Δήλωση διαφωνίας σχετικά με ψήφισμα που ενέκρινε το χθεσινό παγκύπριο συνέδριο ΔΗ.ΣΥ.

Γράφει ο Άθος Ρουσουνιδης


Σε σχέση με την επικύρωση της Απόφασης του Π.Γ. του περασμένου Φεβρουαρίου από το Παγκύπριο Συνέδριο του ΔΗ.ΣΥ. ότι θα παραμείνει οριστικά στην αντιπολίτευση και συγκεκριμένα του αποσπάσματος:

«O ΔΗΣΥ, σεβόμενος πλήρως την ετυμηγορία του λαού, αναλαμβάνει την ευθύνη του ως η υπεύθυνη και δημιουργική αντιπολίτευση του τόπου. Πορεύεται αυτόνομος, υπερασπίζεται τις αρχές του και προασπίζει τις κατακτήσεις και τις προοπτικές του λαού μας. Αταλάντευτες προτεραιότητές μας είναι η λύση του κυπριακού προβλήματος, ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας, η εμβάθυνση των στρατηγικών σχέσεων με κράτη της περιοχής και με τις ΗΠΑ, η ισχυρή οικονομία και δημοσιονομική πειθαρχία, η αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων, η προώθηση της πράσινης και ψηφιακής μετάβασης, η εφαρμογή του σχεδίου Κύπρος το Αύριο, η εξασφάλιση της αξιοπρέπειας του κάθε πολίτη και η αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του συνόλου του λαού»

Επιθυμώ να καταθέσω δημόσια τη ΔΙΑΦΩΝΙΑ μου για τους πιο κάτω λόγους:

1. Η κίνηση ήταν άκαιρη και αχρείαστη καθώς δεν τίθεται αυτή τη στιγμή ζήτημα συμμετοχής του ΔΗ.ΣΥ. στην Κυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη. Υπενθυμίζω ότι όταν ο τελευταίος αμέσως μετά την εκλογή του απηύθυνε κάλεσμα στον ΔΗ.ΣΥ. καλώντας τον να έχει ουσιαστική συμμετοχή στην Κυβέρνηση και η έκκληση απερρίφθη, κατά την άποψη μου ΚΑΚΩΣ, είχα πάλι εκδηλώσει τη διαφωνία μου.

Δεν είναι θέμα οφικίων ή καρεκλών αλλά αρχής. Τα κόμματα, πάνω απ’ όλα, υπάρχουν για να προωθούν τις πολιτικές τους και όχι για να εξυπηρετούν προσωπικές ατζέντες όπως εν πολλοίς ισχύει σήμερα. Και ρωτώ: Πότε ο ΔΗ.ΣΥ. θα εξυπηρετούσε καλύτερα όσα πρεσβεύει, τουλάχιστον στα κύρια ζητήματα; Aν αναλάμβανε για παράδειγμα το Υπουργείο Οικονομικών και το Υπουργείο Εξωτερικών και χάρασσε ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ κατ’ αντιστοιχία την οικονομική και εξωτερική πολιτική ή μένοντας εκτός, αφήνοντας άλλους να το πράττουν και (αυτό)περιοριζόμενος στο ρόλο να ελέγχει (ή μήπως να υποσκάπτει;) τους εν λόγω Υπουργούς, να υπερψηφίζει τους προϋπολογισμούς κλπ.;

Η απάντηση είναι απλή. Όταν μπορείς να διαμορφώσεις εσύ την πολιτική, εάν όντως νοιάζεσαι για το καλό του τόπου, δεν παραχωρείς το ΠΡΟΝΟΜΙΟ αυτό σε άλλους. Με το σημερινό ψήφισμα του Παγκυπρίου Συνεδρίου και μάλιστα με αυτή την πλειοψηφία, ο ΔΗ.ΣΥ. περίπου το απεμπόλησε και στη συνέχεια, παραβλέποντας (εσκεμμένα;) τυχόν μελλοντικές συνθήκες που θα μπορούσαν δημιουργήσουν εκ νέου δυνατότητα συμμετοχής.

