Της Σοφίας Γερμανού
Την ώρα που οι φωτιές στον Έβρο έσβησαν, αφού προηγουμένως έκαψαν ότι βρήκαν μπροστά τους, και όλοι περιμέναμε να σταματήσει εδώ το κακό, ώστε να μπορέσουμε να ανασυνταχτούμε, να αναλογιστούμε τι έγινε, να ακούσουμε τα σχέδια της κυβέρνησης για την αποκατάσταση και την ενίσχυση του τόπου και των ανθρώπων, να βιώσουμε το πέρασμα από το καλοκαίρι στο φθινόπωρο οσο πιο αναίμακτα γίνεται, και να ανασυνταχτούμε για τον χειμώνα που έρχεται, τα πράγματα δυστυχώς εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά από ό,τι περιμέναμε και οι ελπίδες μας διαψεύτηκαν και από το κακό πάμε στο χειρότερο. Για μια ακόμη φορά ήρθαν τα πάνω κάτω…
Η κακοκαιρία Ντάνιελ χτύπησε όλη την χώρα, με επίκεντρο την Θεσσαλία και την Μαγνησία, όπου δυστυχώς βλέπουμε την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές να εκτυλίσσεται μία τραγωδία εφάμιλη ή ίσως και χειρότερη από αυτή που εκτυλίχηκε στον Έβρο λίγες μέρες πριν.
Εκεί ήταν η φωτιά, εδώ είναι το νερό. Η ποσότητα της βροχής μέσα σε μία μόνο μέρα ήταν τέτοια, που τα ποτάμια υπερχείλισαν και το νερό έφυγε όχι μόνο προς τα χαράφια αλλά και προς τα γύρω χωριά, τα οποία μέσα σε λίγες μόνο ώρες βρέθηκαν ολόκληρα κάτω από νερό. Ο θεσσαλικός κάμπος μετατράπηκε σε μία τεράστια λίμνη, και το μόνο που βλέπει κανείς στον οριζοντα είναι στέγες σπιτιών να εξέχουν από την επιφάνεια του νερού!!!!
Σπίτια, περιουσίες, οχήματα, χωράφια, μονάδες παραγωγής, κόποι μιας ζωής, όλα καταστράφηκαν. Και αυτό δεν καν είναι το χειρότερο. Όλοι οι Έλληνες μουδιασμένοι από το σοκ, περιμένουν να δουν τι θα αποκαλύψει το νερό, μόλις υποχωρήσει. Στο μυαλό φωλιάζουν οι χειρότεροι φόβοι σχετικά με τον αριθμό αγνοούμενων και νεκρών. Η επίσημη ενημέρωση δεν έχει δώσει ακόμη ικανοποιητικές απαντήσεις.
Μέσα σε λιγότερο από 20 μέρες, δύο από τις δεκατρείς περιφέρειες της χώρας έπεσαν θύματα μεγάλης περιβαλλοντικής καταστροφής. Νωρίτερα ένα από τα πιο όμορφα νησιά της Ελλάδας – του κόσμου όλου- η Ρόδος, γνώρισε και αυτή την μανία της φωτιάς που κατέκαψε το μεγαλύτερο μέρος της δασικής της έκτασης. Η φύση έδειξε το σκληρό πρόσωπό της ξανά και ξανά και ξανά, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, και η χώρα μας δυστυχώς πιάστηκε απροετοίμαστη.
