Χρονογραφήματα

Του Δημήτρη Προβάδου «Το βράδυ θα περάσω να πάμε για παραγάδι. Κοίτα να είσαι έτοιμος», μου είπε ο καπετάν-Νικόλας όταν γύρω στη μία το μεσημέρι έφυγε απ' το καφενείο της Μπούκας για το σπίτι του. «Εν...

του Δημήτρη Προβάδου Σε καφενείο σκοτεινό στο πέτρινο λιμάνι καθόταν και αγνάντευε μονάχος ένας γέρος. Κι όλο θυμόταν θάλασσες, πελάγη και ταξίδια, ονειρευόταν μια μικρή από τη Μυτιλήνη και μια μικρή απ τα Κύθηρα και μια απ το Μισίρι. Τον ταξιδεύαν μουσικές, τραγούδια του Τσιτσάνη, του Βαμβακάρη...

του Μιχάλη Στρατάκη   Εξάνοιγα μια γυναίκα απού επούλιε μανουσάκια στη στράτα κι ονειρευόμουνα τον κόσμο όπως τονε θέλω. «Είδα» να της κοντοσιμώνει ένας γέροντας καμπουριασμένος, που ‘σερνε την κατσούνα του στο σοκάκι και τον έσερνε κι...

του Άγγελου Κολοκοτρώνη Διασχίζοντας την Βασιλίσσης ΄Ολγας προχθές, καθώς έκανα τη συνηθισμένη καθημερινή βόλτα στη γειτονιά μου, κατά σύσταση των γιατρών(…), βρέθηκα ξαφνικά ανάμεσα σε ένα σμάρι μαθητόκοσμου, Σωστά οι καθηγητές τους αποφάσισαν να οδηγήσουν...

του Μιχάλη Στρατάκη Έζησα την εποχή εκείνη και την αναπολώ με αγάπη και με συγκίνηση. Την εποχή, που ο δείκτης, ο μέσος και ο αντίχειρας της δεξιάς παλάμης είχαν αγκαλιάσει το δεξί στρογγυλό κουμπί και το...

του Δημήτρη Προβάδου Νύχτα παραμονής πρωτοχρονιάς. Ένα καράβι τρικάταρτο, πλησίστιο πλέει σε πέλαγος ονείρων, ολόφωτο. Δεν ήθελε δέντρα με μπάλες και στολίδια, δεν τον γέμιζε αυτό το ξενόφερτο έθιμο όπως έλεγε κάθε που έρχονταν τα...

του Δημήτρη Προβάδου Ξύπνησε νωρίς το πρωΐ, ετοιμάστηκε, φόρεσε το ναυτικό κασκέτο του και ξεκίνησε για το καφενείο στο λιμάνι (χρόνια τώρα ήταν το στέκι του). Ο κόσμος λιγοστός εκείνη την ώρα του πρωϊνού. Μερικοί...

του Δημήτρη Προβάδου Μια φορά κι έναν καιρό σε κάποιο στενό δρομάκι στο κέντρο της Αθήνας ήταν ένα μαγαζί. Μια μικρή τρυπούλα εκεί στο Μοναστηράκι, που το ‘χε ένας γεράκος πολύ παράξενος στ’ αλήθεια. Το...

Γράφει ο Δημήτρης Προβάδος «Άσπρη, μαύρη η φωτογραφία, Είχε ένα χαμόγελο μισό, Στο δεξί πλευρό του η κυρία Και στο στήθος του ένα φυλαχτό...» Στεκόταν ακίνητος, ακουμπισμένος στον τοίχο του σαλονιού. Σκούρο γκρι κουστούμι, λευκό πουκάμισο με...

Γράφει ο Δημήτρης Προβάδος Με ξύπνησε ο ήλιος που έμπαινε ολόλαμπρος από το παράθυρο, η μέρα μου ξεκινούσε με καλούς οιωνούς απ' ότι φαινόταν. Είχα καλή διάθεση και σε αυτό βοηθούσε το ξεκίνημα της άδειας...