2. Διαβάζοντας το ψήφισμα, πραγματικά δεν μπορώ να διακρίνω σε τι διαφοροποιείται ο Νίκος Χριστοδουλίδης και η κυβέρνηση του από όλα όσα καταγράφονται στη σημερινή απόφαση. Δηλαδή το εθνικό θέμα και το συμφωνημένο πλαίσιο λύσης, τον ευρωπαϊκό & δυτικό προσανατολισμό της χώρας, την ελεύθερη οικονομία & δημοσιονομική πειθαρχία, την ανάγκη για πράσινη & ψηφιακή μετάβαση κλπ.

Άρα σε ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ θα έγκειται η αντιπολίτευση; Αν μιλούσαμε για πολιτικές ΑΚΕΛ (με τις οποίες μας χωρίζει ιδεολογικό χάος – αν και μερικοί εμφανίστηκαν έτοιμοι να στηρίξουν τον υποψήφιο του και ουδεμία αυτοκριτική έγινε επ’ αυτού) θα είχε νόημα. Τώρα δεν έχει.

3. Η εν λόγω απόφαση αντίκειται στη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του 75% των Συναγερμικών οι οποίοι στήριξαν, είτε από τον Α είτε στον Β γύρο, τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Αυτούς τους ρώτησε κανείς αν θέλουν να είναι στην αντιπολίτευση; Για να μην αναφέρω τους ήδη αποστασιοποιηθέντες για διάφορους λόγους από το κόμμα εδώ και χρόνια, οι οποίοι αν συνυπολογιστούν, ανεβάζουν ακόμα περισσότερο το ποσοστό.

Όχι μόνο δεν λαμβάνεται υπόψη αλλά αποκρύβεται από τις διάφορες έρευνες η βούληση τους για το εν λόγω ζήτημα (βλ. ανάρτηση ημ. 8/4). Ο ορισμός δηλαδή του ΒΑΖΩ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΙ. Μέχρι πότε μπορεί να γίνεται αυτό; Μέχρι πότε η ηγεσία μπορεί να βρίσκεται σε κάθετη αναντιστοιχία με τη βάση; Τίποτε δεν μας δίδαξαν οι τελευταίοι 15 μήνες;

4. Πόσο δεοντολογικό είναι να αποφασίζεται κάτι τόσο σημαντικό την παραμονή της εκλογής της νέας ηγεσίας η οποία δεσμεύεται πλέον από την εν λόγω απόφαση; Γιατί στο κάτω-κάτω δεν περιμέναμε να διαμορφωθεί η νέα σύνθεση και μετά να τεθεί σε ψηφοφορία κλπ. αυτό το θέμα αφού προηγηθεί ο απαραίτητος, διεξοδικός διάλογος;

5. Εν κατακλείδι, προς τι η εξαγγελία για σε βάθος συζήτηση και ανασκόπηση των όσων έφεραν το αποτυχημένο αποτέλεσμα του Φεβρουαρίου στο συνέδριο, όταν τίθεται σε ψηφοφορία αυτό το κεφαλαιώδες θέμα ΠΡΙΝ δοθεί η δυνατότητα σε όσους ομιλητές τυχόν θα ήθελαν να επιχειρηματολογήσουν περί του αντιθέτου; Τι νόημα θα είχε μια εκ των υστέρων τοποθέτηση τους;

Λυπάμαι αλλά η κατάθεση προς ψήφιση και η επακόλουθη επικύρωση του εν λόγω αποσπάσματος, ειδικά κατά τον χρόνο που επελέγη να κατατεθεί, καταστρατήγησε σε μεγάλο βαθμό τον σκοπό του χθεσινού συνεδρίου. Το οποίο τελικά αναλώθηκε στις προσωπικές απόψεις των κυρίως ομιλητών (από τους οποίους μόνο ο Χάρης Γεωργιάδης άγγιξε ακροθιγώς την ουσία) και σε προεκλογικές εξαγγελίες των υποψηφίων εν όψει των εσωκομματικών εκλογών που θα ακολουθήσουν. Γεγονός που, προσωπικά τουλάχιστον, δεν με κάνει να είμαι αισιόδοξος για τη συνέχεια.


30/4/2023


Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ

Προηγούμενο άρθροΝίκος Ανδρουλάκης: «Θα αγωνιστώ για να ξανακάνω τους νέους να πιστέψουν ότι η πολιτική παράγει λύσεις»
Επόμενο άρθροΔοκιμαστική κίνηση συρμού του Μετρό Θεσσαλονίκης

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