ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ (ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ ΔΥΟ ΦΙΛΙΑ)
Γράφει ο Δημήτρης Προβάδος
Με αφορμή το ποίημα του Κ. Καβάφη «Επιθυμίες»
Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν
και τάκλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό,
με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά --
έτσ' οι επιθυμίες...
ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ
Γράφει ο Δημήτρης Προβάδος
«Αχ η ξενιτιά το χαίρεται, τζιβαέρι μου…», τραγουδά η Κατερίνα και σκουπίζει τα δάκρυα που νοτίζουν τα μάτια της. Πλησιάζει Δεκαπενταύγουστος, της Παναγιάς και πρέπει να ετοιμάσει το σπίτι γι’ αυτή...
«Αμοργιανό μου πέραμα, να ‘χεις καλό ξημέρωμα»
Γράφει ο Δημήτρης Προβάδος
Το σιγοτραγουδούσε κάθε δειλινό ο Γιακουμής. Καθόταν στην ακτή, κάτω στο Κερατσίνι και κοιτούσε τον ήλιο που βούταγε πίσω απ' τη Σαλαμίνα, βάφοντας μενεξεδιά τα βουνά της. Δεν ήταν από την...
Το Γράμμα
Γράφει ο Δημήτρης Προβάδος
Ήταν εκεί. Στη μέση της τραπεζαρίας, επάνω στο τραπέζι. Μέσα σ' ένα τετράγωνο άσπρο φάκελο. Το φως του μεσημεριάτικου ήλιου φιλτραρισμένο από τα κλειστά παντζούρια, έπεφτε 'πάνω του. Ο Ορέστης καθισμένος ...
Η Μοναξιά
Γράφει ο Δημήτρης Προβάδος
«Δημοτικό Γηροκομείο Δήμου ...» έγραφε η ξεβαμμένη πινακίδα έξω από την πόρτα του νεοκλασικού κτιρίου, με τα σημάδια του χρόνου στην παλιά τοιχοποιία της πρόσοψης του. Συνθήματα και «περίτεχνες» υπογραφές (γκράφιτι)...
