Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Η δεύτερη Κυριακή, πέρα από τα σίγουρα έκρυβε και κάποιες πραγματικές εκπλήξεις. Στους σίγουρους θα βάζαμε την νίκη του Σ. Αγγελούδη στη Θεσσαλονίκη του Δ. Κουρέτα στη Θεσσαλία και των τεσσάρων πρώην νεοδημοκρατών και νυν «ανταρτών» στις Περιφέρειες Α. Μακεδονίας – Θράκης, Β. Αιγαίου, Ιονίων Νήσων και Δ. Μακεδονίας.
Η μεγάλη έκπληξη προήλθε στο Δήμο Αθηναίων με τη νίκη του Χάρη Δούκα που από το 14% του πρώτου γύρου εκτινάχθηκε στο 56%, με αποτέλεσμα ο περίπου σίγουρος Κ. Μπακογιάννης να απολέσει την εξουσία, από έναν ασήμαντο κατά τους νεοδημοκράτες αντίπαλο.
Όμως παρά την παραδοχή του Κ. Μητσοτάκη ότι τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά, εν τούτοις ζητούμενο είναι αν πήρε το μήνυμα μια και μέχρι χθες εθεωρείτο ότι έχει στα χέρια του, και το μαχαίρι και το πεπόνι.
Πέρα από την εκτεταμένη αποχή που στο δεύτερο γύρο πήρε διαστάσεις εκρηκτικές, η κυβέρνηση και προσωπικά ο Κ. Μητσοτάκης οφείλει να δει τα αποτελέσματα του δευτέρου γύρου ως ένα ηχηρό μήνυμα, για τις πρώτες εκατό μέρες της δεύτερης θητείας του.
Σε ότι αφορά το κυβερνητικό σχήμα. Αποδείχθηκε ότι το ροτέισον των υπουργών σε συνδυασμό με το υπουργικό σχήμα των 64, αδυνάτισε την κυβέρνηση, με αποτέλεσμα οι νέοι υπουργοί είτε να βρεθούν έξω από τα νερά τους π.χ. Πιερρακάκης, είτε να αναβαθμιστούν άλλοι, που στην προηγούμενη κυβέρνηση είχαν αποτύχει παταγωδώς, όπως π.χ. η περίπτωση Αυγενάκη.
Ο τελευταίος έκανε ότι μπορούσε για να θάψει πολιτικά τον Κ. Αγοραστό στη Θεσσαλία, με την δήλωσή του – απειλή – ότι αν δε ψηφιστεί ο μέχρι σήμερα Περιφερειάρχης, Κ. Αγοραστός δεν θα εισπράξουν τα κονδύλια οι απελπισμένοι πλημμυροπαθείς του κάμπου.
Αλλά παρά την δήλωση Μητσοτάκη, ότι πρέπει να προσγειωθεί το κυβερνητικό σχήμα, η αλαζονεία πέρα από κάποιους υπουργούς που έκαναν υπερφίαλες δηλώσεις, το θέμα αφορά και τον ίδιο που μιλούσε μέχρι χθες για 13 στα 13 στις Περιφέρειες, προσδίδοντας με αυτές τις δηλώσεις μια υπέρμετρη αμετροέπεια.
Μπορεί η αντιπολίτευση στο σύνολό της να θεωρεί ότι κατήγαγε στο δεύτερο γύρο μια επική νίκη, παίζοντας με κάποια μικρά κέρδη, εν τούτοις η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Κι αυτό, γιατί οι εφήμεροι συνασπισμοί του δευτέρου γύρου, δεν δημιουργούν προϋποθέσεις για στέρεες πολιτικές νίκες.
Το μήνυμα πάντως προς την κυβέρνηση που έχει μπροστά της μια μακρά θητεία, που μεταφράζεται σε τέσσερα χρόνια πλην τρεις μήνες είναι σαφές και καθαρό.
Πρώτον το επιτελικό κράτος δεν προχωράει. Οφείλει ο Κ. Μητσοτάκης να ξαναμοιράσει την τράπουλα και να μαζέψει τον τραχανά. Που σημαίνει χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις δημιουργία ενός μικρότερου κυβερνητικού σχήματος, με κατάργηση του λεγόμενου ροτέισον και επαναφορά σε υπουργικούς θώκους πρόσωπα, που πέτυχαν στο έργο τους στην κυβερνητική θητεία 2019-2023.
Δεύτερον οι υπουργοί να αναλάβουν υπεύθυνα να υλοποιήσουν τις προγραμματικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης. Να ελέγχονται σε τακτές περιόδους και να μην εξαρτώνται στο κατά πόσον στις δηλώσεις τους λιβανίζουν τον Μητσοτάκη.
Γιατί είδαμε στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο να τους παραδίδεται ένας φάκελος με τι πρέπει να κάνουν, ευνουχίζοντας έτσι και την ελάχιστες προς την θετική βεβαίως κατεύθυνση πρωτοβουλίες τους. Να ελέγχονται για τις αυθαιρεσίες τους, μια και η ψήφος των πολιτών δόθηκε με σαφή εντολή, να υλοποιήσουν το πρόγραμμα για το οποίο τους εξέλεξαν.
Τρίτον να προχωρήσουν χωρίς καθυστερήσεις το μεταρρυθμιστικό έργο, για το οποίο τους ψήφισε ένα επιπλέον ποσοστό, που ως επί το πλείστον προέρχεται από την δεξαμενή των λεγόμενων κεντρώων. Αν απογοητευθούν αυτοί οι ψηφοφόροι, η ΝΔ θα βρεθεί λίαν συντόμως στο κενό.
Τέλος ένα συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα είναι αυτό που αφορά το θέμα της αντιπολίτευσης. Ο δεύτερος γύρος αποδεικνύει ότι αυτή πέρασε στα χέρια της ίδιας της κοινωνίας, που με την ψήφο της, αλλά και την αποχή της, έστειλε πολλαπλά μηνύματα.
Γιατί τρία κόμματα ΣΥΡΙΖΑ,ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ που αλληλοσπαράσσονται και κινούνται σε ποσοστό δέκα και κάτι τις εκατό, δεν συνιστούν σχήμα αντιπολίτευσης, που μπορεί να παρουσιάσει αξιόπιστο κυβερνητικό πρόγραμμα και να διεκδικήσει την εξουσία.
Επειδή τα κενά τα απεχθάνεται η φύση, κι επειδή στις προηγμένες δημοκρατίες οι ισορροπίες είναι απαραίτητες, το πιο πιθανό είναι ότι από τα παρωχημένα αντιπολιτευτικά σχήματα θα προκύψει σύντομα κάτι νέο. Γι αυτό η κυβέρνηση καλό είναι να μην επαναπαύεται στις δάφνες της δεύτερης τετραετίας και να ανασκουμπωθεί, μια και ο χρόνος και τα προβλήματα δεν περιμένουν.
Το πάθημα του σίγουρου Κ. Μπακογιάννη να γίνει μάθημα στον Κ. Μητσοτάκη…
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
