Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*
Κάθε Ιούλη οι πικρές μνήμες επανέρχονται. Για κάποιους είναι μια «επετειακή» ανάγκη. Για πολλούς είναι η πικρή ανάμνηση όσων έζησαν πριν μισό αιώνα. Για τους νεότερους είναι η μνήμη πως μεγάλωσαν σε συνθήκες ημικατοχής. Είναι κι αυτοί που προσπαθούν να αναθεωρήσουν την ιστoρία, να δικαιολογήσουν άμεσα ή έμμεσα την εισβολή, φορτώνοντας την ευθύνη στο θύμα. Διότι ασφαλώς τα όποια λάθη της ελληνικής πλευράς δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την εισβολή και προπάντων τη συνεχιζόμενη κατοχή. Η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν και παραμένει μια ανεξάρτητη Πολιτεία και κανένας διεθνής νόμος δεν μπορεί να δικαιολογήσει την κατοχή των εδαφών της από τον εισβολέα. Γνωρίζουν οι νεοφιλελεύθεροι αναθεωρητές πως με τις πικρές εμπειρίες του παρελθόντος, με όλη την πείρα που συσσωρεύτηκε, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι μπορούν να συμβιώσουν χωρίς κανένα πρόβλημα, στο πλαίσιο μάλιστα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι δε τραγικό να ακούονται κάποτε γενναίες φωνές από Τουρκοκυπρίους που μιλούν για κατοχή και να υπάρχουν Ελληνοκύπριοι που άμεσα ή έμμεσα να τη δικαιολογούν.
Η εφετινή επέτειος βρίσκει δυστυχώς την Κύπρο υπό κατοχή για μισό αιώνα σε μια δύσκολη διεθνή συγκυρία λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και την Γάζα αλλά και λόγω της αδυναμίας της Λευκωσίας και της Αθήνας να επανατοποθετήσουν το Κυπριακό στη σωστή του βάση και να χαράξουν μια νέα στρατηγική που να οδηγεί στον τερματισμό της κατοχής. Ένα καταρρακωμένο πολιτικό σύστημα υποτελείας και στην Αθήνα και στη Λευκωσία αδυνατεί να διεκδικήσει τα αυτονόητα. Γίναμε «στρατηγικοί» εταίροι των Αμερικανών που εκμεταλλεύονται τη στρατηγική μας θέση χωρίς κανένα αντάλλαγμα κα αρνούνται να μιλήσουν για τουρκική εισβολή και τουρκική κατοχή. Μας υποβάλλουν μάλιστα ότι δεν είναι το ίδιο πράγμα με την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Γιατί; Γιατί τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής είναι στρατεύματα του ΝΑΤΟ!
Οι επέτειοι είναι για να θυμόμαστε βέβαια, είναι ημέρες μνήμης, αλλά είναι και ημέρες αναστοχασμού, μελέτης και σχεδιασμού για το μέλλον. Οι καλοθελητές επαναλαμβάνουν το ίδιο τροπάρι για τις «χαμένες ευκαιρίες». Και φορτώνουν με ενοχές τους πολίτες γιατί δεν βρέθηκε λύση. Μόνον πολιτικά αστοιχείωτοι όμως μπορούν να μιλούν συνεχώς για χαμένες ευκαιρίες που δεν υπήρξαν. Στην ουσία η θεωρία αυτή χρησιμοποιείται ως πολιτικός εκβιασμός για να υποχρεωθεί ο λαός να αποδεχθεί τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής. Δεν έχει κανείς παρά να θυμηθεί τον εκβιασμό που ασκήθηκε με το σχέδιο Ανάν και που κατά κόρον επαναλαμβανόταν ότι επρόκειτο για την τελευταία ευκαιρία επίλυσης του Κυπριακού. Και ώ του θαύματος μας παρουσιάστηκαν ξανά και άλλες ευκαιρίες και πάλι η κάθε μια από αυτές θεωρήθηκε ως η τελευταία! Δεν σημαίνει φυσικά πως δεν πρέπει να αδράξουμε την όποια ευκαιρία παρουσιαστεί και να καταβάλουμε την αναγκαία προσπάθεια για την εξεύρεση μιας βιώσιμης λύσης. Η όποια λύση όμως θα μας μετέτρεπε σε πρώτο στάδιο τουρκικό προτεκτοράτο χωρίς δική μας κρατική υπόσταση, ενώ μακροπρόθεσμα, αν όχι μεσοπρόθεσμα θα μας ξερίζωνε οριστικά από τις πατρογονικές μας εστίες.
