της Έλενας Χελβατζόγλου
Από τα Σεπόλια στο Μιλγουόκι και από τις φτωχές γειτονιές στο βάθρο του NBA. Ένας άνθρωπος με δύναμη ψυχής, ευγνώμων για ό,τι έχει καταφέρει και πάνω απ’ όλα αξιοπρεπής. Αυτοι είναι λίγοι από τους χαρακτηρισμούς με τους οποίους μπορούμε να αναφερθούμε στον θρύλο του μπάσκετ, Γιάννη Αντετοκούνμπο, που οδήγησε τους Bucks στην κορυφή του μαγικού κόσμου του NBA. Δεν είναι ο Λευκός Οίκος που τον έκανε διάσημο. Είναι τα δύσκολα παιδικά χρόνια και οι θυσίες, που στάθηκαν ικανές να γίνει ο Γιάννης, ο δικός μας Γιάννης, ο κάτοχος του μεγαλύτερου συμβολαίου στην ιστορία του κορυφαίου πρωταθλήματος του πλανήτη. Με κινητήριο δύναμη τη βοήθεια που ήθελε να προσφέρει στους γονείς του, το μπάσκετ αποτέλεσε τη διέξοδο στο πρόβλημα του αλλά και το μέσο για να γίνει ο ίδιος ένας εκ των κορυφαίων παικτών του κόσμου. Αυτά οφείλουν να είναι τα πρότυπά μας σήμερα. Για εμάς και για τα παιδιά μας και για όσους σπαταλούν τον χρόνο τους σε “ριγέ” διασημότητες και ρηχούς ανθρώπους δίχως ουσία.
Ο δύσκολος δρόμος για την κορυφή
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσο δύσκολο είναι για έναν έγχρωμο μετανάστη να ανέβει στην κορυφή του κόσμου ξεκινώντας από το μηδέν; Σκεφτείτε πως ο μέσος Έλληνας έχει τα βασικά – ίσως και παραπάνω- εφόδια για να σπουδάσει και να χτίσει μία καριέρα γύρω από το όνομα του, με την όποια οικονομική βοήθεια των γονιών του (βλ. φροντιστήρια, αθλητικές ασχολίες, ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια). Και όλα αυτά με την τύχη να είσαι Έλληνας, λευκός και μορφωμένος. Ο Γιάννης δεν είχε τίποτα από αυτά στη ζωή του, κι όμως κατάφερε να “βάλει σε όλους τα γυαλιά”. Όπως δήλωσε και ο ίδιος σε συνέντευξή του: «Η Ελλάδα είναι μια χώρα λευκών, μπορεί να γίνει δύσκολη η ζωή κάποιου με το χρώμα του δικού μου δέρματος. Πηγαίνεις σε πολλές γειτονιές και αντιμετωπίζεις αρκετή αρνητικότητα, ρατσισμό. Οι γονείς μου έκαναν τρομερή δουλειά, πάλευαν για εμάς σε καθημερινή βάση. Μας παρείχαν όσα χρειαζόμασταν σαν οικογένεια ακόμη κι αν έπρεπε να πουλήσουν πράγματα στους δρόμους. Η φτώχεια μπορεί να σε ωθήσει στα όριά σου. Δεν είναι διασκεδαστικά, όμως στο τέλος της ημέρας πρέπει να το αποδεχθείς και αυτό κάναμε ως οικογένεια. Είχαμε ο ένας τον άλλο, κάναμε αυτό που έπρεπε».
Όταν το όνειρο γίνεται πραγματικότητα
Μία πορεία γεμάτο εμπόδια ήταν αυτή του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ήδη από την παιδική ηλικία. Οι γονείς του Γιάννη με καταγωγή από τη Νιγηρία ήρθαν στην Ελλάδα το 1991 για μία καλύτερη ζωή και εύρεση εργασίας. Γεννημένος το 1994, έζησε σε μία οικογένεια της χαμηλότερης μεσαίας τάξης και όντας γιος μεταναστών στην Αθήνα η ζωή του κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν. Για να καλύψουν τις ανάγκες της οικογένειας ο Γιάννης με τα αδέλφια του πουλούσε γυαλιά ηλίου, ρολόγια και τσάντες.
Η πρώτη επαφή με το μπάσκετ ήρθε σε επαφή 7 ετών, έχοντας στο πλευρό του τον αδερφό του Θανάση. Δύο μεγάλα ταλέντα, γνωρίζοντας το χάρισμα τους, ξεκίνησαν δειλά δειλά αυτό το αθλητικό ταξίδι. Μετά το 2009 ξεκίνησε να παίζει σε έναν επαγγελματικό σύλλογο λίγο πιο δίπλα από το σπίτι του στην Αθήνα. Το 2013 έκανε το ντεμπούτο του στο NBA, και σύντομα έγινε ένας από τους νεότερους παίκτες που πέτυχε αυτό το επίτευγμα. Η μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα του ήταν το 2019 όταν αναδείχθηκε ο καλύτερος παίκτης του πρωταθλήματος. Το ταλέντο του 27χρονου Greek Freak ήταν έμφυτο και σε συνδυασμό με την σκληρή δουλειά και την πίστη για την επιτυχία, κατάφερε να κερδίσει το μπάσκετ αλλά και την καρδιά των φιλάθλων – και όχι μόνο-. Η αγάπη που πήρε από την οικογένειά του και τους ανθρώπους που ήταν εκεί για αυτόν στις δύσκολες στιγμές μεταλαμπαδεύτηκε στην καλαθοσφαίριση.
«Αν σταματήσεις για ένα λεπτό κι αρχίσεις να σκέφτεσαι για τον Γιάννη και δεις ότι όταν ήταν 17 ήταν άπατρις, δεν είχε χαρτιά και πουλούσε πράγματα στους δρόμους και στην πορεία πήρε το βραβείο MVP δυο φορές, παίζει στους τελικούς, υπέγραψε το περασμένο καλοκαίρι το καλύτερο συμβόλαιο στην ιστορία του NBA και η Disney έχει τα δικαιώματα για να κάνει ταινία τη ζωή του. Όλα αυτά από μόνα τους είναι συναρπαστικά γιατί η εξέλιξη και η μεταμόρφωση αυτού του ανθρώπου είναι εκπληκτική», σχολιάζει ο συγγραφέας Χοσέ Μανουέλ Πουέρτας, που έδωσε την ευκαιρία στον κόσμο να μάθει λεπτομερώς για τον Αντετονκούμπο μέσω από τη βιογραφία του, που κυκλοφορεί στα ελληνικά υπό τον τίτλο «ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ – Γράφοντας Ιστορία».
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα απόφθεγμα της Αμερικανίδας ποιήτριας Maya Angelou για τον ρατσισμό: “Θα πρέπει να ξέρουμε όλοι ότι η διαφορετικότητα κεντάει ένα πλούσιο χαλί, και πρέπει να καταλάβουμε πως όλοι οι κόμποι του χαλιού έχουν ισότιμη αξία, ανεξάρτητα από το χρώμα τους.”
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.