του Ανδρέα Καρακόκκινου
Η ποιήτρια και εκπαιδευτικός Βικτωρία Καπλάνη μιλάει στο SPEAKNEWS και τον Ανδρέα Καρακόκκινο, για την μεταβατική εποχή την οποία διανύουμε, τη θέση της λογοτεχνίας και της ποίησης στο μεταβαλλόμενο τοπίο, την τηλεοπτική δημοκρατία και το διαδίκτυο, και πως μέσα σε όλα αυτά οι αναγνώστες κατορθώνουν και παραμένουν πιστοί στο βιβλίο.
Η τελευταία σας ποιητική συλλογή έχει το τίτλο «Μεταίχμιο» Ο όρος μεταίχμιο είναι το οριακό σημείο ανάμεσα σε δυο καταστάσεις. Ζούμε το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας άλλης;
Είναι φανερό πως ακροβατούμε ανάμεσα σ’ έναν κόσμο που τελειώνει και σ’ έναν άλλο που κάνει όλο και πιο φανερή την παρουσία του. Όλα γύρω μας αλλάζουν, η οικονομία, η επικοινωνία, η πολιτική, οι αξίες, οι εργασιακές και οι ανθρώπινες σχέσεις, η ψυχαγωγία. Οι άνθρωποι διχάζονται, δυσχεραίνεται η σύνθεση ανάμεσα στο παλιό και στο καινούριο. Οι αλλαγές εγείρουν αντιστάσεις και εγκυμονούν αντιδράσεις. Δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε την παρούσα κατάσταση, να προετοιμαστούμε γι’ αυτό που έρχεται, να αποδεχτούμε τη ροή των πραγμάτων και την ίδια την ιδέα της διαρκούς μεταβολής. Λειτουργούμε πρωτίστως αμυντικά και αρνούμαστε να εμπλακούμε ενεργά και υπεύθυνα στη διαμόρφωση μιας νέας πραγματικότητας, ακόμη και στον ιδιωτικό μας βίο. Οι άνθρωποι έχουμε μάθει να αντιλαμβανόμαστε τη ζωή μας, τοποθετώντας την μέσα στη σύμβαση του χρόνου. Στις ζωές όλων μας έρχονται στιγμές οριακές που μεταβαίνουμε από μια μορφή συνειδητότητας σε μια άλλη και κάποιες φορές οι εσωτερικές αλλαγές γίνονται παράλληλα με αντίστοιχες κοινωνικές αλλαγές. Στην πρόσφατη ποιητική μου συλλογή Μεταίχμιο κάνω έναν απολογισμό της μέχρι τώρα προσωπικής πορείας με γνώμονα την αποδοχή, τη συμφιλίωση και ζητούμενο την επανεκκίνηση στον παρόντα χρόνο με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Στο ποίημα «Κάπου στο μεταίχμιο» γράφετε:
Ποιος κινεί τα νήματα/οι πολίτες, ο Θεός/ή μήπως οι αόρατοι άλλοι
Στην εποχή που ζούμε ποιοι κινούν άραγε τα νήματα;
Τα νήματα της ζωής μας τα κινούμε εμείς, αλλά το έχουμε λησμονήσει και έχουμε αναθέσει αυτό το ρόλο σε πλήθος εξουσίες τόσο στον καθημερινό όσο και στο δημόσιο βίο μας. Οι πολιτικοί είναι στην πλειοψηφία τους επαγγελματίες διαχειριστές διεθνών οικονομικών συμφερόντων, ο Θεός εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως τιμωρός και παντοδύναμος ηγέτης που διψά για αίμα και απαιτεί υπακοή των υπηκόων του και οι πολίτες ιδιωτεύουμε, υπήκοοι μιας τηλεοπτικής δημοκρατίας που αναζητά αόρατους ενόχους και θαυματουργούς σωτήρες.
Εκδίδονται στην εποχή μας αξιόλογα βιβλία; Διαβάζει ο κόσμος ή το διαδίκτυο έγινε αιτία να μειωθούν οι αναγνώστες;
Χωρίς αμφιβολία εκδίδονται αξιόλογα βιβλία στην εποχή μας. Νέοι εκδότες εμφανίζονται στο χώρο του βιβλίου, καταθέτοντας ενδιαφέρουσες αναγνωστικές προτάσεις, παράλληλα βέβαια με τη δράση των παλαιών και ήδη καταξιωμένων εκδοτών. Η πλούσια εκδοτική παραγωγή είναι μία ένδειξη ότι οι αναγνώστες του βιβλίου ευτυχώς παραμένουν πιστοί. Πιστεύω πως είναι άδικο και υπερβολικό να ισχυριζόμαστε ότι το διαδίκτυο ανταγωνίζεται την ανάγνωση. Τουναντίον πιστεύω ότι λειτουργεί επικουρικά. Μέσα από τις ιστοσελίδες των εκδοτικών οίκων και από τα ηλεκτρονικά περιοδικά οι αναγνώστες ενημερώνονται τάχιστα για την τρέχουσα βιβλιοπαραγωγή και γενικότερα για τον κόσμο του βιβλίου.
Ήσασταν εκπαιδευτικός, βοηθά το σχολείο να διαβάζουν οι μαθητές και άλλα βιβλία εκτός των σχολικών;
Το σχολικό πρόγραμμα και κυρίως οι πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες των περισσοτέρων παιδιών δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια ελεύθερου χρόνου για την ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων. Ωστόσο υπάρχουν εκπαιδευτικοί και σχολεία που ενθαρρύνουν την ανάγνωση μέσα από σχέδια δράσης, λέσχες ανάγνωσης και προσπαθούν να εμπνεύσουν στους μαθητές την αγάπη για το βιβλίο.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
