του Περικλή Στέλλα
Πάει λίγος καιρός που ένας σταρ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, ο Ερικ Καντονά, μίλησε με τόση αποστροφή για το παγκόσμιο κύπελλο που ξεκίνησε ήδη στο Κατάρ. Πολύ πιο πριν από τον Καντονά, ποδοσφαιριστές εν ενεργεία αλλά και λιγοστοί δημοσιογράφοι(δυστυχώς) ανά τον κόσμο χαρακτήρισαν την φετινή διοργάνωση ως το αιματοβαμμένο μουντιάλ. Δυστυχώς όποιες κραυγές θάφτηκαν στο αμέτρητο χρήμα των διοργανωτών, αλλά και στην νοοτροπία που διέπει την παγκόσμια κοινωνία. Δεν δίνει πλέον δεκάρα ο άνθρωπος για τον συνάνθρωπο.
Πριν από λίγους μήνες, η αφεντιά μου ανέβασε ένα βίντεο στο κανάλι που διατηρώ στο Youtube, όπου παρουσίασα τα συγκλονιστικά στοιχεία που αποκαλύφθηκαν σε έρευνα της βρετανικής εφημερίδας Guardian, όσον αφορά τους μετανάστες που έχουν χάσει τη ζωή τους στα έργα για το Μουντιάλ του Κατάρ. Σύμφωνα με τον Guardian πέρυσι τέτοιο καιρό οι νεκροί εργάτες ήταν πάνω από 6.500. Το έγκυρο γερμανικό δίκτυο ZDF αποκάλυψε πως επιβεβαιώνεται από στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας, ότι περισσότεροι από 15.000 ξένοι εργάτες έχουν χάσει τη ζωή τους στα εργοτάξια που υπάρχουν στη χώρα από το 2010, όταν και η FIFA της ανέθεσε στο Κατάρ,την διοργάνωση του Μουντιάλ.
Σύμφωνα με μία έκθεση, οι περισσότεροι μετανάστες εργάτες που σκοτώθηκαν το 2020 έχασαν τη ζωή τους σε πτώσεις ή αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, κυρίως στον χώρο εργασίας τους και εκτός από τους 506 σοβαρά τραυματίες μέσα στο 2020, 37.600 υπέστησαν ελαφρά ή μέτρια τραύματα.
Σοκαριστικές είναι οι μαρτυρίες που έρχονται στο φως για τις συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους στα έργα για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Όπως ανέφερε δημοσίευματης Dailymail, εκατοντάδες μετανάστες εργάτες ήταν γονατιστοί κάτω από τον ήλιο, προσπαθώντας να κατασκευάσουν πέτρινα πεζοδρόμια γύρω από το στάδιο «Lusail», τον χώρο όπου θα διεξαχθεί ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Χιλιάδες εργαζόμενοι ήταν αναγκασμένοι να εκτίθενται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Για να προστατευθούν από την ηλιακή ακτινοβολία, χρησιμοποιούσαν κάθε λογής κουρέλια που τα τύλιγαν γύρω από το κεφάλι τους.
Χιλιάδες άνθρωποι μετανάστευσαν στο Κατάρ από φτωχότερες γύρω χώρες, προκειμένου να βρουν εργασία προσφέροντας φτηνά εργατικά χέρια στους διοργανωτές. Ωστόσο οι συνθήκες στα διάφορα εργοτάξια ήταν απάνθρωπες, με τους εργάτες να δουλεύουν υπερωρίες (προκειμένου να παραδοθούν έγκαιρα τα έργα), κάτω από άθλιες συνθήκες, με πολύ υψηλές θερμοκρασίες και με ελλιπή σίτιση. Συν τοις άλλοις, οι εργάτες «στοιβάζονταν σε κοντέινερ όπου διέμεναν ο ένας πάνω στον άλλο, προκειμένου να εξοικονομήσουν χρήματα για να τα στείλουν στις πάμπτωχες οικογένειές τους πίσω στις πατρίδες τους.
Η Αγγλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ήταν ίσως η μοναδική που έχει αντιδράσει επίσημα και
δυναμικά και ζητούσε από την ΦΙΦΑ και τον ΟΗΕ να ασκήσουν πίεση στο Κατάρ, για να ενισχύσει επειγόντως την προστασία των μεταναστών εργαζομένων, να αποζημιώσει όλους τους εργαζόμενους οικονομικά και να διερευνήσει ανεξήγητους θανάτους. Όμως, μεταξύ των αιτίων, μακράν το πιο σύνηθες είναι οι λεγόμενοι «φυσικοί θάνατοι», που συχνά αποδίδονται σε οξεία καρδιακή ή αναπνευστική ανεπάρκεια.
Η έρευνα του Guardian ανέδειξε επίσης την έλλειψη διαφάνειας, σοβαρότητας και
σχολαστικότητας στην καταγραφή των θανάτων στο Κατάρ. Οι πρεσβείες στη Ντόχα και οι
κυβερνήσεις των χωρών που έστειλαν εργάτες διστάζουν να κοινοποιήσουν τα δεδομένα, πιθανώς για πολιτικούς λόγους.
