Γενικός Χειρουργός στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο
Συνέντευξη στη Φωτεινή Μπόγδου
Ο Γενικός Χειρουργός του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Ευσταθίου, μιλάει στο SPEAKNEWS για την κατάσταση των ελληνικών νοσοκομείων μετά από ενάμιση χρόνο πανδημίας, τον αγώνα να προσφερθούν οι ενδεδειγμένες υπηρεσίες παρά τις αντίξοες συνθήκες, τόσο στα περιστατικά covid όσο και στις υπόλοιπες επείγουσες περιπτώσεις, την ανάγκη να πειστεί το σύνολο του πληθυσμού ότι ο εμβολιασμός είναι η μόνη λύση που έχουμε στα χέρια μας, και σχολιάζει εκ των αποτελεσμάτων την επάρκεια του κρατικού συντονισμού.
Κύριε Ευσταθίου, εργάζεσθε ως γενικός χειρουργός στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, το οποίο διαθέτει κλινική Covid. Από τον Μάρτιο του 2020, πώς έχει επηρεαστεί η λειτουργία του νοσοκομείου και κατά πόσο έχουν επιβαρυνθεί οι υπόλοιπες κλινικές και το προσωπικό;
Με την εκδήλωση της πανδημίας του κορονοϊού, το νοσοκομείο μας, όπως και κάθε νοσοκομείο στην επικράτεια, επικεντρώθηκε στην αντιμετώπιση και νοσηλεία ασθενών με COVID-19. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, μεγάλο μέρος των διαθεσίμων κλινών να παραχωρηθούν για την εξυπηρέτηση των συγκεκριμένων νοσούντων ασθενών, ενώ κλινικές του χειρουργικού τομέα ενοποιήθηκαν, με συνέπεια την αισθητή μείωση των προγραμματισμένων και τακτικών χειρουργείων. Χειρουργικές επεμβάσεις και άλλες παρεμβατικές ιατρικές πράξεις, άσχετες με τον κορονοιό, μειώθηκαν σημαντικά και το νοσοκομείο εξυπηρετούσε και συνεχίζει να εξυπηρετεί μόνο επείγοντα και εξαιρετικά σοβαρά περιστατικά. Όσον αφορά το προσωπικό, ιατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια και συνέβαλε καθοριστικά στην αντιμετώπιση της πανδημίας που κλήθηκε να διαχειριστεί. Να τονίσω εδώ, ότι και ένας μέρος του προσωπικού προσβλήθηκε από την νόσο, γεγονός που επηρέασε όπως καταλαβαίνετε την υπάρχουσα κατάσταση.
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο της πανδημίας, εξαιτίας της πληρότητας των κλινών με διασωληνωμένους και ασθενείς με Covid, πολλά περιστατικά μη Covid που έχρηζαν νοσηλείας, είτε παραπέμπονταν σε οικιακή ή σε ιδιωτικού τομέα νοσηλεία. Κατά τη γνώμη σας με ποιον τρόπο θα μπορούσε να αποφευχθεί αυτό, ώστε όλοι οι ασθενείς πολίτες να λαμβάνουν ισάξια την ιατρική τους περίθαλψη;
H ερώτηση σας είναι πολύ εύστοχη, γιατί εκτός από την πανδημία οι άνθρωποι, ο πληθυσμός δηλαδή συνεχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας τόσο επείγοντος χαρακτήρα όσο και χρόνια, που μπορεί – αναφέρομαι κυρίως στα χρόνια – να μην χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, αλλά η παράταση της χρονιότητας ενδεχομένως να οδηγήσει σε δυσάρεστες επιπλοκές. Είναι οι λεγόμενες παράπλευρες απώλειες αυτής της υγειονομικής κρίσης, οι οποίες είναι δύσκολο να καταγραφούν και να καταμετρηθούν στην παρούσα φάση. Είναι γεγονός, ότι, με την έναρξη της πανδημίας και την έξαρση που εκδηλώθηκε στην Βόρεια Ελλάδα στα τέλη του 2020, όπως ανέφερα και παραπάνω, μειώθηκε αισθητά η προσέλευση ασθενών σε προγραμματισμένα ραντεβού των εξωτερικών τακτικών ιατρείων τόσο του παθολογικού, όσο και του χειρουργικού τομέα. Ήταν επακόλουθο η πανδημία να προκαλέσει και να επιδεινώσει χρόνια ιατρικά προβλήματα. Όσον αφορά την νοσηλεία ασθενών επείγουσας μορφής, είμαι σε θέση να σας πω ότι τα νοσοκομεία δεν έπαψαν ποτέ, παρά τις αντίξοες συνθήκες, να προσφέρουν τις ενδεδειγμένες υπηρεσίες. Στο σκέλος που αναφέρεστε στην ισάξια αντιμετώπιση των πολιτών, νομίζω ότι μια συντεταγμένη και σύγχρονη πολιτεία οφείλει να έχει έτοιμες λύσεις σε περιόδους εκτάκτων αναγκών. Κρίνοντας πάντα εκ του αποτελέσματος τέτοιες καταστάσεις, διαπιστώνει κανείς ότι ο κρατικός συντονισμός και μηχανισμός φάνηκε ανεπαρκής για την αντιμετώπιση τέτοιου είδους κρίσεων.
