Συνέντευξη στον Περικλή Βλάχο
Ο Γρηγόρης Μήτας ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος υποκριτικής «παίζει», σκηνοθετεί, διδάσκει κι έχει σταθερή και πολυετή παρουσία στη θεατρική Θεσσαλονίκη και ευρύτερα στο Ελληνικό καλλιτεχνικό «γίγνεσθαι». Ιδρυτής του Θεάτρου Φλέμινγκ, όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος, πήρε έναν χώρο που ήταν «ερείπιο» και τον μετέτρεψε σε κυψέλη Πολιτισμού και θεατρικού πειραματισμού, αναζήτησης και «συνάντησης» ανθρώπων και ιδεών. Το Θέατρο Φλέμινγκ διαθέτει αίθουσα θεάτρου και Θεατρικό Εργαστήρι για όλες τις ηλικίες και στα 22 χρόνια ιστορίας του έχει να επιδείξει πλούσια καλλιτεχνική δράση και πολλές ενδιαφέρουσες παραστάσεις για ενήλικες, εφήβους και παιδιά.
Ο Γρηγόρης Μήτας γεννήθηκε στην Καβάλα και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε υποκριτική σε Ανώτερη Δραματική Σχολή στην Ελλάδα και σκηνοθεσία στην Αγγλία. Παρακολούθησε σεμινάρια κουκλοθέατρου, ως εκπρόσωπος του Κ.Θ.Β.Ε., στη Βάρνα, Βουλγαρία. Στη μακρόχρονη πορεία του στο ΚΘΒΕ ερμήνευσε σημαντικούς ρόλους. Δούλεψε στο θέατρο με μερικούς από τους σημαντικότερους Έλληνες σκηνοθέτες, σε έργα ξένου και ελληνικού ρεπερτορίου, καθώς και αρχαίου δράματος. Δίδαξε θέατρο και σκηνοθέτησε στο θεατρικό τμήμα του Δήμου Σταυρούπολης, στη Νομική και τη Φυσικομαθηματική Σχολή του Α.Π.Θ. Συνολικά σκηνοθέτησε περισσότερα από 50 έργα. Τιμήθηκε με βραβείο σκηνοθεσίας στον πανελλήνιο διαγωνισμό της Ιθάκης (1981), με βραβείο κοινού στα kulturovraveia (2015) και είχε πολλές ακόμα διακρίσεις στο χώρο της σκηνοθεσίας.
Κύριε Μήτα τι είναι το Θέατρο για εσάς;
Το Θέατρο είναι για μένα μια διέξοδος να διοχετεύω τη δημιουργικότητά μου, αλλά και να αποδεικνύω κάθε φορά στον εαυτό μου ότι θα τα καταφέρω και μάλιστα με το δύσκολο τρόπο. Για μένα το Θέατρο είναι ένας τρόπος δουλειάς, που δεν αφορά στο θέατρο. Κυρίως αφορά στη ζωή. Το θέατρο δεν το κάνουμε από περίσσευμα δύναμης ή ασχολούμαστε μ΄ αυτό επειδή έτσι μας αρέσει. Ασχολούμαστε επειδή μας επαναφέρει στη ζωή. Μας ενδιαφέρει περισσότερο τί αποκομίζουμε σε εμπειρίες, για να μπορούμε να επανέλθουμε μέσα από την τέχνη στη ζωή. Κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να κοστολογηθεί. Είναι ανεκτίμητο, όπως και η ίδια η ζωή. Μέσα από το θέατρο, αυτή την ανοιχτή διαδικασία επικοινωνίας, προσπαθούμε να αλλάξουμε όχι μόνον τη δική μας ζωή αλλά και των άλλων. Συνύπαρξη, όραμα, όνειρα, πάθος, δράση είναι τα μόνα «όπλα» για να επιβιώσουμε, ακόμα, και στα χρόνια του κορωνοϊού. Προσέχουμε, ακολουθούμε το πρωτόκολλο για να είμαστε ασφαλείς.
Υπήρξαν σταθμοί στη θεατρική σας διαδρομή;
Σταθμοί υπήρξαν πολλοί στη διαδρομή μου. Είχα την τύχη να συμμετέχω σε έργα σπουδαία του κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, σε παραστάσεις σημαντικές σε Ελλάδα κι εξωτερικό μέσα από τη θητεία μου, ως ηθοποιού, στο ΚΘΒΕ. Θεωρώ, ωστόσο, πως όλη αυτή η διαδρομή με οδήγησε στη δημιουργία του δικού μου θεατρικού χώρου, στη δική μου «Ιθάκη», στη δημιουργία του Θεάτρου Φλέμινγκ.
