομοκρατίας. Θα συνεχίσω να λέω, ότι το Ισραήλ τη δεδομένη στιγμή σηκώνει στις πλάτες του το βάρος για την ειρήνη. Πολεμά για να έχει ασφάλεια η Δύση και η Ανατολή και το αναφέρει μία απόγονος αυτών που σφαγιάστηκαν από τον Μουσταφά Κεμάλ.
Συγχρόνως, περίμενα από τον ΥπΕξ ενός Κράτους, όπως είναι το Ισραήλ να έχει τη γνώση των πολιτικών, πολιτιστικών και κοινωνικών παραγόντων που διαμορφώνουν όχι μόνο την κοινωνία ενός λαού, αλλά το στρατηγικό σχεδιασμό, το στρατηγικό δόγμα ενός Κράτους. Ο Εκρεμ Ιμάμογλου δεν υπερασπίστηκε τον Ερντογάν από φόβο, αλλά υπερασπίστηκε έναν ηγέτη που έχει διαμορφώσει το σύγχρονο στρατηγικό δόγμα της Τουρκίας και φέρει ισχυρό αποτύπωμα στο λαό του, που ακόμα κι αν φύγει ο ίδιος από την εξουσία, το μόνο βέβαιο είναι, ότι ακόμα κι αν οι πολιτικοί αντίπαλοί του αναλάβουν τον προεδρικό θώκο, θα είναι δύσκολο να πάρουν αποστάσεις από την πολιτική του Ερντογάν.
Αντίθετα, θα πρέπει, όποιο πρόσωπο αναλάβει την ηγεσία της Τουρκίας και κυρίως από τη σημερινή πολιτική αντιπολίτευση του τουρκικού κράτους, να εξισορροπήσει ανάμεσα στις αρχές του κεμαλικού κόμματος (που είναι ένα λαϊκό και φιλελεύθερο κράτος) με τις αρχές ενός θεοκρατισμού που εύκολα (ξανά) βρήκε απήχηση στον τουρκικό λαό, καθώς ο Ερντογάν τού έδωσε πολιτικά, στρατιωτικά και διπλωματικής φύσης χαρακτηριστικά, μια και τεχνηέντως εμφύσησε στην τουρκική κοινωνία τα ιμπεριαλιστικά δόγματα (λχ της “Γαλάζιας Πατρίδας”) ως απότοκα της ισλαμικής αυτής προσήλωσης.
Εάν ο κ.Katz πιστεύει ότι οι Κεμαλιστές θα ξαναβάλουν σε νέο πλαίσιο τις ισραηλινοτουρκικές σχέσεις αυταπατάται, όπως εξαπατήθηκε εν τοις πράγμασι, η προηγούμενη ισραηλινή κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Η Τουρκία μετά το 2010, στηρίζεται σε λάθη, παραλείψεις των χωρών που εποφθαλμιά να κατισχύσει και απλά ως αράχνη υφαίνει την ιμπεριαλιστική πολιτική της. Εάν τώρα το Ισραήλ θέλει την επόμενη ημέρα από τη λήξη του πολέμου να έχει ως συνομιλητή την Τουρκία από ό,τι τους Άραβες στην οποιαδήποτε μορφής οντότητα προκύψει για τους αυτοαποκαλούμενους Παλαιστίνιους, αυτό είναι άλλο. Γιατί, όπως απάντησε στον Ισραηλινό ΥπΕξ, ο Εκρεμ Ιμάμογλου: “… Δεν χρειάζεται να λάβουμε μαθήματα δημοκρατίας και δικαίου από τους υπεύθυνους για τα δεινά και τους θανάτους αμέτρητων αθώων, συμπεριλαμβανομένων παιδιών. Ναι, ένα πιο λαμπρό μέλλον είναι πράγματι δυνατό – όταν η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη”.
*Άννα Κωνσταντινίδου , Ιστορικός -Διεθνολόγος Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (θεσμοθετημένο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας), Διδάσκουσα Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
