Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Μπορεί τα λεγόμενα εθνικά θέματα να μην βρίσκονται στην πρώτη σειρά αυτών που απασχολούν την κοινή γνώμη, Μπορεί η οικονομία, η ακρίβεια και η ανεργία να δεσπόζουν, μαζί με το θέμα της ανεργίας, όμως δεν είναι διόλου εκτός θέματος η αναφορά, μιας και οι πόλεμοι μαίνονται στην περιοχή μας και ο εξ ανατολών γείτονάς μας δεν μας αφήνει ν αγιάσουμε.
Στην περιοχή της γενικότερης γκρίνιας, ίδιον της φυλής μας, ανάγεται και το θέμα της ανεργίας, που βρίσκεται ψηλά στις απαντήσεις των σχετικών δημοσκοπήσεων, όμως το 9% σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, δεν θα το έλεγε κανείς εξόχως υψηλό. Σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνεται, ένα ποσοστό μαύρης εργασίας και ένα δεύτερο, ανθρώπων που έχουν άλλα εισοδήματα και δεν ενδιαφέρονται να εργαστούν.
Παρά το χαμηλό ενδιαφέρον των πολιτών, θα τολμήσουμε να προσεγγίσουμε τα λεγόμενα εθνικά θέματα, αυτά δηλ. των εξωτερικών σχέσεων της χώρας, με κυρίαρχο αυτό που έχει να κάνει με την Τουρκία.
Εδώ και δύο περίπου χρόνια έχουμε ένα σούρτα φέρτα σε επίπεδο αξιωματούχων των δύο χωρών και συνομιλίες σε επίπεδο της λεγόμενης χαμηλής πολιτικής, χωρίς να αγγίζονται τα μείζονα, που αποτελούν και τα αγκάθια των προβλημάτων.
Η ελληνική πλευρά μας δηλώνει ρητά ότι το μόνο θέμα που έχουμε να συζητήσουμε με την Άγκυρα είναι αυτό της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Η τουρκική πλευρά βάζει στο καλάθι των συζητήσεων μια σειρά από θέματα, που άπτονται της ελληνικής κυριαρχίας.
Ζητούν ανάμεσα στ άλλα να συζητηθεί η κυριαρχία νησιών και νησίδων του Αιγαίου, με το αιτιολογικό ότι αυτά δεν κατονομάζονται με τ’ όνομά τους στη συνθήκη της Λωζάννης. Παραγνωρίζουν όμως, ότι στη συνθήκη αναφέρεται ρητά ότι πέραν των τριών μιλίων, των τουρκικών δυτικών ακτών, όλα τα νησιά ανήκουν στην Ελλάδα.
Αμφισβητεί το αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα, που προβλέπεται από το Δίκαιο της Θάλασσας, και την επομένη της κύρωσης της σύμβασης του Montego Bay, το 1992, πέρασε από την εθνοσυνέλευσή της το casus belli, δηλ. ότι θα κηρύξει πόλεμο στην Ελλάδα, αν τολμήσει να ασκήσει το αναφαίρετο αυτό δικαίωμα της.
Την ώρα που εμποδίζει την Ελλάδα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα απειλώντας την με πόλεμο, αμφισβητεί το εύρος του εναερίου της χώρου, που είναι στα δέκα μίλια, με το αιτιολογικό ότι δεν ταυτίζεται με το εύρος των θαλασσίων υδάτων.
Εδώ επικαλείται πρόσφατους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, που θέλουν τα χωρικά ύδατα να ταυτίζονται με τον εναέριο χώρο, ενώ δεν δέχεται τους άλλους και ουσιαστικούς δηλ. το εύρος της μέσης γραμμής ή των δώδεκα μιλίων, που προβλέπονται από το Montego Bay.
Η Τουρκία παίζει με αυτό που αναφέρει ο Καραγκιόζης. Τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου. Ακόμη χωρίζει το Αιγαίο στη μέση επεκτείνοντας προσφάτως τις διεκδικήσεις της με τον χάρτη της γαλάζιας πατρίδας, απαιτώντας να έχει τον έλεγχο έρευνας και διάσωσης σε αυτή την περιοχή, αγνοώντας την ύπαρξη των ελληνικών νησιών, που υπάρχουν σε αυτή την περιοχή.