Γιατί μπορεί τα φυσικά φαινόμενα να ήταν τόσο μεγάλα σε ένταση και διάρκεια, που προκαλούν δέος, αλλά από την άλλη μεριά, εγείρονται πολλά ερωτήματα και στην περίπτωση του Έβρου, και της Θεσσαλίας, και της Ρόδου, σχετικά με την πρόληψη, την ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού, τα διαθέσιμα μέσα αντιμετώπισης, τα πρωτόκολλα, τις ευθύνες κεντρικής διοίκησης και τοπικής αυτοδιοίκησης σε τέτοιες περιπτώσεις, την ύπαρξη ή όχι κεντρικού συντονισμού, και πολλά πολλά άλλα…
Και όλα αυτά την ώρα που στην Θεσσαλονίκη ξεκινάει η 87η Διεθνής Έκθεση, που και αυτή όμως θα τρέξει πια υπό την σκιά των πρόσφατων εξελίξεων. Ήδη ο πρωθυπουργός ανέβαλλε την καθιερωμένη εμφάνισή του στην πόλη για τα εγκαίνια του θεσμού. Και ενώ όπως κάθε χρόνο, όλος ο κόσμος περίμενε τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού από το βήμα της έκθεσης, σχετικά με την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, που θα είχε ως στόχο την ανάπτυξη και την εξασφάλιση της επενδυτικής βαθμίδας που θα σκόρπιζε οικονομική αισιοδοξία, τώρα όλοι περιμένουν να μάθουν από επίσημα χείλη, ποιο είναι το κόστος αυτών των καταστροφών, ποια μέτρα θα ληφθούν για την αποκατάσταση, και ποιο θα είναι το ύψος της οικονομικής ενίσχυσης προς τις πληγείσες περιοχές. Και βέβαια τι σημαίνουν όλα αυτά για τους προϋπολογισμούς των επόμενων ετών. Ούτε λόγος για γιορτές, και φιέστες, όπως συνηθιζόταν άλλες χρονιές στη Θεσσαλονίκη.
Δυστυχώς το δράμα που ζούμε είναι ακόμη σε εξέλιξη, και δεν μπορούμε ακόμη να ξέρουμε ποια θα είναι η κατάληξή του, ποιος ο υπεύθυνος, και αν θα υπάρξει λύτρωση.
Αυτό όμως που έχουμε όλοι καταλάβει είναι ότι η κλιματική αλλαγή είναι πια εδώ. Δεν υπάρχει νόημα να το συζητάμε φιλολογικά, δεν μιλάμε απλώς για αλλαγές στον καιρό που επηρεάζουν μόνο τη διάθεσή και τις συνήθειές μας. Εδώ πια μιλάμε για κίνδυνο ζωής. Ζούμε σε πόλεις και χωριά, που είναι τελείως απροετοίμαστα για οποιοδήποτε έντονο καιρικό φαινόμενο. Τα κτίρια, οι δρόμοι, οι γέφυρες, όλες οι υποδομές του ελληνικού κράτους είναι φτιαγμένες για έναν άλλο κόσμο, μία άλλη εποχή που δυστυχώς έχει παρέλθει. Και δυστυχώς μίας άλλης εποχής είναι και η οργάνωση της διοίκησης αυτής της χώρας. Τίποτε στον τρόπο που λειτουργεί το ελληνικό κράτος, από την κεντρική διοίκηση μέχρι την τελευταία κοινότητα, δεν μπορεί να διαχειριστεί καταστάσεις κρίσης. Το βιώσαμε κατ’ επανάληψη τις τελευταίες μέρες, και όχι μόνο, και ήρθε η ώρα να το παραδεχτούμε ο κάθε ένας στον εαυτό του, και όλοι μαζί δημόσια.
Ο νέος κόσμος τον οποίο αντικρύζουμε έχει άλλες απαιτήσεις, και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ανταποκριθούμε σε αυτές.
Ό,τι καταστράφηκε πρέπει να ξαναφτιαχτεί, έχοντας ως άξονα την περιβαλλοντική αλλαγή. Ότι καινούριο χτίζεται από εδώ και πέρα, θα πρέπει να τηρεί πολύ συγκεκριμένους και αυστηρούς όρους. Δεν χωράνε άλλες “εκπτώσεις”. Η αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών κρίσεων αλλά και η γενικότερη φιλική προς το περιβάλλον ανάπτυξη της χώρας, θα πρέπει πια να είναι το κορυφαίο θέμα στην ατζέντα. Και βεβαίως, θα πρέπει πια και εμείς ως πολίτες, να το έχουμε ως απόλυτο κριτήριο, κάθε φορά που καλούμαστε να εκλέξουμε, κυβέρνηση, πρωθυπουργό, Περφερειάρχη, Δήμαρχο. Οι επόμενες εκλογές είναι πολύ κοντά, και το περιβάλλον μας, μας λέει ότι δεν απομένει άλλος χρόνος..
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