Όμως μετά από πενήντα χρόνια κατοχής χρειαζόμαστε μια νέα στρατηγική που θα μας βγάλει από το σημερινό αδιέξοδο. Μια στρατηγική που θα οδηγεί στην ενίσχυση της Κυπριακής Δημοκρατίας που είναι το σωσίβιο μας, τόσο στο εσωτερικό μέτωπο με τη δημιουργία σοβαρού κράτους δικαίου χωρίς λεκέδες, όσο και στο μεταβαλλόμενο ταχύτατα πλανητικό γεωπολιτικό πεδίο με την αξιοποίηση των διαφόρων εμπλεκομένων συμφερόντων.
Χρειαζόμαστε ανατροπές! Και μια νέα δυναμική πολιτική ανόρθωσης. Χρειαζόμαστε μια αναγεννητική στρατηγική επιβίωσης. Μια στρατηγική που να μας επιτρέψει να εξέλθουμε από την πολιτική, την πολιτισμική και την ηθική παρακμή. Χρειαζόμαστε ένα ριζικό αναπροσανατολισμό που θα μας επιτρέψει να αφήσουμε πίσω μας τη διαφθορά και τη διαπλοκή προς όφελος των ξένων και μιας μικρής ολιγαρχίας. Που θα μας επιτρέψει να ξεφύγουμε από την χρεοκοπία που δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και πολιτική , πολιτισμική, ηθική, πνευματική, αξιακή και ταυτοτική. Και να δημιουργήσουμε μια δίκαιη κοινωνία ισοπολιτείας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ελλάδα και Κύπρος πρέπει να γίνουν σοβαρά κράτη αν θέλουν να έχουν και σοβαρή παρουσία στη διεθνή σκηνή με μια πολυδιάστατη διεκδικητική εξωτερική πολιτική. Και να ισχυροποιήσουν το σπίτι τους για να μπορεί να αντέχει στους ανέμους και τις καταιγίδες. Κανένας δεν θα μας σώσει αν εμείς δεν θέλουμε να σώσουμε τον εαυτό μας. Οι συμμαχίες, όταν υπάρχουν, ενισχύουν τη θέση μας αλλά δεν αντικαθιστούν τις δικές μας ευθύνες.
Οι μνήμες του Ιούλη πρέπει να καθοδηγούν τα βήματα μας στην οργάνωση μιας δημοκρατικής, κοσμικής Πολιτείας, ενός επιτέλους σοβαρού κράτους, με σεβασμό των δικαιωμάτων όλων των πολιτών, όποια και να είναι η καταγωγή τους, η θρησκεία ή η γλώσσα τους. Με μια κοινή πολιτική ταυτότητα, ρεπουμπλικανική και ευρωπαϊκή που δεν θα θέτει όμως υπό διαπραγμάτευση την όποια εθνική ταυτότητα των πολιτών. Και που ασφαλώς θα αγκαλιάζει και τους Τουρκοκύπριους που είναι αντίθετοι στην κατοχή και επιλέγουν την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η συνεργασία με την Αθήνα είναι εκ των ων ουκ άνευ. Χωρίς το κοινό μέτωπο Αθήνας-Λευκωσίας το παιχνίδι είναι χαμένο και για τις δύο χώρες. Το έλλειμμα εθνικής στρατηγικής βοά κυριολεκτικά, τόσο στο Κυπριακό όσο και γενικότερα στα Ελληνοτουρκικά. Οι ελίτ των Αθηνών ενδιαφέρονται περισσότερο για την Ουκρανία παρά για την Κύπρο, στην υπηρεσία των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ, χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Οι κυπριακές και οι ελλαδικές ελίτ δεν τολμούν να θέσουν το Κυπριακό στους Αμερικανούς και την Ευρώπη στην ίδια λογική με το Ουκρανικό, ως θέμα εισβολής και κατοχής. Για την Ουκρανία οι «στρατηγικοί» μας εταίροι,οι Αμερικανοί, καταγγέλλουν τη Ρωσία για εισβολή. Ποτέ δεν έκαναν κάτι τέτοιο για την Κύπρο.
Μετά από πενήντα χρόνια κατοχής χρειαζόμαστε μια νέα στρατηγική που θα μας βγάλει από το σημερινό αδιέξοδο, ηγέτες με όραμα και πολίτες όρθιους για την επιβίωση στις πατρογονικές μας εστίες. Χρειαζόμαστε αύξηση ισχύος παντού, αλλά ξεχωριστά αύξηση διπλωματικής και αμυντικής ισχύος.
*Πανεπιστημιακός, συγγραφέας, ποιητής
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