Θέτει θέμα στρατιωτικοποίησης των νησιών του Α. Αιγαίου και ταυτόχρονα αμφισβητεί, λόγω αυτού, την κυριαρχία της Ελλάδας και με διαβήματα στον ΟΗΕ επικαλούμενη τις συνθήκες του παρελθόντος, που σε κάποια από αυτά, δεν επέτρεπαν την παρουσία στρατιωτικού προσωπικού.
Επικαλείται λόγους ασφαλείας η Άγκυρα, την ώρα που γνωρίζει ότι θα ήταν κανείς τρελός για δέσιμο, να κάνει στρατιωτική επιχείρηση στα απέναντι τουρκικά παράλια. Ταυτόχρονα έχει εγκαταστήσει στην απέναντι των νησιών όχθη, μια ολόκληρη στρατιά με εκατοντάδες αποβατικά, και κάθε τρεις και λίγο κάνει και μια αποβατική άσκηση, των ‘κόκκινων’ που νικούν πάντα κατά κράτος τους ‘γαλάζιους’.
Θέτει θέμα μειονότητας της Θράκης, που ονομάζει τεχνηέντως δυτική, για να την αντιπαραβάλλει με την δική της ανατολική, με αφορμή και μόνο την επιλογή των μουφτήδων, που ενώ δεν εκλέγονται στην Τουρκία, θέλει σώνει και καλά να εκλέγονται με καθοδηγούμενη ψήφο στην Ελλάδα, με προφανή σκοπό μέσα από τα ιεροδιδασκαλεία να περάσει μια διαχωριστική προπαγάνδα στους Έλληνες μουσουλμάνους, προς την ελληνική διοίκηση.
Στο καλάθι οι Τούρκοι αξιωματούχοι βάζουν και τους ελάχιστους και πλήρως ενσωματωμένους με τον τοπικό πληθυσμό μουσουλμάνους της Ρόδου και της Κω και εσχάτως μιλούν για μουσουλμάνους της Θεσσαλονίκης!!! Που τους βρήκαν ένας Θεός ξέρει.
Και για να πάμε στο πρόσφατο κερασάκι. Ενοχλήθηκαν σφόδρα, όταν τόσο η ελληνική πλευρά όσο και η κυπριακή, ανακοίνωσαν ότι θα προμηθευτούν τον λεγόμενο ουράνιο θόλο δηλ. το σύστημα iron dome, που τι κάνει, αποτελεί μια προστατευτική ασπίδα σε βομβαρδισμούς εναντίον μιας χώρας. Δηλαδή θέλουν απροστάτευτη στην βορά των κανονιών τους, τόσο την Ελλάδα, όσο και την Κύπρο.
Όλα αυτά, που δείχνουν δολιότητα λόγων και έργων, δεν μπορεί να εφησυχάζουν την ελληνική πολιτική τάξη. Φανερώνουν επιθετικούς σκοπούς και επιδιώξεις, που υποκρύπτονται κάτω από το δόγμα ‘τα σύνορα της καρδιάς μας’ δηλ. της ανασύστασης ενός νέο οθωμανικού κράτους, με αιχμή του δόρατος τον ισλαμισμό, τον οποίο και προωθούν τις ώρες αυτές, μέσω των τζιχαντιστών στη Συρία.
Προς τι λοιπόν οι εναγκαλισμοί Γεραπετρίτη με Φιντάν, την ώρα που κάθε εχέφρων γνωρίζει ότι δεν οδηγούν πουθενά; Εκτός αν λειτουργεί το δόγμα του παρελθόντος, μιλάμε γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι ο διάλογος δεν οδηγεί πουθενά, απλώς για να κερδίζουμε χρόνο, υλοποιώντας το λεχθέν από τον Α. Παπανδρέου …μη πόλεμος … (αλλά όχι και ειρήνη).
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
