Η Αθηνά Τσιρίκα, εικαστικός με σημαντική παρουσία όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας αλλά και σε διεθνείς εκθέσεις, μιλάει στο SPEAKNEWS και τον Περικλή Βλάχο, για τις πηγές από όπου αντλεί την έμπνευση και πως αυτή μετουσιώνεται σε τέχνη πάνω στον καμβά, με αφορμή τη συμμετοχή της στη διεθνή έκθεση που θα πραγματοποιηθεί μέσα στον Απρίλιο στο Μουσείο Science and Technology Leonardo da Vinci στο Μιλάνο, προς τιμή του Caravaggio.
Κυρία Αθηνά Τσιρίκα,
Ως εικαστικός καλλιτέχνης με ποιο μέσο θα λέγατε ότι εκφράζεστε καλύτερα; Πως ξεκινά η δημιουργία ενός έργου;
Ως εικαστικός καλλιτέχνης εκφράζομαι κυρίως με την ζωγραφική αλλά και με γλυπτική και με ανάγλυφα. Η δημιουργία ενός έργου ξεκινάει από μια εσωτερική ιστορία, η οποία είναι και η ψυχή του. Οι δυαδικότητες που γεννούν τους προσωπικούς μύθους είναι σε αντίθεση και ισορροπία ταυτόχρονα – ο χρόνος και ο χώρος, ο άνδρας και η γυναίκα, το φως και το σκοτάδι, το αρνητικό και το θετικό, το πλήρες και το κενό. Η σύλληψη των εικόνων και των παραμυθιών αναζητάει την ολοκλήρωση της σε ένα σύνολο, που εμπεριέχει τη ζωτική δύναμη της τέχνης και προσφέρει την απελευθέρωση από την καθημερινότητα.
Η εικαστική νοητική παράσταση είναι μια σύνθετη διαδικασία, πολλές φορές άγνωστη στους τρόπους λειτουργίας της και για τον ίδιο τον δημιουργό. Μια αισθητική ιδέα, για να καταλήξει σε μια οριστική εικόνα, ζυμώνεται μέσα από βιώματα, συναισθήματα, θεωρίες και αμφιβολίες, στους κλειστούς και σκοτεινούς εσωτερικούς χώρους του μυαλού.
Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Μιλήστε μας για την δουλειά σας .
Η αποτύπωση εικόνων στο ζωγραφικό καμβά ανοίγει ένα παράθυρο στον εσωτερικό κόσμο μου. Με εμπνέουν λέξεις και σκηνές από την καθημερινή ζωή, εμπειρίες, αναμνήσεις, ιστορίες ανθρώπων, την αστική τάξη, έχω εμπνευστεί τα έργα της έκθεσής μου στο Αγγέλων Βήμα στην Αθήνα με θέμα «Η Αστική Τάξη πάει στον παράδεισο και ο Πρίγκηπας γάτος». Από την μουσική επίσης, έχω εμπνευστεί τα έργα της έκθεσης στο θέατρο Ροντήρη (στην Πλάκα στην Αθήνα) στην γκαλερί ΗΛΙΟΣ με θέμα «Ο μαγικός αυλός του Μότσαρτ, όταν τα ποντίκια τρέχουν των αδερφών Γκριμμ». Με ενδιέφερε ο Μότσαρτ γιατί είναι μια ανατροπή του παρελθόντος του, ο Μαγικός Αυλός είναι το Burlesque της εποχής. Θέλω να πω ότι δουλεύω στη στροφή του μοντερνισμού που εισήγαγε το άσχημο απέναντι στο ωραίο. Επηρεασμένη από την μουσική αφετηρία της εικαστικής μου έρευνας αποφάσισα να στραφώ σε ένα άλλο δίπολο. Όχι το ωραίο ενάντια στο άσχημο, αλλά το υψηλό Sublime ενάντια στο Grotesque (υψηλό-die erhabene=/Grotesque). Από την μυθολογία μας π.Χ Το κέρας της Αμάλθειας.
Από τα προβλήματα του περιβάλλοντος, από το αρχέγονο ζωικό βασίλειο και τους σαμάνους των Αβορίγινων της Αυστραλίας, από την διάλυση των κοινωνικών σχέσεων, των ιδεολογιών και της έννοιας του «ευ ζην», και τον βιασμό του περιβάλλοντος (που αποτελεί και αυτός ένα σύμπτωμα της έκπτωσης των ιδεών του Διαφωτισμού), έχει επηρεαστεί και το δικό μου έργο, έχω εμπνευστεί τα έργα της έκθεσής μου στο Αγγέλων Βήμα με θέμα «Cantata for the lost species». Η ενότητα αυτών των έργων επαναφέρει στο προσκήνιο μυθικά ζώα–φετίχ και σαμανιστικές φιγούρες του Δάσους, εμπνεόμενη τόσο από το γνωστό συμφωνικό έργο του Ελευθερίου Καλκάνη, όσο και από τις φιλοσοφικές θέσεις του Peter Singer. Ακόμη εμπνέομαι από το θέατρο, τον χορό, τον έρωτα, την αγάπη, την ποίηση και προσωπικά βιώματα που μπορούν να γίνουν ποίημα ή έργο τέχνης.
