Λογοτεχνία και παραλογοτεχνία

Της Χλόης Κουτσουμπέλη*

Από τότε που ανακαλύφτηκε η τυπογραφία μέχρι τις μέρες μας το βιβλίο βοήθησε διαχρονικά στη γραπτή αποτύπωση του ανθρώπινου πολιτισμού. Ο Έμερσον έγραψε κάπου ότι η βιβλιοθήκη είναι ένα είδος μαγικού σπηλαίου, το οποίο είναι γεμάτο από νεκρούς ανθρώπους. Και οι νεκροί αυτοί μπορούν να ξαναγεννηθούν, μπορούν να επιστρέψουν στη ζωή, όταν ανοίγει κανείς τις σελίδες τους. Κάθε βιβλίο είναι ένα παράθυρο σε έναν άλλο κόσμο, κάθε αναγνώστης έχει πρόσβαση σε εκατομμύρια μικρούς κόσμους στη διάρκεια της ζωής του.

Ποια είναι όμως η κατάσταση του βιβλίου στην Ελλάδα του σήμερα; Αναμφισβήτητα ο κόσμος διαβάζει σήμερα πολύ περισσότερα βιβλία από ότι διάβαζε στην Ελλάδα του 1950, γιατί όλο και περισσότεροι άνθρωποι σήμερα συμπληρώνουν τη στοιχειώδη σχολική εκπαίδευση και επίσης πολύ περισσότεροι άνθρωποι συνεχίζουν στην Τριτοβάθμια.

Όμως ας μη θριαμβολογούμε. Αν οι Έλληνες διαβάζουν σήμερα λίγο περισσότερο από παλιά, ποιο είδος βιβλίου είναι αυτό που έχει μεγαλύτερη πέραση στο πλατύ κοινό της Ελλάδας;

Θα πρέπει κάποια στιγμή να εντοπίσουμε τη διαφορά ανάμεσα στη λέξη «συγγραφέας» και στη λέξη «λογοτέχνης» καθώς και να διαχωρίσουμε τη λέξη «λογοτεχνία» από τη λέξη «παραλογοτεχνία». Στην Ελλάδα τα βιβλία που στην πλειοψηφία τους κάνουν τις περισσότερες πωλήσεις σήμερα δεν αποτελούν παρά πολυσέλιδα, ογκώδη δοχεία γεμάτα δάκρυα, φτηνής ποιότητας μελόδραμα, σχηματικούς χαρακτήρες-μαριονέτες, υποτυπώδη πλοκή, κοινοτοπίες, μία τετριμμένη συμβατική απεικόνιση μίας πραγματικότητας που αφορά το σήμερα ή το ιστορικό παρελθόν και είναι γραμμένα συνήθως σε μία γλώσσα που απέχει πολύ από το να θεωρηθεί λογοτεχνική.

Όσο για την ποίηση, αυτή είναι μία άλλη δυστυχώς δυσάρεστη ιστορία. Αφού πέρα από κάποιους γνωστούς ποιητές (Ελύτης, Ρίτσος, Καβάφης, Λειβαδίτης, Πατρίκιος, Δημουλά και μερικοί άλλοι) των οποίων τα έργα κυκλοφορούν σε αρκετά αντίτυπα, οι υπόλοιποι ποιητές και ποιήτριες βλέπουν τα βιβλία τους να συνθλίβονται από τους εκδοτικούς οίκους και συχνά να καταλήγουν σε χαρτοπολτό, γιατί θεωρείται μεγάλη επιτυχία αν μία ποιητική συλλογή καταφέρει να κυκλοφορήσει στην αγορά του βιβλίου σε χίλια μόλις αντίτυπα. Οι περισσότεροι ποιητές και ποιήτριες όχι μόνο δεν κερδίζουν από την πώληση των βιβλίων τους, αλλά πληρώνουν καθόλου ευκαταφρόνητα ποσά στους εκδοτικούς οίκους για να τους τα εκδώσουν.


Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ

Προηγούμενο άρθροΔήλωση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών κ.Θόδωρου Σκυλακάκη
Επόμενο άρθροΚαθημερινός ο συντονισμός, κοινές οι επιδιώξεις Λευκωσίας – Αθηνών

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