Μέχρι στιγμής έχει εμβολιαστεί πλήρως περίπου το 53% του πληθυσμού της χώρας μας. Από την προσωπική σας εμπειρία, πώς αντικατοπτρίζεται η πορεία του εμβολιασμού στη λειτουργία των νοσοκομείων; Υπάρχει αισθητή βελτίωση;
Με τα δεδομένα που έχουμε την στιγμή που μιλάμε, η λειτουργία των νοσοκομείων, εξακολουθεί να επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοιού. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών που νοσηλεύονται είτε σε κοινούς θαλάμους είτε στις μονάδες εντατικής θεραπείας, είναι μη εμβολιασθέντες, σχεδόν σε ποσοστό 95%, καταλαβαίνουμε ότι με την αύξηση του ποσοστού των εμβολιασθέντων θα υποχωρήσει η έξαρση, με συνέπεια το δυναμικό των νοσοκομείων να είναι ξανά σε θέση να λειτουργεί υπό ομαλές συνθήκες με στόχο την αντιμετώπιση όλων των ασθενειών.
Ανήκετε στον κλάδο των επαγγελματιών που έλαβαν από τους πρώτους και τις δύο δόσεις του εμβολίου ενώ γίνεται συζήτηση και για 3η δόση. Ποια είναι η άποψή σας επί του θέματος; Υπάρχει ανησυχία αναφορικά με την προστασία που προσφέρει ο εμβολιασμός και εν τέλει σε ποιο βαθμό μπορούμε πράγματι να αποκτήσουμε την ελευθερία μας;
Θα αποκτήσουμε την ελευθερία μας, ως κοινωνία, εφόσον πειστεί το σύνολο του πληθυσμού ότι το εμβόλιο είναι η μόνη λύση που αυτή την στιγμή έχουμε στα χέρια μας. Όσον αφορά την προστασία και επειδή δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά μιλάμε για ένα παγκόσμιο φαινόμενο, έγκριτα ιατρικά περιοδικά παρουσιάζουν μελέτες για την αποτελεσματικότητα του εμβολίου. Και να κάνω μια σημείωση εδώ για όσους αμφισβητούν το εμβόλιο, η βιοτεχνολογία, όπως και η τεχνολογία, έχουν κάνει τρομερά άλματα τα τελευταία 50 χρόνια, όσον αφορά την εξέλιξη και την παρασκευή εμβολίων. Με βάση όλα τα παραπάνω, θα ήθελα να τονίσω ανεπιφύλακτα και λαμβάνοντας υπόψη την αλματώδη πρόοδο της ιατρικής, ότι η μοναδική άμυνα απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε από τον κορονοιό, είναι ο καθολικός εμβολιασμός. Ας δείξουμε εμπιστοσύνη στους ειδικούς επιστήμονες. Εξάλλου στην ιστορία της ιατρικής αναφέρονται πανδημικά φαινόμενα του παρελθόντος τα οποία εξαλείφθηκαν με την παρέμβαση της επιστήμης.
Ακολουθεί ένα αβέβαιο φθινόπωρο συνοδευόμενο από έναν δύσκολο χειμώνα. Ποια είναι η εκτίμησή σας για την πορεία της πανδημίας; Πιστεύετε ότι πλησιάζουμε στο τέλος αυτού του πρωτόγνωρου και δύσβατου δρόμου;
Το φθινόπωρο που πλησιάζει με τα ισχύοντα δεδομένα προμηνύεται δύσκολο. Παρά την κούραση που υπέστημεν ο καθένας ατομικά, αλλά και ως κοινωνία, είναι απαραίτητο να συνεχίσουμε να τηρούμε τα μέτρα προστασίας, ειδικά την αποφυγή συνωστισμού και συναθροίσεων σε κλειστούς χώρους. Το αν πλησιάζουμε στο τέλος του δρόμου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, και κυρίως από την προσωπική μας συμπεριφορά και στάση απέναντι σε όσα υποδεικνύουν οι επιστήμονές, οι οποίοι κατέβαλαν και καταβάλουν συνεχή προσπάθεια, ώστε να αντιμετωπίζουν κάθε νέα πρόκληση που θα έρχεται στον δρόμο τους.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
