Η Μυριάνθη Παναγιώτου-Παπαονησιφόρου γεννήθηκε στη Πάφο το 1941 και από τα νεανικά της χρόνια ασχολήθηκε με τη ποίηση δημοσιεύοντας ποιήματα σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής. Μετά τις τρεις πρώτες ποιητικές της συλλογές (εξέδωσε τη πρώτη της ποιητική συλλογή το 1978)
ασχολήθηκε με τη παιδική-νεανική λογοτεχνία και τιμήθηκε με βραβεία από τον Σύνδεσμο Παιδικού-Νεανικού Βιβλίου, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, καθώς και με πανελλήνιο βραβείο. Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει 24 έργα, τα 13 για παιδιά και νέους.
Στο βιβλίο της «Ανάδρομη Πλεύση» που περιλαμβάνει ποιήματα από εννιά συλλογές της περιόδου 1965-2010 καθώς και αδημοσίευτα ποιήματα, ο Ζήνων Ζαννέτος γράφει μεταξύ άλλων στην εισαγωγή: «Η Μυριάνθη, κατά καιρούς, κυριεύεται από ένα υπαρξιακό ερωτηματικό στοχασμό, επίκαιρο ή διαχρονικό, που εκρήγνυται σε απαντητικές ποιητικές καταθέσεις, ομοιογενείς και ομόκεντρες, που συνομιλούν στην έκδοση μιας ποιητικής συλλογής.» Και συνεχίζοντας μας λέει: « Ένας άλλος αγαπητικός οίστρος, που διελαύνει και αιμοδοτεί την ποίηση της Μυριάνθης είναι ο έρωτας της Πατρίδας, ο πατριδικός καημός, ως φτερουγία της ψυχής και ως θλιβή για τα σκαιά που βρήκαν την Κύπρο.»
Για το ίδιο βιβλίο και για τη ποίηση της στη Κυπριακή διάλεκτο ο Ανδρέας Πετρίδης γράφει: «Τη διαλεκτική γλώσσα που χρησιμοποιεί στην ποίησή της η Μυριάνθη Παναγιώτου- Παπαονησιφόρου θα τη χαρακτήριζα κατά κάποιο τρόπο ανεβασμένη κι αρχοντική, αφού αντιπροσωπεύει πιστεύω την παραδοσιακά πιο συνειδητοποιημένη μερίδα του λαού μας.» Και συνεχίζοντας μας λέει: «Η ποίηση αυτή διακρίνεται κι από μια ευφρόσυνη διάθεση, γεμάτη πνευματικότητα και πηγαίο χιούμορ.»
Η συλλογή της «Σε κλίμακα ελάσσονα» (εκδόσεις Γερμανός 2015) είναι αφιερωμένη στα δώδεκα εγγόνια της και περιλαμβάνει 100 Χαϊκού «όπου συμπυκνώνει την ποιητική της βιοθεωρία» όπως αναφέρει η Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή σε κριτικό της σημείωμα.
Η τελευταία της ποιητική συλλογή «Σε γνώριμες Ράγες» (εκδόσεις Γερμανός 2018) περιλαμβάνει 48 σονέτα, τα οκτώ στη Κυπριακή διάλεκτο.
Με λυρική διάθεση η Μυριάνθη τραγουδά τον έρωτα και την ομορφιά της αγάπης, τα λουλούδια, τη θάλασσα και το φεγγάρι αλλά όταν η «ασκήμια γύρω σε κυκλώνει» δεν μένει ασυγκίνητη με το δράμα και το χαλασμό στη Συρία, τα πνιγμένα παιδιά της Μεσογείου και την «Περίκλειστη πόλη» της Αμμοχώστου που περικλείει και όλα τα δεινά της κατεχόμενης Κύπρου.
Μα πάντα μια Αριάδνη θα προσμένει
ένα Θησέα απ’ το λαβύρινθο να βγει
και τον νεκρό Μινώταυρο να σέρνει.
Κι από την άγια θάλασσα τη γαλανή
ούριος άνεμος σκαρί να φέρνει
και ν’ ανεμίζει ένα κατάλευκο πανί.
(Απόσπασμα από το ποίημα «Περίκλειστη πόλη»)
Η Μυριάνθη Παπαονησιφόρου έχοντας ασχοληθεί από τα νεανικά της χρόνια με τη ποίηση, έχει παρακολουθήσει και τη πορεία της Κυπριακής λογοτεχνίας όλα αυτά τα χρόνια. Της ζήτησα την γνώμη της για τη Κυπριακή λογοτεχνία σήμερα και είπε:
Η λογοτεχνία στην Κύπρο γνωρίζει μιαν άνθηση τα τελευταία χρόνια τόσο στον τομέα της ποίησης όσο και της πεζογραφίας.
Πέρα από τη γραφή γύρω από το Εθνικό μας θέμα, την πατριδική αγωνία για το μέλλον, εμφανίζονται τώρα και άλλου τύπου γραφές εσωτερικού και υπαρξιακού χαρακτήρα κυρίως από νεώτερους λογοτέχνες. Ιδιαίτερα όσον αφορά την ποίηση φαίνεται να ακολουθούμε κι εμείς την τάση φυγής από τις παραδοσιακές φόρμες προς μια πιο φιλελεύθερη έκφραση. Η μουσικότητα, η προσωδία υποχωρούν προς μια πιο σκληρή και πραγματιστική έκφραση. Ακολουθεί κι αυτή το ρεύμα της εποχής μας με τα ερωτηματικά και τις αγωνίες που μας κυκλώνουν από παντού.
” Δεν μπορείς πια να μιλάς για λουλούδια όταν η γη έχει στεγνώσει.
Δεν μπορείς να μιλάς για φεγγάρια όταν οι ρύποι έχουν καλύψει τον ουρανό .
Δεν μπορείς πια να μιλάς για αγάπη με θέα τον πόλεμο και τον χαλασμό”
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
