Συνέντευξη: Ανδρέας Καρακόκκινος
Η Ευαγγελία Τάτση με την πρώτη της ποιητική συλλογή ακακίες στη σαβάνα (εκδόσεις Βακχικόν 2020) συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα για το Βραβείο Γιάννης Βαρβέρης 2021. Για τη δεύτερη ποιητική της συλλογής “Τα Φυτά εσωτερικού χώρου” (εκδόσεις Βακχικόν 2022) βραβεύτηκε από την Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης με το Βραβείο Ποίησης για το καλύτερο ποιητικό βιβλίο του 2022. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε ποιητικές ανθολογίες και λογοτεχνικά ιστολογία. Η ευαγγελία Τάτση μιλάει στο SPEAKNEWS και τον Ανδρέα Καρακόκκινο για τους ποιητές που την γοητεύουν, για όσα την κεντρίζουν ώστε να γίνουν ποίηση, για τον τρόπο που γεννιέται μια ποιητική συλλογή, και για την πρόσφατη βράβευσή της.
Πότε αρχίσατε να διαβάζετε και να γράφετε ποίηση;
Η πρώτη επαφή με την ποίηση έγινε στα μαθητικά μου χρόνια. Μια χαρισματική φιλόλογος μ’ έκανε να λατρέψω τον Κάλβο, τον Μαγιακόφσκι, τον Καβάφη. Με μάγεψε ο τρόπος της να πλησιάζει το ποίημα. Τότε νομίζω πως ονειρεύτηκα και να γράψω. Όνειρο που δεν τόλμησα για πάρα πολλά χρόνια. Έγραψα τα πρώτα μου ποιήματα το 2017.
Ποιοι ποιητές σας γοήτεψαν στα πρώτα σας διαβάσματα; Επηρέασε κάποιος τη γραφή σας;
Κάποια ονόματα ανέφερα ήδη. Η σχέση μου με την ποίηση δεν ήταν γραμμική και συνεχής σ’ αυτό το πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Κατά περιόδους γοητεύομαι από διάφορους μεγάλους ή λιγότερο γνωστούς ποιητές. Και κάθε φορά για κάτι άλλο. Γοητεύομαι απ’ την έκπληξη που μου προκαλεί ένα ποίημα. Επίσης πιστεύω πως όλοι μ’ έχουν επηρεάσει. Πως κάπου μέσα μου τα ποιήματα τους μπερδεύονται με τις σκέψεις μου και βγαίνει το “δικό” μου ποίημα. Αν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη επιρροή σίγουρα δεν είμαι εγώ εκείνη που μπορεί να την διακρίνει.
Στο ομότιτλο ποίημα «Φυτά εσωτερικού χώρου» γράφετε “Δεν πρόκειται για κάτι αιφνίδιο/από παιδί το ’χω/έχει φυτρώσει μέσα μου κι αναρριχάται”. Η ποιητική συλλογή πότε γεννήθηκε μέσα σας;
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας έγραψα έναν μεγάλο αριθμό ποιημάτων. Χρειάστηκε να διαβάσω και να ξαναδιαβάσω όσα είχα γράψει για να δω που με έχουν οδηγήσει. Θέλω να πω πως μέχρι τώρα τα ποιήματα με οδηγούν σε μια συλλογή και όχι αντίστροφα. Εκ των υστέρων διαπιστώνω τον τρόπο που συνδέονται όπως και τον τίτλο της συλλογής.
Πως δεχτήκατε τη βράβευση της συλλογής από την Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης;
Δέχτηκα τη βράβευση με μεγάλη χαρά, με έκπληξη και με μια αμηχανία ταυτόχρονα. Αυτά βέβαια γνωρίζω πως αφορούν μόνο μια στιγμή. Κανένα βραβείο δεν μπορεί να κλείσει τους λογαριασμούς που ανοίγεις με την ποίηση.
Τι σας κεντρίζει περισσότερο και γίνεται ποίηση; Ετοιμάζετε κάτι για το μέλλον;
Τα ίδιο ακριβώς πράγμα που με κεντρίζει και στην ζωή. Η πολυθεματικότητα της, η απορία για το πιο μέσα των πραγμάτων, το ερώτημα, η διαλεκτική τους. Όχι μια απεικόνιση, όχι μια μεταφυσική αλλά η κίνηση που αλλάζει τους ανθρώπους και τον κόσμο. Σε ότι αφορά το μέλλον αφήνω πάλι τα ποιήματα που γράφω ν’ αποφασίσουν.
Ποια η γνώμη σας για τη σύγχρονη ποίηση;
Η σχέση που έχω με την ποίηση αυτή τη στιγμή δεν μου επιτρέπει να πω μια γενική γνώμη ούτε για την διεθνή ούτε για την εθνική ποίηση. Μπορώ να πω όμως πως μ’ ενδιαφέρει η διαχρονικότητα της ποίησης και η δυνατότητα της να σε τραβάει απ’ τα μαλλιά. Με ενδιαφέρει η ποίηση που κοιτάζει από τα ύψη ή από τα βάθη. Η ποίηση που βλέπει ή υπονοεί ένα σύνολο και όχι τον κατακερματισμό του. Για μένα σύγχρονο είναι το ανατρεπτικό. Με άλλα λόγια η ενότητα που ξεπερνά την απόλυτη εξειδίκευση του αιώνα. Και φυσικά πιστεύω πως γράφεται τέτοια ποίηση ανεξάρτητα απ’ το αν βρίσκεται μπροστά ή πίσω απ’ το φως του προβολέα.