Δουλεύω διάφορα σχήματα τελάρων γιατί η αντισυμβατότητα αυτών με το θέμα είναι παιγνιώδης. Έχω αποφασίσει να δουλέψω και μεγάλα υφάσματα που ξεκινούν από την οροφή ως το δάπεδο ακριβώς για να διατηρήσω ένα υψηλό επίπεδο στη δουλειά μου ανάλογο της μουσικής του Μότσαρτ ή τουλάχιστον να το αγγίξω
Η συγκεκριμένη δουλειά συνομιλεί με τη θεατρικότητα, το παραμύθι. Θα μπορούσε να μεταγραφεί σε μουσικές συγχορδίες και να δημιουργήσει ηχητικές εικόνες, ενώ με τους θεατρικούς όρους μιλώντας μας παραπέμπει σε ένα διηγηματικό χώρο και χρόνο. Τα έργα μου ως συμπαγείς δημιουργίες σε καβαλέτο και έξω από το καβαλέτο με τα υφάσματα, τις εγκαταστάσεις με τα ποντίκια και τα γλυπτά τσόχινα κλοουνέσκο μου σε διάφορα χρώματα και σχήματα.
Πόσο σας ενδιαφέρει ως καλλιτέχνη η χρήση της νέας τεχνολογίας;
Σίγουρα με ενδιαφέρει, το INTERNET και οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης δημιουργούν και ανοίγουν νέα παράθυρα στους καλλιτέχνες. Μας δίνουν τη δυνατότητα να προβάλουμε τη δουλειά μας και παράλληλα να παρακολουθούμε δουλειές συναδέλφων μας από κάθε γωνιά του πλανήτη ακόμη και προώθησης.
Ποιοι καλλιτέχνες σας έχουν επηρεάσει περισσότερο;
Έχω επηρεαστεί και διδαχθεί από τον Picasso και τον Chagall, τον Klimt, από τον Καραβάτζιο και τον Βελάσκεζ, επίσης από τον Ντεγκά και από τους καθηγητές μου στην Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ, τον Κυριάκο Μορταράκο και τον Σκυλογιάννη Γεώργιο.
Πόσο εύκολο είναι για έναν εικαστικό καλλιτέχνη να ζει και να δημιουργεί στην περιφέρεια, εκτός Αθηνών;
Είναι σίγουρα δύσκολο για πολλούς λόγους αλλά αν πιστεύει στον εαυτό του και αυτό που κάνει το εικαστικό του έργο θα τα καταφέρει.
Μιλήστε μας για την διεθνή έκθεση στην οποία θα συμμετέχετε σε λίγες μέρες, που θα πραγματοποιηθεί στο Μιλάνο, προς τιμήν του Caravaggio.
Είναι μια Διεθνής έκθεση στο Μιλάνο που θα συμμετέχω και εγώ με δουλειά μου στις 20 Απριλίου, προς τιμή του Caravaggio στο Μουσείο Science and Technology Leonardo da Vinci, όπου θα βραβευτώ για το συνολικό μου έργο στην Ζωγραφική .
Πέρα από αυτή την έκθεση που πραγματοποιείται μέσα στον Απρίλιο, τι άλλο περιλαμβάνουν τα μελλοντικά σας σχέδια;
Ετοιμάζω την συμμετοχή μου στην Μπιενάλε τέχνης στην Βαρκελώνη, την συμμετοχή μου the open call for the OSTEN BIENNAL of DRAWING Skopje 2022 και στο Art forum στην Ρώμη.
Με ποιο τρόπο πιστεύετε ότι η κρίση έχει επηρεάσει τον εικαστικό χώρο; Πως σχολιάζετε την πολιτική του ελληνικού κράτους σε ότι αφορά τον Πολιτισμό, και ιδίως τις εικαστικές τέχνες;
Καταρχάς η κρίση έχει επηρεάσει την αγοραστική δύναμη ενός έργου τέχνης. Δύσκολα πωλούνται έργα τέχνης πια γιατί η κοινή γνώμη το θεωρεί είδος πολυτελείας. Πολλοί καλλιτέχνες διαθέτουν τα έργα τους σε χαμηλές τιμές για να επιβιώσουν. Ένα έργο τέχνης με μοναδικότητα στον τοίχο, δε διακοσμεί απλά το χώρο, γίνεται παράθυρο στον κόσμο! Σίγουρα πρέπει και οι άνθρωποι του χώρου αυτού να ενταχθούν στην ελληνική πραγματικότητα και να δημιουργούν τις συνθήκες ώστε να έρχεται ο κόσμος στα μουσεία και τις γκαλερί. Να μπορεί να είναι πιο απλά τα πράγματα γενικά και να μη θεωρούν ότι απευθύνονται σε συγκεκριμένο κοινό. Η τέχνη όταν είναι για όλους βοηθάει τη ζωή μας και αυτό το έχει αποδείξει η ιστορία Το Ελληνικό κράτος πρέπει να διαθέτει περισσότερα χρήματα για τον πολιτισμό και τις τέχνες και να στηρίζει τους εικαστικούς όταν εκπροσωπούν την χώρα μας σε διεθνείς οργανώσεις τέχνης.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