Ποια ήταν η αφορμή ή η ανάγκη που σας οδήγησε να αποκτήσετε την δική σας θεατρική «στέγη»;
Κατά τη γνώμη μου η ομορφιά του Θεάτρου, γεννιέται πηγαία, από την ανάγκη μιας πόλης και κάποιων ανθρώπων, να δώσουν ένα νόημα με την Τέχνη τους, να γίνουν δημιουργικοί και καλύτεροι άνθρωποι. Εγώ, παρόλο που υπήρξα ηθοποιός του ΚΘΒΕ για πολλά χρόνια, πιστεύω ότι η Τέχνη ποτέ δεν άνθισε όταν αφέθηκε μόνον στην Πολιτεία να την διαχειριστεί. Έτσι, οραματίστηκα και ίδρυσα το θέατρο Φλέμινγκ, μαζί με την Καρίνα Ιωαννίδου, χωρίς καμία επιχορήγηση, από την ανάγκη μας και μόνον να επικοινωνήσουμε με τους ανθρώπους γύρω μας, να δώσουμε ευκαιρίες σε καλλιτέχνες με νέους τρόπους σκέψης και φρέσκιες ιδέες, να παρουσιάσουμε τη δουλειά τους, να «συστήσουμε» στο κοινό νέα έργα, κυρίως ελληνικά -που κανένας δεν εμπιστεύονταν-, να παρακινήσουμε κι άλλους να μοιραστούν μαζί μας την «ομορφιά» του νέου και του εναλλακτικού. Εκεί, με καλλιτεχνική ανεξαρτησία, έχουμε τη χαρά και την ελευθερία, να επιλέγουμε έργα, συντελεστές, ηθοποιούς, αλλά και νέα παιδιά που θέλουν να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους. Έτσι, αυτό το Θέατρο τώρα πια ανήκει στη πόλη και πλαισιώνεται από άξιους ηθοποιούς και συνεχιστές του οράματος μας, όπως είναι η Χριστίνα Μαγκάκη, ένα ιδιαίτερα ταλαντούχο και χαρισματικό πλάσμα. Είναι ευτυχία για μας, να μοιραζόμαστε μαζί τους, τη μαγεία του θεάτρου.
Το Θέατρο Φλέμινγκ, είναι ένα πραγματικό “στολίδι” για την πόλη, και ακόμη και υπό τις παρούσες συνθήκες, θα συνεχίσει αταλάντευτα την πορεία του. Τώρα όμως, τις δύσκολες αυτές ώρες, πρέπει και η Πολιτεία, να σταθεί δίπλα στα μικρά Θέατρα, όπως το Φλέμινγκ, που διαθέτουν υποδομή, εγκαταστάσεις και έχουν αδιάλειπτη παρουσία ετών και να τα στηρίξει με έργα και όχι με λόγια.
Αν θα έπρεπε να επιλέξετε μεταξύ ηθοποιού και σκηνοθέτη, τι θα επιλέγατε από τα δύο;
Δεν τα ξεχωρίζω αυτά τα δύο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές. Απλά το ένα συμπληρώνει το άλλο. Είναι, ωστόσο, δύο διαφορετικές λειτουργίες. Αυτό που με ενδιαφέρει πιο πολύ, είναι το θέατρο σε σχέση με τον κόσμο και η ομαδικότητα. Θέλω να μπορώ να «συνομιλώ» μαζί τους, να προτείνω νέες ιδέες και να ψάχνω μέσα από τις λέξεις και τα συναισθήματα, την αλήθεια και την ομορφιά.
Μετά από τόσα χρόνια θεατρικής εμπειρίας ανακαλύπτεται καινούργια πράγματα στο θέατρο ή αναθεωρείτε πιο παλιά;
Πάντα! Κάθε φορά προσαρμόζω στο θέατρο τα νέα στοιχεία που ανακάλυψα κι ανακαλύπτω συνεχώς στη διαδρομή μου. Αυτό με βοηθάει να εξελιχθώ ως άνθρωπος αλλά και ως σκηνοθέτης και ηθοποιός. Είμαι πάντα «ανοιχτός» στο να μάθω ακόμη κι από τον νεότερο και άπειρο ηθοποιό. Δεν είμαι εγωιστής στο θέατρο.
Τι είναι επιτυχία για εσάς;
Όταν από τη σκηνή βλέπεις το κοινό να ανταποκρίνεται και να συμμετέχει σε όσα διαδραματίζονται επί σκηνής. Όταν καταλαβαίνεις ότι η παράσταση «αγγίζει» τους θεατές, τους συγκινεί και τους δίνει τροφή για σκέψη-είτε πρόκειται για δράμα είτε για κωμωδία-. Αυτό για μένα είναι επιτυχία, και είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή που μπορεί να έχει ένας καλλιτέχνης.
Τι συμβουλή θα θέλατε να δώσετε στους νέους ηθοποιούς που τώρα ξεκινάνε την πορεία τους στο θέατρο;
Να ξεκινήσουν μόνον αν είναι αποφασισμένοι, χωρίς να αναρωτιούνται αν ακολουθούν το σωστό δρόμο. Όποιος έχει επιφυλάξεις, ή ονειρεύεται μόνον δόξα και χρήμα να είναι βέβαιος ότι αυτά δεν θα τα βρει στο Θέατρο. Η δουλειά μας χρειάζεται αντοχές, γερό στομάχι και το κυριότερο χρειάζεται διαθεσιμότητα και απόφαση να «βουτήξει» κανείς στα βαθιά και να ξεδιπλώσει χωρίς φόβο αλλά με πάθος το ταλέντο του, να καταθέσει την δική του ομορφιά, τη δική του αλήθεια!
ΘΕΑΤΡΟΦΛΕΜΙΝΓΚ / ΘΕΑΤΡΙΚΟΕΡΓΑΣΤΗΡΙΓΙΑΟΛΕΣΤΙΣΗΛΙΚΙΕΣ. Πληροφορίες: Τ. 2310 812000 / www.theatre-fleming.gr/View.php?labid=2
