Παρέμβαση είχε ο Ευρωβουλευτής Κώστας Μαυρίδης (ΔΗΚΟ – S&D) στη συζήτηση για την «Στρατηγική εταιρική σχέση της ΕΕ με τις χώρες του Κόλπου» στην Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στη συζήτηση συμμετείχαν εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ).
Στην παρέμβαση του ο κ. Μαυρίδης ανέφερε τα εξής:
«Για να καταστεί η ΕΕ παγκόσμιος διαμορφωτής ειρήνης, ευημερίας και ασφάλειας, θα πρέπει να αποκτήσει γεωπολιτικό ρόλο. Γι’ αυτό και στηρίζουμε το κοινό έγγραφο πολιτικής της Ευρ. Επιτροπής και της ΕΥΕΔ για «Στρατηγική εταιρική σχέση της ΕΕ με τις χώρες του Κόλπου» (EU–Gulf), με σκοπό την ενίσχυση της συνεργασίας σε τομείς όπως η ενέργεια, το εμπόριο, η οικονομία, η κλιματική αλλαγή και η παγκόσμια ασφάλεια. Σε μια περίοδο ανασφάλειας και σημαντικών προκλήσεων στην διεθνή τάξη στην Ευρώπη και στην περιοχή του Κόλπου, θα πρέπει να προάγουμε και να διασφαλίσουμε την εφαρμογή των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Λαμβάνοντας υπόψη ιδιαίτερα τις επιπτώσεις από τον πόλεμο στην Ουκρανία, θα μπορούσαμε ως ΕΕ να επωφεληθούμε από μια στρατηγική σχέση με τις χώρες του Κόλπου, αφού η περιοχή αυτή αποτελεί μέρος της πύλης της Ευρώπης προς την Ασία και την Αφρική.»
Συνεχίζοντας, ο κ. Μαυρίδης παρέθεσε δύο σοβαρούς του προβληματισμούς:
«Πρώτον, ως Πολιτική Ομάδα (Σοσιαλιστών και Δημοκρατών) αλλά και ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέσω πολυάριθμων εκθέσεων και ψηφισμάτων έχουμε ξεκαθαρίσει ότι δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε απέναντι στην συστηματική παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις απεχθείς συνθήκες εργασίες. Τα ζητήματα αυτά θα πρέπει να αποτελούν μέρος και να αντιμετωπιστούν στο πλαίσιο οποιασδήποτε συνεργασίας με τις χώρες αυτές.
Δεύτερον, η διεθνής έννομη τάξη βασίζεται σε διεθνείς κανόνες, όπως τον σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών και τον σεβασμό των διακρατικών συνθηκών που βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο, όπως είναι η Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, καθώς επίσης και άλλες αποφάσεις σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτοί οι κανόνες πρέπει να διέπουν τις σχέσεις μας ως ΕΕ με τις τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένου της περιοχής του Αραβικού Κόλπου.»
Καταλήγοντας, ο Κύπριος Ευρωβουλευτής έθεσε ένα ουσιαστικό ερώτημα αναφορικά με την πρακτική εφαρμογή αυτού του έγγραφου στρατηγικής: «Υπάρχουν οι μηχανισμοί και τα εργαλεία της ΕΕ που ανταποκρίνονται στις προσδοκίες και τις φιλοδοξίες αυτού του εγγράφου;»
