ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ (ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ ΔΥΟ ΦΙΛΙΑ)
Γράφει ο Δημήτρης Προβάδος
Με αφορμή το ποίημα του Κ. Καβάφη «Επιθυμίες»
Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν
και τάκλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό,
με...
ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ
Γράφει ο Δημήτρης Προβάδος
«Αχ η ξενιτιά το χαίρεται, τζιβαέρι μου…», τραγουδά η Κατερίνα και σκουπίζει τα δάκρυα που νοτίζουν τα μάτια της. Πλησιάζει Δεκαπενταύγουστος,...
«Αμοργιανό μου πέραμα, να ‘χεις καλό ξημέρωμα»
Γράφει ο Δημήτρης Προβάδος
Το σιγοτραγουδούσε κάθε δειλινό ο Γιακουμής. Καθόταν στην ακτή, κάτω στο Κερατσίνι και κοιτούσε τον ήλιο που βούταγε πίσω απ' τη...
Το Γράμμα
Γράφει ο Δημήτρης Προβάδος
Ήταν εκεί. Στη μέση της τραπεζαρίας, επάνω στο τραπέζι. Μέσα σ' ένα τετράγωνο άσπρο φάκελο. Το φως του μεσημεριάτικου ήλιου φιλτραρισμένο ...
Η Μοναξιά
Γράφει ο Δημήτρης Προβάδος
«Δημοτικό Γηροκομείο Δήμου ...» έγραφε η ξεβαμμένη πινακίδα έξω από την πόρτα του νεοκλασικού κτιρίου, με τα σημάδια του χρόνου στην...
